Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

«Όλοι μαζί αδέλφια». Γράμμα από έναν πολεμιστή του ’40


Γράμμα από έναν πολεμιστή του 40*


Ένα γράμμα - μία μαρτυρία. Κάτι πιο πολυσήμαντο: Μια κραυγή εκ βαθέων, που προκαλεί ρίγος και δέος, γιατί προέρχεται από έναν αγωνιστή που έχει το δικαίωμα να κραυγάζει.

Του το δίνουν τα τρία τραύματα από το μέτωπο, τού το δίνει η πολεμική του αναπηρία.Ένα γράμμα, λοιπόν, κραυγή, πάνω και πέρα από τον χρόνο και την ευτέλεια των καιρικών πολιτικών παθών.

Το έφερε στο γραφείο μου, ώριμος πια από τα χρόνια, με κάτασπρα τα μαλλιά και σκαμμένο το πρόσωπο, παλιός πολεμιστής στο μέτωπο του ';40. Σεμνός, όπως όλοι οι πραγματικοί ήρωες, ήρεμος και πράος, χωρίς να κάνει χρήση των τίτλων του, χωρίς ν'; αναφερθεί στους αγώνες, στο μέτωπο και την αντίσταση που τού χάρισαν πολλά μετάλλια, μεγαλόσταυρους, τρία τραύματα και μια βαρειά αναπηρία, άφησε το γράμμα λέγοντας απλά:

-Αν νομίζετε ότι παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, το δημοσιεύετε...

Κι έφυγε...

Ένας συνάδελφος που έτυχε να τον ξέρει είπε:

Ήταν ένας αληθινός ήρωας... Παλικάρι πραγματικό! Και στο αλβανικό μέτωπο και στην Αντίσταση, στα πικρά χρόνια της κατοχής.


Διάβασα με συγκίνηση το γράμμα του με παραλήπτη «ένα νέο άνθρωπο», τον οποιοδήποτε νέο άνθρωπο, που ζει σ'; ένα δικό του κόσμο, «κατασκευασμένο» από χάρτινα λόγια και ψευδαισθήσεις, που δεν ξέρει (ή δεν τον έμαθαν) την βαθύτερη σημασία της Ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που καταμοιράζεται σε ίσο βάρος ανάμεσα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις.

Αλλά το γράμμα, που το είχα παρουσιάσει όταν, πριν από μία περίπου δεκαετία το έλαβα, είναι τόσο εύγλωττο από μόνο του, που δεν χρειάζεται κανένα σχολιασμό.


(Στην φωτογραφία φαίνεται μία Καινή Διαθήκη από αυτές που έδιναν στους φαντάρους μας πριν πάνε στο Μέτωπο το' 40. Από το Πολεμικό Μουσείο Ναυπλίου)


Λέει, λοιπόν, το γράμμα:


«Νέε μου φίλε,

Δεν έτυχε να με ξέρεις, ενώ εγώ είχα τη χαρά να σε συναντήσω πολλές φορές: Στα Πανεπιστήμια, στα γήπεδα, στους δρόμους, στην Αθήνα ή στην επαρχιακή πόλη που ζεις.

Το όνομά σου δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ούτε ο τόπος της καταγωγής σου, μπορεί να είσαι από την Αθήνα ή να κατάγεσαι από κάποιο χωριό... Το αντιπροσωπευτικό σου γνώρισμα είναι τα νιάτα σου. Σε αυτά απευθύνομαι και στη φλόγα των ματιών σου, που κλείνει τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τη λαχτάρα σου να πετύχεις στο πανεπιστήμιο ή στη δουλειά που διάλεξες. Αυτή η λαχτάρα, η τόσο ανθρώπινη, η τόσο νόμιμη, είναι ό,τι πιο ωραίο κλείνεις μέσα σου, γιατί σου δίνει την δύναμη να αγωνίζεσαι και να μην λυγίζεις στην πρώτη δυσκολία.

Σε σένα, λοιπόν, άγνωστε φίλε, στέλνω αυτό το γράμμα με κάποιο δικαίωμα που μού παραχωρούν η ηλικία και η πείρα μου. Θα τολμούσα να πω και οι αγώνες μου, αλλά δεν πιστεύω ότι έκανα τίποτα περισσότερο από το καθήκον, που φλόγιζε τα μεθυσμένα νιάτα μου σαν ξεκινούσαν για το μέτωπο, με το όραμα της νίκης ενάντια στη βία, τον ολοκληρωτισμό και την ανελευθερία.

Α, νέε μου, να μπορούσες έστω και λίγο να ζούσες την έξαρση και την παλλαϊκή συμμετοχή εκείνης της εθνικής μέθης. Όλοι μας, εμείς που ξεκινούσαμε για το μέτωπο κι οι άλλοι που θα έμεναν στα μετόπισθεν, όλοι μας, ο ανώνυμος ψυχωμένος λαός και οι επώνυμοι ανώτεροι αξιωματούχοι, άνθρωποι των γραμμάτων και επιστήμονες, απλές αγράμματες γυναικούλες, νέοι και γέροι, όπου και αν βρισκόμαστε, όπου και αν ζούσαμε, όποια δουλειά κι αν κάναμε, είχαμε γίνει μία ενιαία εθνική ψυχή. Δεν μας χώριζαν διαφορές, δεν μας δηλητηρίαζαν πολιτικά μίση, δεν μας διαιρούσαν τάξεις, ιδέες, φρονήματα. Είμαστε το Γένος ενιαίο και αδιαίρετο, που έπρεπε να πολεμήσουμε για την ελευθερία, που μας χάρισαν με αίμα και θυσίες οι πρόγονοι και που εμείς είχαμε απαράβατο χρέος, πάλι με αίμα και θυσίες να την διαφυλάξουμε, για να την κληρονομήσουμε σαν ιερή επιταγή και παρακαταθήκη στα παιδιά και στα εγγόνια μας.

Θα έφταναν εκείνες και μόνο οι στιγμές, οι φορτισμένες με ιδανικά και οραματισμούς για το Γένος, για να καταξιώσουν ολόκληρη την ιστορική μας διαδρομή, τριών χιλιετηρίδων.

Δεν πολεμούσαμε έναν επώνυμο και συγκεκριμένο εχθρό. Πολεμούσαμε την ανώνυμη και πολυπρόσωπη βία, πολεμούσαμε το ολοκληρωτισμό και την μισαλλοδοξία. Και δώσαμε εμείς οι μικροί και ανίσχυροι στην πανίσχυρη Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο το ύψιστο ηθικό μάθημα που το εκφράζει τόσο επιγραμματικά στον στίχο του ο ποιητής ότι «θέλει αρετή και τόλμην η ελευθερία».

Ματώσαμε, πληγωθήκαμε, δοκιμαστήκαμε σκληρά αντιμετωπίζοντας τις πολυάριθμες σιδερένιες δυνάμεις του Άξονα αλλά δεν λυγίσαμε. Με το κεφάλι ψηλά στο μέτωπο, με το κεφάλι ψηλά στα μετόπισθεν κι έπειτα με το κεφάλι ψηλά στην αντίσταση.

Το ξέρω, νέε μου φίλε, πως όλα αυτά σου φαίνονται κάπως υπερβολικά.

Κι ίσως μέσα σου διατυπώνεις την σκέψη ότι είναι «εκτός εποχής».

