Ο αρχηγός για τη Σχολή Ευελπίδων είναι σύμβολο ενότητας όλων των ευελπίδων και οποιαδήποτε εσφαλμένη ή ακραία εις βάρος του αντιμετώπιση έχει άμεσο αντίκτυπο στο ηθικό των ευελπίδων.

Γράφει ο Σπύρος Σταματόπουλος

Συνταγματάρχης ε.α.

Σύμφωνα με το «Κυριακάτικο Βήμα» της 27/11/11, ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, ο τεταρτοετής εύελπις αρχηγός της Σχολής Ευελπίδων έβγαλε λόγο υπέρ της χούντας και έβαλε τους συναδέλφους του να τραγουδήσουν τον ύμνο της χούντας.

Επίσης αφού κάλεσε πρώτα τους αλλοδαπούς και τους Κύπριους να αποχωρήσουν από το αμφιθέατρο, να κλείσουν οι πόρτες και να κατέβει η αφίσα του Πολυτεχνείου έβγαλε λόγο κατά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και υπέρ της χούντας.

Σύμφωνα με τις δικές μου έγκυρες πληροφορίες μέσα από τη Σχολή Ευελπίδων και μάλιστα από ευέλπιδες που ήταν παρόντες στη συγκεκριμένη εκδήλωση, τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα περιγράφει το «Βήμα» και όπως παρουσιάστηκαν από τα κανάλια ALPHA και MEGA το βράδυ του Σαββάτου 26/11/11.

Συγκεκριμένα μετά την τελετή της 17 Νοεμβρίου κάποιοι ευέλπιδες είχαν την ιδέα να τραγουδήσουν ένα τραγούδι, που ήταν αυτό που χρησιμοποίησε και η χούντα ως ύμνο της για προπαγανδιστικούς λόγους εκείνης της εποχής.

Ένας εκ των ευελπίδων, μου είπε τους στίχους του τραγουδιού που είναι οι παρακάτω:

«Μεσ’ στου Νοέμβρη τη γιορτή, το μέλλον χτίζει η νιότη

με εργάτη αγρότη φοιτητή

και πρώτο το στρατιώτη

αδελφωμένοι δυνατοί για μια Ελλάδα πρώτη»

Όποιος διαβάσει τους στίχους αυτούς πουθενά δεν θα διαπιστώσει ούτε ανατρεπτική διάθεση, ούτε χουντικά συνθήματα ούτε κάποια αιχμή κατά της δημοκρατίας. Αντίθετα εμείς βλέπουμε ένα ενωτικό χαρακτήρα του τραγουδιού τη στιγμή μάλιστα που ούτε αναφέρεται στον Απρίλη όπως ήταν το τραγούδι της χούντας αλλά στο Νοέμβρη.

Δεν καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί γίνεται προσπάθεια παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης, διανθίζοντας μάλιστα ένα ασήμαντο περιστατικό με ψευδή γεγονότα, τα οποία σύμφωνα με τις έγκυρες και από μέσα πληροφορίες μας ουδέποτε έλαβαν χώρα.

Αν ο υπεύθυνος του επεισοδίου αυτού είναι ο αρχηγός και διέπραξε πειθαρχικό παράπτωμα τότε καλώς να τιμωρηθεί. Όμως η παραπομπή του σε πειθαρχικό συμβούλιο για αποπομπή από τη Σχολή είναι εντελώς άστοχη και υπερβολική για τους εξής λόγους:

α. Όσον αφορά στο τραγούδι:

1/ Το να τραγουδάς ένα τραγούδι παραλλαγμένο, που γράφτηκε από τη χούντα δεν σημαίνει ότι είσαι χουντικός. Άλλωστε τη μουσική του αυθεντικού τραγουδιού, κατά μία εκδοχή την είχε γράψει ο συνθέτης Γιώργος Κατσαρός, ο οποίος επί σειρά ετών είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δήμου Αθηναίων. Είναι χουντικός;

2/ Κατά μία άλλη εκδοχή τη μουσική συνέθεσε ο αρχιμουσικός της στρατιωτικής μουσικής Αναστάσιος Ρεμούνδος, ο οποίος είχε συνθέσει σωρεία στρατιωτικών εμβατηρίων, πολλά από τα οποία τραγουδιούνται σήμερα στις ένοπλες δυνάμεις και ακούγονται στις παρελάσεις όπως «ο ναύτης του Αιγαίου», «το Πυροβολικό», «Περνούν στρατιώτες» κλπ. Κι αυτός χουντικός;