Η εποχή δεν στέκεται πια σαυτές τις ιδέες που φαίνονται κάπως ξεπερασμένες! Άλλοι οι στόχοι των ανθρώπων, άλλες οι επιδιώξεις τους: μία καλύτερη και πιο άνετη ζωή, η εύκολη επιτυχία, πληρωμένη με οποιοδήποτε τίμημα. Ο κατασκευασμένος ευδαιμονισμός. Κι ακόμη, τα τείχη που χωρίζουν τους ανθρώπους. Τα πολλαπλά χαλύβδινα τείχη που έχουν στηθεί ανάμεσά τους από τους καιροσκόπους και τους χαμαιλέοντες. Η αδίστακτη κομματικοποίηση που έχει εισχωρήσει παντού, ακόμη και μέσα στην οικογένεια. Από την μια όχθη του ποταμού ο πατέρας, από την αντίθετη ο γιος, κι ανάμεσά τους ποτάμι αδιάβατο το πολιτικό πάθος.

Σε είδα, νέε μου φίλε, αρκετές φορές να φανατίζεσαι με έξαλλο πάθος για την μια ή την άλλη παράταξη και να ξοδεύεις τον πολύτιμο δημιουργικό σου χρόνο χωρίς νόημα και σκοπό για να υποστηρίξεις τις θέσεις σου. Κι οι θέσεις αυτές δεν ξεκινούσαν από μία βαθύτερη πίστη σε μιαν ιδέα που είχες συνειδητοποιήσει και αγωνιζόσουν δίκαια γι'; αυτήν, αλλά από την επιπόλαιη επίδραση του άλλου που σε έβλεπε σαν όργανό του.

Κι όμως η ζωή είναι γεμάτη ακόμη από ενδιαφέροντα, από στόχους, από ιδανικά. Δεν έχει αδειάσει, όπως θέλουν να νομίζουν κάποιοι, δεν έλειψαν εντελώς οι γέφυρες επικοινωνίας. Στο χέρι σου είναι να τις στεριώσεις για να μπορείς να δεις τον συνάνθρωπο όχι σαν αντίπαλο για αναμέτρηση, αλλά σαν φίλο για συνεργασία... νέε μου άγνωστε φίλε.

Από εκείνη την Μεγάλη Ώρα του40 έχουν περάσει 42 χρόνια... Είμαστε άλκιμοι νέοι τότε όταν χυνόμαστε ασυγκράτητοι στον αγώνα της Λευτεριάς και τώρα κυρτώσαμε, γεράσαμε, ζούμε στο περιθώριο της ζωής. Τώρα είναι ο δικός σας κλήρος, η δική σας σειρά. Ο τόπος περιμένει από σας! Οι άνθρωποι περιμένουν από σας! Μεγάλο το χρέος, μεγαλύτερη ακόμη η χαρά.

Λέγαμε όταν κινούσαμε για το Μέτωπο: -Όλοι μαζί αδέλφια, για την Λευτεριά μας!

Κι αυτές οι απλές λέξεις, αυτό το «όλοι μαζί αδέλφια», ήταν βίωμα, σκοπός και αποστολή.

Όλοι μαζί αδέλφια! Όπου μας λάχαινε ο κλήρος... Σε κάποιαν απρόσιτη βουνοκορφή της Πίνδου ή στα μετόπισθεν που κι αυτά πολεμούσαν για τους ίδιους σκοπούς και με την ίδια μέθη.

Α, εκείνες οι ώρες!... Εκείνες οι μέρες, οι φορτισμένες από πίστη και αγώνα! Είναι πια Ιστορία αλλά και ζωντανή μνήμη για μας που ακόμη τις κλείνουμε μέσα μας με την ίδια συγκίνηση και με την ίδια αγωνιστική διάθεση, όπως τότε.

Ζήτησε, νέε μου, να γνωρίσεις μέσα από κείμενα και μαρτυρίες αυτές τις μεγάλες ώρες του 40, αυτό το νεώτερο έπος του Γένους. Μέθυσε από τη μέθη τους, πάρε δύναμη από την πίστη τους. Για να μπορείς ολοκληρωτικά και απόλυτα να κατανοήσεις τη βαθειά, την καίρια και τελεσίδικη σημασία της κραυγής:

-Όλοι μαζί αδέλφια!...

Και όχι μόνο στην μεγάλη ώρα του Πολέμου αλλά και στην μεγάλη ώρα της Ειρήνης! Που χρειάζεται κι αυτή μέθη, αγώνα κι αγρυπνία.


Με αγάπη


Ένας παλιός πολεμιστής του 40».


Παρουσιάζω με συγκίνηση αυτό το γράμμα, χωρίς κανένα άλλο σχόλιο και το απευθύνω με την ίδια συγκίνηση στον άγνωστο παραλήπτη, ίσως τον προβληματίσει κι ίσως σταθεί στις τελευταίες του γραμμές για τη μεγάλη ώρα της Ειρήνης, που όπως γράφει και ο παλιός πολεμιστής του 40 χρειάζεται κι αυτή μέθη, αγώνα και αγρύπνια. Το τελευταίο πριν από όλα: Αγρύπνια...


*Άρθρο του Νέστορα Μάτσα, συγγραφέα από το περιοδικό «Πεμπτουσία», τεύχος 18. Εγώ το βρήκα ΕΔΩ


http://redskywarning.blogspot.com/

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Κάτι κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά!


Είναι γνωστό ότι πολλοί εκ των χθεσινών ή σημερινών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν ..άθεοι.
Χθες ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, έστειλε επιστολή προς τον προσωρινό πρόεδρο της Βουλής, για το θέμα του όρκου που προτίθενται να δώσουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά την σημερινή ορκωμοσία στη Βουλή. Θα ορκιστούν στην ... τιμή και την συνείδησή τους...

Για το ΚΚΕ το θέμα είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Αντέγραψε στο θέμα της σχέσης Θεού -κομμουνιστή όλα τα τσιτάτα του Μαρξ και Λένιν. Η αθεΐα και ο διαλεκτικός υλισμός έγινε ο ...νέος Θεός.

Τις θρησκευτικές επιλογές των βουλευτών δεν θα ήθελα να μπω στην διαδικασία να τις κρίνω. Θεωρώ ότι είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο προσωπικό ζήτημα. Απλά θα παραθέσω έναν διάλογο μεταξύ ενός άθεου καθηγητή της φιλοσοφίας και ενός φοιτητή του. Μόνο τον διάλογο. Τίποτα άλλο!

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό; Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.
Καθηγητής.: Είναι καλός ο Θεός; Φοιτητής: Φυσικά.
Καθηγητής.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος; Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν; Φοιτητής: ......

Καθηγητής
: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε, μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός; Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Είναι καλός ο διάβολος; Φοιτητής: Όχι.
Καθηγητής: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο; Φοιτητής: Ο... Θεός...
Καθηγητής: Σωστά. Πες μου, παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο; Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά; Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Άρα λοιπόν, ποιος δημιούργησε το κακό; Φοιτητής: .....
Καθηγητής: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι; Φοιτητής: Μάλιστα.
Καθηγητής: Λοιπόν, ποιος τα δημιούργησε; Φοιτητής: ......

Καθηγητής
: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου, παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό; Φοιτητής: Όχι, κύριε.
Καθηγητής: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και, τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό; Φοιτητής: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθηγητής: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν; Φοιτητής: Ναι.
Καθηγητής: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου; Φοιτητής: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθηγητής: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.

Φοιτητής
: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα; Καθηγητής: Ναι.
Φοιτητής: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο; Καθηγητής: Ναι.
Φοιτητής: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται "κρύο".
"Κρύο" είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
Φοιτητής: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι; Καθηγητής: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτητής: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το "σκοτάδι" είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως...
Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.

Καθηγητής
: Πού θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ; Φοιτητής: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθηγητής: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτητής.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί.
Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως τη σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια.
Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της.
Τώρα πείτε μου, καθηγητά, διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού; Καθηγητής: Εάν αναφέρεσαι στη φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

Φοιτητής
: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη; Καθηγητής: ...
Φοιτητής: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ τη διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκετε την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά ...απλά ένας κήρυκας; Καθηγητής: ...