3/ Τους στίχους τους έγραψε ο γνωστός σε όλους θεατράνθωπος Γιώργος Οικονομίδης, ο οποίος είχε γράψει τον ύμνο του Παναθηναϊκού και το «Κορόϊδο Μουσολίνι» που εμψύχωνε τους Έλληνες στρατιώτες κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 και τραγουδιέται σε όλες τις σχολικές γιορτές την 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή τον διαγράφουμε ως χουντικό;

4/ Την Πέμπτη 13 Ιουλίου 1967 σε μια καλλιτεχνική βραδιά υπό την αιγίδα του Κεντρικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων, στο κέντρο «Δειλινά» της Γλυφάδας, η Βίκυ Μοσχολιού και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγούδησαν, σε πρώτη εκτέλεση, τον Υμνο της δικτατορίας. Να τους καταδικάσουμε και αυτούς ως χουντικούς;

β. Όσον αφορά στην πράξη:

1/ Όταν ομάδες φοιτητών καταλαμβάνουν ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και καίνε και καταστρέφουν ή χτίζουν μέσα στο γραφείο του τον πρύτανη, ουδείς όχι μόνο τιμωρείται αλλά ούτε και το ευαίσθητο «Βήμα» ή τα κανάλια ALPHA καιMEGA ποτέ αντιδρούν. Ούτε τις ανομίες αυτές καταδίκασαν ποτέ αλλά ούτε ζητούσαν να τιμωρηθεί κανείς. Συγκρίνονται οι δυο πράξεις;

2/ Όταν ελάχιστοι μαθητές με εξωσχολικούς αναρχικούς καταλάμβαναν σχολικά κτίρια και προέβαιναν σε απίστευτης βαρβαρότητας βανδαλισμούς δεν είδαμε ούτε το «ΒΗΜΑ» ούτε τα ALPHA και MEGA να χύνουν έστω και ένα δάκρυ ή λίγο μελάνι. Γιατί ένα τραγούδι προκαλεί μεγαλύτερη αντίδραση;

3/ Ακόμη περισσότερο όταν αλλοδαποί καταληψίες μπαίνουν σε εγκαταλελειμμένα δημόσια κτίρια και προκαλούν φθορές και καταπατούν τους νόμους όχι μόνο τα συγκεκριμένα ΜΜΕ δεν συγκινούνται αλλά τους υποστηρίζουν κι από πάνω. Για ένα όμως τραγούδι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους από οργή και δημοκρατική ευαισθησία.

γ. Όσον αφορά στον εύελπι αρχηγό που φέρεται ότι είναι ο υπεύθυνος:

1/ Είναι ο καλύτερος μαθητής της σχολής, μπήκε αριστούχος το 2008 και είναι αρχηγός της τάξης του για 4 συνεχή χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ούτε αφελής ούτε τυχαίος. Αλλοίμονο αν ένας μελλοντικός αξιωματικός τέτοιας αξίας αποπέμπεται για ένα τραγούδι.

2/ Οι αξιωματικοί του, οι συμμαθητές του και οι μικρότεροι ευέλπιδες τον σέβονται και τον αγαπούν. Ο αρχηγός για τη Σχολή Ευελπίδων είναι σύμβολο ενότητας όλων των ευελπίδων και οποιαδήποτε εσφαλμένη ή ακραία εις βάρος του αντιμετώπιση έχει άμεσο αντίκτυπο στο ηθικό των ευελπίδων.

3/ Είναι ο αρχηγός του τμήματος παρελάσεως που κρατούσε τη σημαία της Σχολής Ευελπίδων στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης της 28ης Οκτωβρίου, που με τη στάση του χειροκροτήθηκε από όλο το λαό της Θεσσαλονίκης.

δ. Όσον αφορά στον κίνδυνο πραξικοπήματος:

1/ Πρόκειται περί ανοήτων φημών που εντέχνως είχαν διαδώσει οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της προηγούμενης αποτυχημένης κυβέρνησης, για να δικαιολογήσουν την πρωτοφανή καρατόμηση της στρατιωτικής ηγεσίας .

2/ Είναι ένα προφανές καλοσχεδιασμένο επικοινωνιακό κόλπο, προκειμένου να δικαιολογηθεί η αφελής ανακοίνωση του προηγούμενου πρωθυπουργού, περί διενεργείας δημοψηφίσματος, αφού ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε όλο τον πολιτικό κόσμο της Ευρώπης.

3/ Να θυμίσω στους παλαιότερους ότι όταν τον Ιούνιο του 1984 έγιναν οι ευρωεκλογές και οι τότε ευέλπιδες ψήφισαν στη Βάρη, παρουσιάστηκε μια τεράστια αύξηση στα αποτελέσματα υπέρ της ΕΠΕΝ. Αυτοί οι τότε ευέλπιδες ψηφοφόροι σήμερα πιθανότατα είναι αντισυνταγματάρχες ή συνταγματάρχες και ποτέ μέχρι σήμερα δεν επιχείρησαν κανένα πραξικόπημα. Είναι λοιπόν αστείο να μιλάμε και για υποψία διάθεσης για πραξικόπημα επειδή οι ευέλπιδες τραγούδησαν ένα τραγούδι που η χούντα το είχε ως ύμνο της.

Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου άμυνας, υπουργός, αναπληρωτές, αρχηγός ΓΕΕΘΑ και Α/ΓΕΣ είναι εμπειρότατοι καθώς και η κυβέρνηση αυτή, που χαρακτηρίζεται από πνεύμα εθνικής ενότητας, και έχει πολύ σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί κυρίως με το μείζον εθνικό ζήτημα της οικονομίας.

Είναι λοιπόν επιβεβλημένο να θέσει το θέμα που δημιουργήθηκε στη Σχολή Ευελπίδων στην πραγματική του διάσταση, να το αντιμετωπίσει με σοβαρότητα και κυρίως να μην επιτρέψει σε εκείνους που καραδοκούν, να το εκμεταλλευθούν πολιτικά και εις βάρος των ενόπλων μας δυνάμεων.

Είναι απαράδεκτο, σε μια κρίσιμη για τη χώρα περίοδο, η ηγεσία του υπουργείου εθνικής άμυνας να πέσει στην παγίδα των συγκεκριμένων ΜΜΕ, που βρήκαν την ευκαιρία, από ένα ασήμαντο γεγονός να υποστηρίξουν τον υποτιθέμενο κίνδυνο πραξικοπήματος ή ύπαρξης σκοτεινών δυνάμεων και δήθεν νοσταλγών της χούντας.

Τέλος ας διαβάσει ο κάθε δύσπιστος τους στίχους αυτούς και ας πει με το χέρι στην καρδιά αν μιλάνε για χούντα, για ανατροπή ή για ενότητα των Ελλήνων και στήριξη της μεγάλης προσπάθειας, που κάνει ο ελληνικός λαός από το υστέρημά του για να βγει η χώρα μας από την οικονομική κρίση:

«Μεσ’ στου Νοέμβρη τη γιορτή, το μέλλον χτίζει η νιότη

με εργάτη αγρότη φοιτητή και πρώτο το στρατιώτη

αδελφωμένοι δυνατοί για μια Ελλάδα πρώτη»

Τελικά η ουσία είναι το τι λέει το κάθε τραγούδι και όχι πότε και ποιοί το τραγούδησαν. Είναι θέμα οπτικής γωνίας και οξυδέρκειας. Ας αφήσουμε στην άκρη αυτούς που διψάνε για αίμα και στρέφονται κατά της Σχολής Ευελπίδων.

Κάτω λοιπόν τα χέρια από τους Ευέλπιδες!

ΜΙΑ...ΑΠΟΡΙΑ: Πώς είναι δυνατόν να κατηγορούν τους Ευέλπιδες κάποιοι που δεν έχουν πάει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ Στρατό;

Εκτός αν για τους συγκεκριμένους, είναι "χούντα" οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Ε.Σ!

Το θερμό χειροκρότημα του κόσμου και η αποθέωση των Ευέλπιδων την 28η Οκτωβρίου, ημέρα που πραγματοποιήθηκαν ΕΘΝΙΚΟΛΑΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ χωρίς την παρουσία πολιτικάντηδων, δίνει την καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς τους νενέκους!

http://feeds2.feedburner.com/blogspot/hellas-orthodoxy

ΔΥΟΜΙΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΩΡΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕ Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ!

Ολοκληρώθηκε πριν από λίγα λεπτά η συνάντηση του Ηγούμενου της Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ, με τον Πρωθυπουργό της Ρωσίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν.

Αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr αναφέρουν ότι, η συνάντηση των δύο ανδρών διήρκησε περίπου δυόμισι ώρες.