Φοιτητής
: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας!
Άρα, σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι ....δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε.
Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε; Καθηγητής: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.

Φοιτητής
: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.

Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN...

http://politis-gr.blogspot.com/

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

paSOKaisaras



αισθάνομαι περήφανος που με αξίωσε ο Θεός να είμαι Έλληνας και Χριστιανός και που συμμετείχα στην πολεμική επιχείρηση στα Ιμια,

ΙΜΙΑ : Zώσα προσωπικη βιωματική μαρτυρία περί του «θερμού επεισοδίου» στα Ιμια τον Ιανουαριο του 1996

Του Μαρίνου Ριτσούδη
Απόστρατου Μάχιμου Υποπλοίαρχου
ΣΝΔ τάξεως 1990
"Μου ζητήθηκε να εκφράσω τα προσωπικά βιώματα, τη ψυχική φόρτιση και τη συναισθηματική έκρηξη, «το κροτάλισμα της καρδιάς των Ελλήνων ανδρών του Π.Ν.» που έζησα εμπλεκόμενος ή μάλλον μαχόμενος κατά την διάρκεια του «θερμού επεισοδίου»· ως Έλληνας Μάχιμος Αξιωματικός του Π.Ν. στο νεοαποκτηθέν Α/Γ ΣΑΜΟΣ και ταυτόχρονα υπερασπιστής της Πατρίδος μας και της Σημαίας μας στα Ιμια το 1996. Δημοσιεύματα υπήρξανε πάρα πολλά με αναφορά και ενδελεχή ανάλυση στις τακτικές και στα σχέδια, αλλά και στις πολιτικές ευθύνες και στις προεκτάσεις, στα παρασκηνιακά πολιτικά «παιχνίδια» και στο ρόλο που παίξανε οι «σύμμαχοί μας». Πέραν αυτού όμως υπήρξε ελάχιστη η αναφορά στο ηθικό φρόνιμα των ανδρών που λάβανε μέρος, στην ψυχική δοκιμασία, στην εναλλαγή συναισθημάτων που κυριάρχησε και τούτο αποτελεί παράλειψη αναφοράς, μπορεί και αδικία για όλους τους Έλληνες, που ζήσανε έστω και με την σκέψη τους και την προσευχή τους την αγωνία, για την έκβαση, για την ντροπή και τον αποτροπιασμό, για την προδοσία και τον φόρο τιμής των Εθνομαρτύρων πεσόντων χειριστών του Ε/Π Π.Ν. 21. Αυτή η βιωματική αγωνία με την ένταση, τη σκέψη και την προσευχή, μάς έκανε κοινωνούς ...της παλαιάς λεβέντικης Ελλάδας, των Γιγάντων Εθνομαρτύρων μας, που θυσιάστηκαν για τα «Ιερά και τα Όσιά μας» για την Ελευθερία και το ξέπλυμα της ντροπής και της σκλαβιάς, για την νίκη του θανάτου και την Ανάσταση.


Πολλά θαυμαστά γεγονότα λάβανε χώρα τις ημέρες εκείνες, απίστευτα για τα μάτια τα δικά μας, αλλά ακόμη περισσότερο απίστευτα και για τα αυτιά εκείνων που ζητήσανε αργότερα να μοιραστούν τις εμπειρίες μας, τις εντυπώσεις μας, τις αγωνίες μας. Άξιον Θαυμασμού αποτελεί σήμερα στις μέρες μας να βλέπουμε στιγμές μεγάλης λεβεντιάς, ζηλευτής ρωμιοσύνης και παλικαριάς, τέτοιες που ούτε στα πιό αισιόδοξα όνειρα των αγαπόντων την Πατρίδα ονειροπόλων Ελλήνων, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν· εκείνων που απογοητεύονται για την «κατάντια του νεοέλλ! ηνα της καφετέριας και της τεμπελιάς». Άξιον θαυμασμού και συγκινήσεως βλέποντας το βράδυ εκείνο της έντασης, τα φορτηγά του Ν.Σ., ολονύκτια να πηγαινοέρχονται στο Ναύσταθμο με βοή και ταχύτητα, χωρίς φρένα η και χωρίς φώτα, γεμάτα πυρομαχικά η και καύσιμα από τους ναύτες του Ν.Σ. -που άλλοτε τεμπελιάζανε και άλλοτε κοιμόντουσαν στις βάρδιες η και την κοπανούσανε ακόμη,- με σβελτάδα, επιδεξιότητα και άκαμπτο φρόνημα κούρασης ψυχής και σώματος. Διαταχθήκανε να μεταφέρουν ολονύκτια πυρομαχικά, υλικά και καύσιμα για την ανάληψη πλήρης επιχειρησιακής ετοιμότητας απόπλου της φρεγάτας ΑΙΓΑΙΟΝ που διέκόψε τις εργασίες επισκευής ΠΕΑΚ για να αποπλεύσει στις 0300 την 31 ΙΑΝ 1996, «ανοίγοντας» τα σχέδια επιχειρήσεων που είχαν διαταχθεί και να ενσωματωθεί στή θέση «ακροβολισμού». Άξιον Θαυμασμού αποτελεί το γεγονός ότι παρά την απειλή του πολέμου οι άνδρες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, και στρατευμένοι, κατόπιν πολεμικής ανακλήσεως επιστρέφανε στα πλοία του στόλου, όσο γρηγορότερα μπορούσαν, με οποιοδήποτε μέσον, άλλοι δακρυσμένοι και άλλοι χαρούμενοι, προφέροντας στα χείλη τους και στην καρδιά τους το «πόλεμος, πόλεμος, θα τους τσακίσουμε…» και βέβαια όχι από μίσος ούτε από εκδικητικότητα, αλλά από αγανάκτηση και ενθουσιασμό, από περηφάνια και λεβεντιά, γιατί ο Έλληνας δεν θέλει να αδικεί, αλλά δεν επιτρέπει και την αδικία, ούτε για σπιθαμή γής αλλά ούτε και για απομακρυσμένο άγονο κατσάβραχο της θάλασσας. Το θαυμαστό είναι ότι κανείς δεν απουσίασε, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε, κανείς δεν δείλιασε, αλλά πληροφορήθηκα ακόμη ότι και κάποιοι που είχανε αναρρωτική άδεια για διάφορες ελαφρές ασθένειες, δώσανε το πολεμικό παρόν στο πολεμικό σάλπισμα, και προκαλέσανε τον θαυμασμό και τη ρίγη συγκινήσεως των ανωτέρων τους. Άλλοι πάλι διακόψανε από μόνοι τους τις κανονικές άδειές τους και επιστρέφανε στην υπηρεσία τους από τον τόπο των διακοπών τους, πρίν ακόμη φτάσει η διαταγή της ανάκλησής τους. Τούτη η πύρωση της καρδιάς και η ανάφλεξη της λεβεντιάς, δεν οφείλονταν σε έκρηξη παρορμιτισμού η και άγονου επιφανειακού ενθουσιασμού, αλλά στην χρόνια θρασύδειλη τακτική παραβιάσεων και ενοχλήσεων των Τούρκων στο Αιγαίο, είτε με σκάφη θαλασσίων ερευνών, είτε με ακταιωρούς, είτε με τους θρασύδειλους ψαράδες τους, αλλά και με τα μαχητικά τους ακόμη τα οποία τα ζούσαμε χρόνια «στο πετσί μας», με αγανάκτηση και αποστροφή και δεν τα ανεχόμαστε, διότι για μας είναι υποχώρηση και παράδοση Εθνικών δικαιωμάτων και ιδανικών στους Τούρκους· και πάντοτε αναρωτιόμασταν πότε θα έρθει η ώρα, να τους δείξουμε ότι είμαστε άξιοι απόγονοι των εθνομαρτύρων πατέρων μας του Μιαούλη, του Κουντουριώτη, του Κανάρη και όλων των αγνώστων αφανών Ελλήνων ηρώων μας. Διότι θαυμαστή παράδοση ανδρείας και λεβεντιάς κουβαλάμε και δεν είναι τυχαίο γεγονός που κάθε πολεμικό πλοίο, φέρει όνομα λαμπρής ιστορίας, νίκης, θυσίας, πατριωτισμού και ηρωισμού, και τούτο αποτελεί ξεχείλισμα ιστορίας ξεχείλισμα ανδρείας, υπέρβαση λεβεντιάς διότι πάντοτε οι «μια φούχτα Έλληνες» με την Πίστη τους σε Αληθινό Θεό κάνανε το θαύμα, το απίστευτο, το αναπάντεχο, θαύμα μόνο για εκείνους βέβαια που είναι ορθολογιστές και μετράνε τις αξίες και τις δυνάμεις με τα νούμερα και τους εξοπλισμούς και όχι με την παλικαριά το ανδρείο φρόνημα και την ελεύθερη ψυχή που αψηφά, περι! γελά αλλά και κοροϊδεύει και τον ίδιο το θάνατο.

Μετά τον απόπλου των πλοίων και την έξοδό τους από την Ψυτάλλεια, ο Εθνικός μας Ύμνος ηχούσε από τα μεγάφωνα, όπου τον υποδεχόμασταν με ρίγη συγκινήσεως και δάκρυα χαράς και με χαμόγελο στα πρόσωπά μας, αλλά και κάποιοι με σιγανή φωνή και μεγάλη κατάνυξη ψάλανε το «Υπερμάχω Στρατηγό τα νικητήρια…» προς την Προστάτιδα Παναγία μας, που πάντοτε υπερασπιζόταν την Ελλάδα μας. Μετά αυτού πολεμικός συναγερμός στα μεγάφωνα και όλοι στις θέσεις τους με εγρήγορση, με συγκίνηση, με καρδιοχτύπι αλλά και νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό, χαμογελαστοί και λεβέντες, επεξεργαζόμασταν όλες τις πληροφορίες και τις εξελίξεις όλες τις υποκλοπές και το εξελισσόμενο σχέδιο δράσης. Το πολεμικό σήμα που «πέρασε» από την Κ-11 του Γ.Ε.Ν. με την ευχή του ΑΓΕΝ και την προσδοκία να φανούμε αντάξιοι της ένδοξης ιστορίας του Π.Ν. καθώς και την ευχή για την Βοήθεια του Θεού στις εξελισσόμενες επιχειρήσεις, μάς έφερε δάκρυα, τρέμουλο στα πόδια, ρίγος πατριωτισμού, λεβεντιά, Χάρη Θεού, αλλά και αγανάκτηση και αποστροφή για το Τούρκικο θράσος. Ήμασταν πλέον σίγουροι ότι πάμε για πόλεμο, γνωρίζαμε ότι γράφαμε ιστορία, αλλά το ηθικό των ανδρών γινόταν ακόμη πιο υψηλό και ακόμη πιό άκαμπτο. Τούτες οι στιγμές ήτανε φοβερές και θαυμαστές διότι ώρες ολόκληρες παραμέναμε πανφυλακή στις θέσεις συναγερμού, ακούραστα χωρίς διόλου ραθυμία και τεμπελιά. Αλλά και οι τεμπέληδες οι ναύτες και οι «κοπανατζήδες του καφέ και του τσιγάρου», οι μέχρι πρότινος αδιάφοροι για τα πολεμικά συστήματα και τις τακτικές πολέμου, παρέδωσαν όλον τον εαυτόν τους ως «θυσία ευάρεστη» ενώπιον Θεού και Έθνους στο πολεμικό κάλεσμα της Πατρίδας μας και με συνοπτικές διαδικασίες ενημερώνονταν στα οποιοδήποτε πόστα τους, είτε πύργο πυροβόλων, είτε Κέντρο Παρακολούθησης Μάχης, είτε Οπτήρες στη Γέφυρα, είτε Μηχανικοί στα Μηχανοστάσια, αλλά και στο Μαγειρείο ακόμη η βάρδια και η προσφορά γινόταν με σβελτάδα, με παλικαριά, με μεγάλη κατάνυξη και Ύμνους προς την Παναγία μας και την Ελλάδα μας. Η γεμάτη ρίγη, ζωηρή, κοφτή, παλικαρίσια αναφορά των στόχων, πρόδιδε τα σκιρτήματα της καρδιάς τους, πρόδιδε την θέλησή τους να βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούσαν το έργο του πλοίου. Το άξιον θαυμασμού, που μέχρι το επόμενο πρωί, όσα τα πληρώματα σε θέσεις πολεμικού συναγερμού, ήταν με ξηρά τροφή και ακούραστα, παρά την ολονύκτια αγρυπνία και αν για οποιονδήποτε υπήρχε λόγος να «κατέβει για λίγο από το πόστο του για λόγους ανθρώπινης φύσεως», η επαναφορά του ήτανε αστραπιαία και αποφασιστική. Παγερές οι νύχτες εκείνες του χειμώνα, αλλά δεν μας άγγιξε το κρύο, ούτε η αϋπνία, ούτε η πείνα, ούτε η απουσία από τα σπίτια μας, ούτε οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες· παρά μόνο η προδοσία για την υποστολή της σημαίας μας στα Ίμια, η προδοσία για την «λάθος τακτική των Ο.Υ.Κ.» η προδοσία για την παράδοση δικαιωμάτων στους Τούρκους, η προδοσία για τίς αμφισβητούμενες πλέον «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και στις βραχονησίδες· που μπορεί να είναι ακατοίκητες, αλλά όχι αχώριστες από την λαμπρή ιστορία μας, διότι χύθηκε πολύ δάκρυ και πολύ αίμα από τους αδελφούς μας και πατέρες μας Εθνομάρτυρες, για να είναι σήμερα Ελληνικά και Ελεύθερα.
Πληροφορούμασταν από τα τακτικά δίκτυα επικοινωνιών την τακτική κατάσταση και διαπιστώναμε ότι είχαμε το τακτικό πλεονέκτημα αιφνιδιασμού στο Αιγαίο, αφού η βόρεια ομάδα κρούσεως είχε στοχοποιήση την βόρεια ομάδα των Τούρκικων Α/Τ που κινούνταν προς τα Νότια. Μάταια περιμέναμε να δοθεί εντολή από το δίκτυο για βολή των βλημάτων και καταστροφή της βόρειας ομάδας. Εμείς ως ομάδα Α/Γ κινηθήκαμε νότια Ύδρας και περιμέναμε διαταγή για πλεύση, σύμφωνα με το σχέδιο «Ε», για επιβίβαση και μεταφορά πεζοναυτών, σε περιοχή για ανακατάληψη ΝήσοÏ! … από τις Τούρκικες δυνάμεις. Η νότια ομάδα κρούσεως κινήθηκε προς τα Ιμια όπου είχε ανακτήσει πλήρη τακτική εικόνα και πλήρη στοχοποίηση και μετά αυτού, έτοιμοι για βολή βλήματος. Κάποια μικρότερα σκάφη, πυραυλάκατες, κανονιοφόροι, περιπολικά, είχανε αναπτύξει περιπολία γύρω από τα Ιμια επειδή υπήρχε η πληροφορία για πιθανή απόβαση Τούρκων κομάντο στις βραχονησίδες. Μέσα στο κρύο και στη νύχτα, ώρες ατέλειωτες, αγήματα οπλισμένα ναυτών και υπαξιωματικών, παραμένανε με τα παγωμένα G3 και με το χέρι στην σκανδάλη στα ρέλια των πλοίων για οπουδήποτε απαιτηθεί να ρίξουν.

Κάποια στιγμή μέσα στην προχωρημένη νύχτα, και ενώ εκτελούσα καθήκοντα Αξιωματικού Φυλακής Γέφυρας, ο Κυβερνήτης του πλοίου, με πλησίασε ιδιαιτέρως και με σπασμένη, ραγισμένη φωνή, μπορεί και με δάκρυα, -δεν είδα λόγω απουσίας φωτισμού,- μού είπε· «Μαρίνο..…μας πήραν το νησί.....», και χάθηκε από μπροστά μου γρήγορα, βγαίνοντας στην δεξιά βαρδιόλα… προφανώς να μείνει μόνος. Αστραπιαία κρύος ιδρώτας με έλουσε και με διαπέρασε ρίγος σε όλο μου το σώμα, ταυτόχρονα ένα βουβό κλάμα με αναφιλητά, με ανάγκασε να τραβηχτώ προς τα πίσω, στη σκοτεινή γέφυρα του πλοίου για να μην με δούνε, να μην με καταλάβουν. Κάλυψα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου και έκλαιγα, έκλαιγα, έκλαιγα, γοερά και με αναφιλητά. Τα πόδια μου τρεμάμενα, οχι από φόβο αλλά από το πνίξιμο της αγανάκτησης, της αδικίας της κατάντιας και της ντροπής, πώς μέσα από τα χέρια μας, πήραν το νησί... Δεν το είπα σε κανέναν φοβούμενος την «πτώση» του υψηλού ηθικού. Μαθεύτηκε όμως λίγο αργότερα…

Δεν θυμάμαι μετά πόση ώρα με ενημερώσανε για την πτώση του Ε/Π Π.Ν.21 άλλοι λέγανε ότι μας το ρίξανε, άλλοι ατύχημα, όλοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε από την ακρόαση των δικτύων την κατάσταση που επικρατούσε και τις πιθανές εκδοχές. Αισθανόμασταν την ευθύνη και την αγωνία όλων των Ελλήνων στο «πετσί μας», αισθανόμασταν την αγωνία, το καρδιοχτύπι, τα δάκρυα αλλά και το πείσμα και την απογοήτευση· και οι σκέψεις δεν αφήνανε περιθώρια ούτε για χαλάρωση ούτε για ψυχική ξεκούραση.

Κάποια στιγμή κοντά στις πρώτες πρωινές ώρες, δόθηκε απομάκρυνση όλων των αγημάτων από τις βραχονησίδες με την ταυτόχρονη διαταγή για υποστολή της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας από την Ελληνική Βραχονησίδα .Ήταν τόσο απίστευτο το άκουσμα στο δίκτυο, που οι τακτικοί διοικητές και κυβερνήτες πλοίων ζητούσαν ξανά την επιβεβαίωση και την αξιοπιστία της πηγής και της διαταγής από το δίκτυο. Μείναμε άφωνοι, μείναμε εκστατικοί, σαστισμένοι, παγωμένοι, απορημένοι, προδομένοι, ντροπιασμένοι, απίστευτη η εξέλιξη, απίστευτη υποχώρηση και αμφισβήτ! ηση των Ελληνικών αιματοβαμμένων βραχονησίδων. Μονομιάς σκύψαμε το κεφάλι ντροπιασμένοι, και άκρα σιωπή ξεκίνησε από το φωνητικά δίκτυα και απλώθηκε στις γέφυρες των πλοίων, στα Κ.Π.Μ., στα Καρρέ Αξιωματικών, Υπαξιωματικών, στην τραπεζαρία Πληρώματος. Δεν μας άγγιξε η κούραση της αϋπνίας και μας «τσάκισε» μονομιάς η προδοσία της παράδοσης Ελληνικής γης στους Τούρκους. Δεν μας άγγιξε το ότι πηγαίναμε για πόλεμο, και μας «γκρέμισε» η προδοσία από τους «ηγέτες» μας. Δεν μας άγγιξε η παγωνιά της νύχτας και η υπερένταση και μας «ισοπέδωσε» μονομιάς η προδοσία της υποστολής της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας. Αστραπιαία, ασήκωτο βάρος πλάκωσε τις ψυχές μας, τις καρδιές, τις συνειδήσεις μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά και έντονα το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας· ήτανε έντονα γκρίζο, βαθύ νεφελώδες, χωρίς ήλιο, η θλίψη απλωνότανε παντού στη φύση, στα δέντρα στα πουλιά. Όλοι οι άνδρες του Π.Ν. ήμασταν σκυθρωποί, αμίλητοι, μελαγχολικοί, ντροπιασμένοι, ήτανε μία Μεγάλη Παρασκευή του Έθνους και της Ιστορίας μας. Ήμασταν σταυρωμένοι και εγκλωβισμένοι στην προδοσία. Δεν σκεφτόμασταν ποίοι φταίνε, ποι! οι μας «πουλήσανε», παρά μόνο την ντροπή και την αγανάκτηση. Καμαρώναμε στο παρελθόν ότι το Π.Ν. δεν είχε ποτέ υποστείλει την Ένδοξη Σημαία του, αλλά το πράξαμε τότε. Αισθανόμασταν ότι προδώσαμε την Ελλάδα, το Έθνος μας τους Ήρωες εθνομάρτυρές μας.

Μετά τόσα χρόνια έχοντας καταλαγιάσει τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι εντάσεις, αισθάνομαι περήφανος που με αξίωσε ο Θεός να είμαι Έλληνας και Χριστιανός και που συμμετείχα στην πολεμική επιχείρηση στα Ιμια, όπου ήμασταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την Πατρίδα μας. Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» αποδειχθήκανε κατά πολύ ανώτερα από όλη τη χλιδή του κόσμου τούτου, διότι υπηρετήσαμε ύψιστα, αθάνατα, αιώνια ιδανικά και ιδεώδη Αληθούς Πίστεως, Πατρίδος, παραδόσεως και λαμπρής ιστορίας. Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» της νύχτας εκείνης, μας κάνανε ανδρειότερους, γενναιότερους, δυνατότερους, ανίκητους, πιο ελεύθερους, πιο τολμηρούς, να αψηφούμε το θάνατο και να χαιρόμαστε την Ζωή. Αντιληφθήκαμε την ΑΞΙΑ της «ισχύς εν τη ενώσει» και ακόμα σε τέτοιες στιγμές παραμερίζονται τα ανθρώπινα πάθη, οι μεταξύ μας έχθρες και αντιπάθειες και γινόμαστε γροθιά μπρος στην Τούρκικη θρασυδειλία. Ήμασταν έτοιμη για τόν υπέρτατο σκοπό της ύπαρξής μας, δηλαδή της θυσίας τής ζωή μας, για τις οικογένειές μας, για τις οικογένειες όλων των Ελλήνων, για «τα ιερά και τα όσιά μας» ! και για τούτο θεωρούμαστε «τῃ προαίρεση Εθνομάρτυρες», εφόσον κρινόμαστε σύμφωνα με την προαίρεση της καρδιάς μας και όχι σύμφωνα με την έκβαση της πράξεως. Αισθάνομαι περήφανος που ο Θεός μού έδωσε τις αληθινές αξίες του Έλληνα, Αληθινή Πίστη, αξιοπρέπεια και συνείδηση, επίγνωση της αποστολής μου και ανδρείο φρόνημα, ακεραιότητα ήθους και αξιοπρέπεια, αθάνατες αξίες «θρεμμένες με το αντρειωμένο γάλα της παράδοσης και της ανδρειοσύνης»Κόντογλου που μας καθιστούν μοναδικούς στον κόσμο για την λεβεντιά μας και τον ηρωισμό μας. Αισθάνομαι περήφανος που μέσα από την υπηρεσία μου στην Πατρίδα μου, γνώρισα ότι η αξία του ανθρώπου δεν έγκειται στην οικονομική επιφάνεια, στους τίτλους ευγενείας και στο αξίωμα, αλλά στο ήθος στην ακεραιότητα χαρακτήρα και στην λεβεντιά, βασικά και παραδοσιακά χαρακτηριστικά των προγόνων μας των Ελλήνων, σε εκείνους που χαρακτηριστήκανε ήρωες και που πολεμήσανε και υποτάξανε τον θαυμασμό και την παραδοχή όλου του κόσμου. Δικαίως ο Πρωθυπουργός UΚ Τsortsil όρισε ότι ¨οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες¨. Τέλος αισθάνομαι περήφανος που κατάλαβα ότι πολλοί ήταν εκείνοι οι μορφωμένοι ηγέτες που προδώσανε όλα τα ιδανικά τους για προσωπικές φιλοδοξίες και κακές σκοπιμότητες και καταντήσανε να ξεφτιλίζονται, να κατακρίνονται και να κολάζονται αιώνια στις συνειδήσεις του κόσμου και στην ιστορία. Πολλοί ήταν και εκείνοι οι αγράμματοι ανώνυμοι, που με την λεβεντιά τους και την αυτοθυσία τους, λαμπρύνανε το Έθνος μας στους απελευθερωτικούς αγώνες και μας χαρίσανε την σημερινή ελεύθερη Ελλάδα και αναπαύονται δικαιωμένοι, απολαμβάνοντας τιμές και δόξες από όλους τους Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και της ιστορίας.
Τούτη η κατάθεση ψυχής, αποτελεί χρέος, φόρος τιμής, αγάπης και αφοσίωσης απέναντι στην Ελλάδα μας, απέναντι στους Ήρωες που θυσιαστήκανε μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός τους, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Τούτη η κατάθεση καρδιάς αποτελεί φόρος τιμής και απέναντι σε όλους τους νεοέλληνες που αγωνιούν για την ιστορία της και εργάζονται με τον δικό τους τρόπο να διατηρηθεί η φλόγα του ανδρειωμένου Έλληνα και να διαδοθεί παντού το μήνυμα της λεβεντιάς, της αρετής, αλλά και της τόλμης, για την αληθινή ελευθερία".


http://www.dailygreece.com/

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Αυτή είναι Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ που αποκαλύπτουν οι ΗΠΑ - Δεχθήκαμε το "γκριζάρισμα" τους...!

“Για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ από το 1996 πληροφορούμαστε επίσημα από τις ΗΠΑ ότι την εποχή εκείνη ο διαπραγματευτής μας για την κρίση των Ιμίων Θ.Πάγκαλος, ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ να "γκριζάρει" τα ΙΜΙΑ και να αποδεχθεί ότι ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ τα ελληνικά πλοία,στρατεύματα και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ στα ΙΜΙΑ!


Το "θανάσιμο μυστικό" κρατούνταν ως επτασφράγιστο μυστικό μέχρι τώρα, γιατί μας λέγανε φύγαμε και πήραμε τη σημαία μας ΑΠΛΑ για να εκτονωθεί η κρίση και ότι μπορούμε ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ να ξαναπάμε στρατό ή σημαία γιατί οι δυο αυτές νησίδες(βράχια) είναι ελληνικές όπως ήταν μέχρι την κρίση του 1996. ΤΩΡΑ πληροφορούμαστε ότι ο Θ.Πάγκαλος μαζί με τον Κ.Σημίτη - ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΣΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΗΠΑ - συμφώνησαν να φύγουμε από τα ΙΜΙΑ και να τερματιστεί η κρίση, υπό την προϋπόθεση ότι ΔΕΝ θα ξαναγυρίσουμε στα ΙΜΙΑ!


Τα αποσπάσματα που παραθέτουμε - και προέρχονται από τα έγγραφα που έχουν στο βιβλίο τους οι Μιχ.Ιγνατίου και Α.Ελλις και θα τα παρουσιάσουν το μεσημέρι της Δευτέρας στο σύνολο τους - είναι συγκλονιστικά και οπωσδήποτε ΑΠΑΙΤΟΥΝ απαντήσεις από ΟΛΟΥΣ τους εμπλεκόμενους. Δεχθήκαμε το "γκριζάρισμα" των Ιμίων; Και εκείνης της περιοχής του Αιγαίου;


Και όπως επίσης θα παρατηρήσετε στο έγγραφο που αποκαλύπτουμε οι Αμερικανοί ενώ δέχονται την Καλόλιμνο ως ελληνικό νησί για τα ΙΜΙΑ αναφέρουν και την τουρκική ονομασία Kardak γράφοντας της νησίδες με δυο ονομασίες δηλαδή ότι είναι μια "γκρίζα περιοχή" (αμφισβητούμενης κυριότητας και κυριαρχίας και επομένως κανείς δεν πλησιάζει εκεί μέχρι να λυθεί το "πρόβλημα").

Συμφώνησαν τότε οι Σημίτης-Πάγκαλος και ΟΛΟΙ οι άλλοι εμπλεκόμενοι σε κάτι τέτοιο;

Ασφαλώς περιμένουμε όλοι με ενδιαφέρον την απάντηση τους.

Επίσης χαρακτηριστική ήταν και η πρώτη αντίδραση της Ουάσιγκτον, λίγο μετά τις συναντήσεις που είχε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τόμας Νάιλς με τον Θόδωρο Πάγκαλο και τον Γεράσιμο Αρσένη. Σε τηλεγράφημα που στέλνει ο Νάιλς στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου, αναφέρει:

«Αυτή η ελληνοτουρκική αψιμαχία με αντικείμενο ένα ακατοίκητο κομμάτι γης, έκτασης ίσως δύο οικοδομικών τετραγώνων, εμφανίζει στοιχεία κωμικής όπερας... Είναι προφανές ότι θα προτιμούσαμε να μην εμπλακούμε στη διαφορά αυτή, αλλά από την πείρα μας γνωρίζουμε ότι ίσως να μην έχουμε αυτή την επιλογή. Επομένως, πιστεύω ότι πρέπει να εξετάσουμε το ιστορικό αρχείο στον βαθμό που το επιτρέπουν οι πληροφορίες μας, προκειμένου να καθορίσουμε το διεθνές καθεστώς των Ιμίων, καθώς είναι πιθανό σε κάποια στιγμή να χρειαστεί να πάρουμε θέση σχετικά με τα νόμιμα δικαιώματα στην υπόθεση αυτή».

Άλλα τηλεγραφήματα που εστάλησαν στις 30 Ιανουαρίου, χαρακτήριζαν τη διαφορά «γελοία», ενώ σημείωναν ότι η επιθετικότητα που επέδειξαν οι δυο πλευρές τις έκανε να μοιάζουν με «σκυλιά που γρυλίζουν».


Τέλος να ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ότι όπως αναφέρεται σε ένα από τα τηλεγραφήματα που αποκαλύπτει το βιβλίο των δυο δημοσιογράφων «ο Τούρκος πρέσβης στη Ρώμη είχε προειδοποιήσει την πρωθυπουργό Τσιλέρ πριν από την κρίση των Ιμίων, ότι η Ιταλία κατείχε έγγραφα τα οποία αποδείκνυαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η νησίδα των Ιμίων ανήκε στα Δωδεκάνησα και ήταν επομένως αναμφισβήτητα ελληνική».

- Εντύπωση προκαλεί γιατί οι δημοσιογράφοι και ο εκδοτικός Οίκος επέλεξαν να περάσει η προεκλογική περίοδος και ΜΕΤΑ να δώσουν στη δημοσιότητα τα συγκλονιστικά αυτά έγγραφα-ντοκουμέντα. ΘΑ έπρεπε ο ελληνικός λαός να γνωρίζει ΠΡΙΝ ψηφίσει. Οι σκοπιμότητες δείχνουν ολοφάνερες...

Όπως θα θυμάστε το i-R έχει ρωτήσει τον Θ.Πάγκαλο στη ΔΕΘ (προεκλογικά) τόσο για τα έγγραφα όσο και για αντίδραση του (μια ενδεχόμενη παραίτηση) και τότε είχε πει ότι γνωρίζει το περιεχόμενο των αποκαλύψεων και ότι θα παραμείνει και ότι αυτά "αφορούν άλλους". Όπως βλέπουμε όμως αφορούν τον ίδιο και τον Κ.Σημίτη (και είναι άλλωστε και ο πραγματικός λόγος που ο Κ.Σημίτης έμεινε εκτός βουλής και ΠΑΣΟΚ).

Πηγή:i-reporter

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Η Άννα Διαμαντοπούλου καταργεί την πρόσθετη διδασκαλία-Εχθρική πράξη κατά των οικονομικά αδυνάτων


Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΤΑΞΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟ[ΜΕ ΠΙΑΣΑΝ ΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΜΟΥ].
ΦΑΤΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΧΟΡΤΑΣΤΕ ΤΩΡΑ..........ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Με τελεσίγραφο μοιάζει η πρώτη απόφαση που υπέγραψε η νέα Υπουργός Παιδείας, η οποία με λακωνικό τρόπο καταργεί την πρόσθετη διδακτική στήριξη, τα φροντιστηριακά μαθήματα δηλαδή που γίνονταν τις απογευματινές ώρες στα δημόσια σχολεία.
Το έγγραφο έφτασε χθες πριν το μεσημέρι στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
«Αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος σας καλούμε να μην προχωρήσετε στην υλοποίηση του προγράμματος της πρόσθετης διδακτικής στήριξης και όπου έχουν τεθεί σε εφαρμογή οι διαδικασίες υλοποίησης να διακοπούν».
yΑυτό είναι το περιεχόμενό του και σαφώς δεν αποτελεί καθόλου καλό δείγμα............ για τη νέα υπουργό, αφού επρόκειτο για ένα μέτρο που απευθύνονταν κυρίως στα παιδιά των οικονομικά αδύνατων οικογενειών και εκείνων που δεν έχουν την πολυτέλεια να ξοδεύουν κάθε μήνα σημαντικά ποσά για φροντιστήρια.
Πλήγμα βέβαια αποτελεί και για τους εκπαιδευτικούς που το υλοποιούσαν. Στο σύνολό τους σχεδόν, έκαναν ορισμένες ώρες μάθημα, προκειμένου να αυξήσουν την μοριοδότησή τους εν όψει μελλοντικών διορισμών. Η επιλογή κάθε άλλο παρά με κομματικά κριτήρια γίνονταν.
Το πρώτο δείγμα γραφής που έδωσε η νέα υπουργός δεν είναι καθόλου καλό και φυσικά θα έχει ενδιαφέρον ο τρόπος αντίδρασης των συνδικαλιστικών οργάνων των καθηγητών.
http://www.epiruspost.gr/epikairotita/2107-2009-10-08-23-03-18.html

http://ventetta.blogspot.com/

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΤΗ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ «ΠΑΥΛΟΣ

ΜΕΛΑΣ», ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ.net», ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ «ΜΑΚΕΔΝΟΣ», ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΑΝΑΔΑ, ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΤΗΣ ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΦΡΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

7/10/2009 μ.Χ.

ΜΕΓΑΛΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ ΜΕ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΤΗ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΝΙΜΙΤΣ

ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΚΕΤΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

«ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ» ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΠΤΟ

Με τις πρώτες φήμες περί κατάργησης του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης την επομένη των Εκλογών, η Παγκόσμια Επιτροπή Μακεδονικού Αγώνα με Έκτακτη Ανακοίνωσή της (δείτε http://noiazomai.net/ypmak.html) τη Δευτέρα 5 Οκτωβρίου, ζήτησε από τον κ. Παπανδρέου τη ματαίωση κάθε τέτοιας σκέψης, για εθνικούς λόγους, σημειώνοντας ότι εκτός όλων των άλλων, μια τέτοια αψυχολόγητη κίνηση θα αποτελούσε κακή αρχή για την Πρωθυπουργία του.

Δυστυχώς, ο νέος Πρωθυπουργός θέλησε να χρεωθεί με «Κίτρινη Κάρτα» από το πρώτο λεπτό της εμφάνισής του στη Μακεδονία ιδίως, που είναι έξαλλη από την κατάργηση του ιστορικού Υπουργείου, με ζωή μισού αιώνα, το οποίο μάλιστα μετονομάστηκε σε «Μακεδονίας- Θράκης» επί Πρωθυπουργίας του πατέρα του, Ανδρέα Παπανδρέου!

ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ήταν το μόνο …ελληνικό Υπουργείο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» στα Βαλκάνια, καθότι όλα τα άλλα Υπουργεία «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» είναι των Σκοπίων, οι οποίοι και δεν τα καταργούν…

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΙΜΙΤΣ

Η κατάργηση του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ αποτελεί πάγιο αίτημα των Σκοπίων, στα πλαίσια της μονοπώλησης του ελληνικού ονόματος, ενώ ανταποκρίνεται σε ρητή πρόβλεψη του Σχεδίου Νίμιτς, περί κατάργησης της χρήσης του σκέτο «Μακεδονία» από την ελληνική πλευρά!!!

Ο Πρωθυπουργός έτσι, εμφανίζεται να καταργεί μόνος του την ελαστική δήθεν «κόκκινη γραμμή», που έθεσε προεκλογικά σαν απαραβίαστη δίοδο, αφού εμφανίζεται δια της κινήσεώς του, να συμμορφώνεται (και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα) με το ΣΧΕΔΙΟ ΝΙΜΙΤΣ!

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η κατάργηση του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, καταργεί τη χρήση του όρου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στην ενεργό Διοίκηση του Ελληνικού Κράτους και εξαφανίζει ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο για την ελληνικότητα και τη χρησιμοποίηση του συνολικού όρου από την Ελλάδα, ακόμη και πριν την αυτοανακήρυξη της ανεξάρτητης «Δημοκρατίας Μακεδονίας»!

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Εξοργισμένη είναι παρόμοια και η Θράκη, αφού καταργείται και η χρήση του όρου «ΘΡΑΚΗ» στην ενεργό Πολιτική Διοίκηση του Ελληνικού Κράτους, τη στιγμή που μόλις πριν από λίγες ημέρες δόθηκε στα τουρκικά σχολεία χάρτης με τη Θράκη υπό Τουρκική Κατοχή! Και τα ελληνοτουρκικά σύνορα στο Στρυμώνα, ενώ Σάμος, Ρόδος, Κρήτη και Κύπρος εμφανίζονται τουρκικές (http://www.noiazomai.net/turkhartcd.html)!!!

ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΙΑ «ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ» ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΕΛΛΑΔΑ

Οι άνθρωποι της Άγκυρας, πανηγυρίζουν και δικαιολογημένα, καθώς τώρα το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, θα εμφανίζεται ως το μοναδικό «Υπουργείο» στην Βόρεια Ελλάδα, με τη διαφορά ότι αποτελεί …«Υπουργείο» της Τουρκίας στη Θράκη, με αυξημένες δραστηριότητες και άφθονα κοντύλια, τόσα, που ούτε το 1/10 αυτών δεν μπορούμε να δαπανήσουμε εμείς προκειμένου να σώσουμε τη Θράκη, από τους εκβιασμούς, τις πιέσεις και την ξενική οικονομική εξάρτηση!

Ούτε καν ένα, συμβολικό έστω, Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης να συντηρήσουμε!

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ Η ΠΡΟΧΕΙΡΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Είναι πλέον καθολικό, δημοκρατικό αίτημα ολόκληρης της Μακεδονίας και της Θράκης, η επανίδρυση του ζωτικού Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, με την ιδιαίτερη δράση και προσφορά στα Εθνικά Θέματα και μάλιστα με αυξημένες πλέον δραστηριότητες και Βαλκανικό παρεμβατικό ρόλο!

Οποιαδήποτε κωλυσιεργία ή αβλεψία, θα προκαλέσει σοβαρότατη και αξεπέραστη βλάβη στα εθνικά συμφέροντα!

Από την κατάργηση του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ, ωφελούνται μονάχα τα Σκόπια και η Τουρκία!


ασυμβίβαστα για το Όνομα, τον Ελληνισμό και την Ιστορία μας

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

3.500.000 ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Θεσσαλονίκη, Μακεδονία 7 Οκτωβρίου 2009 μ.Χ.

www.ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ.net

noiazomai@msn.com

ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΜΩΡΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΕΟΥΣ 600 EURO...ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙKΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ...

Αρνήθηκαν να παραδώσουν νεογέννητο βρέφος στη 18χρονη Σομαλή μητέρα του στο μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου», για περίπου μια εβδομάδα, επειδή η νεαρή γυναίκα δεν είχε τα χρήματα για να πληρώσει τα έξοδα τοκετού. Το tvxs επισκέφτηκε το μαιευτήριο όπου κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη για την αδιανόητη πράξη, αποδίδοντάς την στην... κακή συνεννόηση.

Η Σομαλή μετανάστρια Φαρτούμ Μ. προσπαθούσε να παραλάβει μάταια από την 1η Οκτώβρη το νεογέννητο βρέφος της από το Περιφερειακό γενικό Νοσοκομείο – Μαιευτήριο – «Έλενα Βενιζέλου», όπου γέννησε πριν από μία εβδομάδα.
Η νεαρή γυναίκα έφτασε στην Ελλάδα το Μάιο του 2008 χωρίς χαρτιά, κρατήθηκε στην Παγανή της Λέσβου, αλλά δεν απελάθηκε επειδή ήταν 8 μηνών έγκυος. Της χορηγήθηκε το έγγραφο που επιτρέπει στις εγκύους να παραμένουν στη χώρα έως και τρεις μήνες μετά το τοκετό. Η κοπέλα γέννησε και πέρυσι στο «Έλενα», όμως δεν έχει στα χέρια της κάποιο έγγραφο που να νομιμοποιεί την παραμονή της στην Ελλάδα.

Χθες, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο με την Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνεργάτιδα του διαδικτυακού περιοδικού για μετανάστες «Διαβατήριο», όπου βρεθήκαμε μπροστά σε σοβαρό οργανωτικό έλλειμμα σε σχέση με τη διαχείριση προβλημάτων που άπτονται των μεταναστών -παρόλο που είναι πάρα πολλά τα περιστατικά που προσομοιάζουν σε αυτό της Φαρτούμ.

Η 18χρονη κοπέλα στεκόταν μπροστά από την αίθουσα στην οποία νοσηλεύονται τα βρέφη που αντιμετωπίζουν ελαφρά προβλήματα υγείας, καθώς και αυτά που δεν τα έχουν παραλάβει οι γονείς τους για διάφορους λόγους. Όμως, η κοπέλα ήθελε να πάρει το νεογέννητο και το ζητούσε με την εκεί παρουσία της.

Ενώ αρχικά πληροφορηθήκαμε ότι το νεογνό είχε κάποια προβλήματα υγείας, στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι οι γιατροί είχαν υπογράψει εξιτήριο από την 1η Οκτώβρη και ότι δεν μπορούσε να φύγει λόγω κολλήματος με το λογιστήριο. Το βασικό αίτιο, απ’ ό,τι μάθαμε μέσω των οικονομικών υπηρεσιών, είναι ότι η 18χρονη δεν είχε να πληρώσει τα έξοδα νοσηλείας που ανέρχονται στο ποσό των 600 ευρώ για το νεογνό και των περίπου 300 ευρώ για την λεχούσα. Επίσης, βασίστηκαν στο γεγονός ότι η κοπέλα είναι παράνομα στη χώρα μας και κατά συνέπεια δεν είχε τα απαραίτητα χαρτιά που χρειάζονται για να απολαύει δωρεάν περίθαλψη.

Επειδή θεωρήσαμε ότι οι υπάλληλοι του νοσοκομείου δεν έχουν την ευθύνη για την μεταχείριση της κοπέλας, απευθυνθήκαμε στην διοίκηση έτσι ώστε να πληροφορηθούμε για την πολιτική του νοσοκομείου αλλά και για το γενικό νομικό καθεστώς. Η κ. Μπιτσάκη, διευθύντρια του Τμήματος Διοίκησης, μας είπε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχε πέσει καθόλου στην αντίληψή της. Ως κύρια αιτία του συμβάντος κατονόμασε την έλλειψη συνεννόησης μεταξύ του διοικητικού προσωπικού, του λογιστηρίου καθώς και της επικοινωνιακής δυσχέρειας από μέρους της μητέρας. Μας είπε ακόμη ότι σε καμιά περίπτωση δεν είναι πολιτική του νοσοκομείου η κράτηση των παιδιών όταν οι γονείς δεν καταβάλλουν τα νοσηλεία και ότι φεύγουν πάρα πολλές φορές αλλοδαποί χωρίς να πληρώνουν ακόμη και όταν είναι νόμιμοι. Επίσης, πρόσθεσε ότι αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν ελλείμματα στον προϋπολογισμό του νοσοκομείου και ότι θα έπρεπε το κράτος να δίνει κάποια επιχορήγηση για την περίθαλψη των μεταναστών.

Η πραγματικότητα είναι ότι κανείς δεν απάντησε στο ερώτημα αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείται, αν και το πιθανότερο είναι ότι, καταρχάς, γίνεται σε πολλές περιπτώσεις μία προσπάθεια να καταβληθούν τα έξοδα. Τελικά, το παιδί βγήκε χθες από το νοσοκομείο - για να ξεκινήσουν από εδώ και πέρα τα πραγματικά προβλήματά του.

Μαρίνα Τομαρά

ΠΡΕΖΑ TV
7-10-2009


tvxs

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Δρομολογείται η αλλαγή του εμβλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας

Από αυτό...

Σε αυτό..


Όποιος βρεί τη διαφορά κερδίζει Κοράνι δερματόδετο..

Μου το είπε αστυνομικός της φρουράς εκλογικού τμήματος χτες το βράδυ, και για να είμαι ειλικρινής αμφέβαλα.. αλλά μετά μου έδειξε και το ήδη αλλαγμένο μεταλλικό έμβλημα που κρέμεται στο πουκάμισο των αστυνομικών.

Το δημοσιοποιώ με κάθε επιφύλαξη αυτό, αλλά αν εφαρμοστεί, το επόμενο βήμα είναι να καταργήσουμε το σταυρό από τη σημαία, ή ακόμα καλύτερα να τον αντικαταστήσουμε με καμία ημισέληνο..

Φυσικά, δεν είναι ανάγκη να διευκρινήσω ότι αυτό δεν υπάγεται στις καινοτομίες του Πασοκ..

http://ventetta.blogspot.com/