Ο κ. Πούτιν καλωσορίζοντας τον Ηγούμενο Εφραίμ, μεταξύ άλλων τόνισε: «Αγαπητέ Γέροντα, Εφραίμ! Επιτρέψτε μου να σας καλωσορίσω θερμά και να σας ευχαριστήσω για την μεταφορά της Αγίας Ζώνης στη Ρωσία».

«Λόγω της απόφασής σας, εκατομμύρια άνθρωποι προσκύνησαν την Αγία Ζώνη και όπως εσείς γέροντα με ενημερώσατε, πάνω από 3 εκατομμύρια την προσκύνησαν», πρόσθεσε ο κ. Πούτιν.

Επίσης ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας, υπογράμμισε: «Αυτό δείχνει την πνευματική σχέση μεταξύ των δύο λαών μας. Φυσικά, αυτό θα συμβάλει και στην περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών μας σχέσεων».
Ο Ηγούμενος Εφραίμ από την πλευρά του, ευχαρίστησε τον κ. Πούτιν για την συνάντηση που είχαν, καθώς και για την θερμή υποδοχή.

«Είμαστε συγκλονισμένοι κ. Πρωθυπουργέ, από τη συμμετοχή του ρωσικού λαού στην Αγία Ζώνη. Όλοι οι πατέρες που συνοδεύουν την Αγία Ζώνη, είναι μάρτυρες με πόση ευλάβεια προστρέχει ο λαός να την προσκυνήσει», υπογράμμισε ο γέροντας.

Στη συνέχεια ανέφερε: «Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη της χώρας σας, η βαθιά σας πίστη. Αυτό είναι που δεσμεύει τις δύο χώρες μας.»

Ο Ηγούμενος αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα, τονίζοντας: «Για την Ελλάδα αυτή η εποχή δεν είναι καλύτερη, και σας ζητώ με οποιονδήποτε τρόπο να την βοηθήσετε για τον καλό του λαού.»

«Επίσης κ. Πρωθυπουργέ, η μεταφορά της Αγίας Ζώνης στην Ρωσία επιβεβαιώνει τη σύνδεση που υπήρχε ανέκαθεν και υπάρχει και σήμερα, μεταξύ Ρωσίας και Αγίου Όρους. Πιστεύω ότι η Αγία Ζώνη ενίσχυσε την πίστη του Ρωσικού λαού», πρόσθεσε ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου.

Ο κ. Πούτιν γνωρίζοντας ότι η Αγία Ζώνη βοηθάει την στειρότητα των γυναικών, ευχήθηκε να συμβάλει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας.

Επίσης ο Πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της συνάντησης, αναφέρθηκε στο ταξίδι που είχε πραγματοποιήσει στο Άγιον Όρος.

«Θυμάμαι το ταξίδι μου στο Άγιον Όρος, που έγινα δεκτός με θερμή υποδοχή. Εκεί με συνοδεύσατε και μου παραχωρήσατε και οδηγό τον οποίο θυμάμαι ακόμη και σήμερα. Οι σχέσεις της Ρωσίας με το Άγιον Όρος, είναι αιώνες τώρα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πούτιν.

«Όλο το Άγιον Όρος σας αγαπά κ. Πρωθυπουργέ»,τόνισε ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπαίδιου, απαντώντας στον κ. Πούτιν.

«Πραγματικά στο Περιβόλι της Παναγίας νιώθεις μια ζεστασιά, την οποία έχω νιώσει και εγώ», τόνισε κλείνοντας ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ", ΕΙΧΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΔΥΟ ΩΡΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ!

Ο ηγέτης μιας πανίσχυρης χώρας που προσφέρθηκε να μας βοηθήσει, αλλά οι δικοί μας προσκυνημένοι στους Αμερικανοεβραίοους του μίλαγαν για "πράσινη ανάπτυξη", συναντήθηκε ιδιαιτέρως με αυτόν που το εγχώριο κοπροκατεστημένο πολιτικών και Μμε αποκαλεί "απατεώνα"!!!!

Δε νομίζουμε ότι χρειάζονται άλλες συγκρίσεις!

Ο Ηγούμενος Εφραίμ λειτουργεί όχι μόνο ως πνευματικός ηγέτης μιας ιστορικής Μονής, αλλά και ως εκπρόσωπος της Ελλάδας!

Γι'αυτό άλλωστε ζήτησε από τον Πούτιν να βοηθήσει, όπως μπορεί,ενώ εκείνος απάντησε πως Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΜΕΡΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΡΩΣΟΙΑΣ!

Το αντιλαμβάνονται αυτό ορισμένοι αμετανόητοι χριστιανομάχοι;

Έχουν ιδέα τι ωφέλη αποκόμισε η χώρα μας από την (διάρκεια ενός μηνός) παρουσία της Αγίας Ζώνης στην ομόδοξη Ρωσία;

Όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να προσκυνάνε τους Αμερικανοεβραίους Μασώνους και τις διάφορες "Τριμερείς", ο προσανατολισμός της Ελλάδας είναι ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ στραμμένος στην Ορθοδοξία!

Κι όσο κι αν σκυλιάζουν με αυτό, είναι αδιάφορο: Ίσως τα γεγονότα, τους ξεπεράσουν!

http://feeds2.feedburner.com/blogspot/hellas-orthodoxy

Η «διαστρέβλωση» της Ιστορίας από Παπαχελά και Μανδραβέλη για να εξυπηρετήσουν πολιτικούς σκοπούς? (!)

Όσο ο «δημοσιογραφικός λόγος» εκφραζόταν από αξιόπιστα ΜΜΕ και καταγραφόταν από ανεξάρτητους και ικανούς δημοσιογράφους με αρχές και γνώσεις, εκφραστές του συμφέροντος των απλών πολιτών, τόσο η αξία του αναγνωριζόταν και ο κοινωνικοποιητικός ρόλος του ήταν καταλυτικός.

Στην πορεία πολλά από τα χαρακτηριστικά και τις βασικές αρχές του «δημοσιογραφικού λόγου» αλλοιώθηκαν.

Σύμφωνα με την εισήγηση στην εκδήλωση «Η γλώσσα(;) της δημοσιογραφίας σήμερα» που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι στην Λευκωσία, οι εκδοτικές επιχειρήσεις, με την οριζόντια ανάπτυξη και την απορύθμιση έπαψαν να αποτελούν «ειδικές επιχειρήσεις», οι οποίες, ενώ ανήκαν σε ιδιώτες, εξυπηρετούσαν παράλληλα και το συμφέρον των πολιτών (δημόσιο συμφέρον).

Τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη τέθηκαν πολλές φορές πάνω από τα συμφέροντα του πολίτη .

Σ’ αυτήν τη «μετα-συνεταιριστική» (post-corporate) φάση της ιδιοκτησίας (…) έχουμε δει ένα σημαντικό περιορισμό του σκοπού για τον οποίον κάποιος εκδίδει μια εφημερίδα.
Παραδοσιακά ο ιδιοκτήτης επεδίωκε η εφημερίδα του να φέρει κέρδος, αλλά αυτό ήταν μέρος της αξίας της εφημερίδας. Σήμερα το κέρδος είναι τα πάντα…» Τι θέλουν οι σημερινοί ιδιοκτήτες των εφημερίδων, διερωτάται ο John Carroll, πρώην διευθυντής της εφημερίδας Los Angeles Times», ( 2007): « Η απάντηση δεν μπορεί να είναι απλούστερη: Χρήμα! Αυτό είναι όλο».

Μέσα λοιπόν από αυτό το πλαίσιο που επικρατεί σήμερα στον Τύπο , χρησιμοποιείται και η διαστρέβλωση των γεγονότων και σε ποιο βαθμό;
Την απάντηση την δίνει ξεκάθαρα ο Άγγλος δημοσιογράφος Μάλκολμ Ντιν, μέσα από το βιβλίο του «Η Δημοκρατία στο στόχαστρο» (σε ελεύθερη μετάφραση), όπου καταγράφει τις επτά θανάσιμες αμαρτίες του Τύπου που υπονομεύουν τον δημόσιο διάλογο και διαφθείρουν την Δημοκρατία.

Ως Πρώτη θανάσιμη αμαρτία αναφέρεται η διαστρέβλωση των γεγονότων!

Και εάν η διαστρέβλωση των γεγονότων είναι η θανάσιμη αμαρτία του Τύπου, η διαστρέβλωση της Ιστορίας πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί;

Διαβάζω π.χ δύο άρθρα στην ηλεκτρονική έκδοση της «Καθημερινής» . Το ένα του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στις 16/11 με τίτλο «Οι μάχες των συμβολισμών» και το άλλο λίγες μέρες αργότερα (23/11) του κ. Αλέξη Παπαχελάμε τίτλο «Λάθη και διλήμματα».

Τυχαία (;) και τα δύο άρθρα βαδίζουν πάνω στην ίδια ακριβώς συνταγή. Ξεκινούν με το να κατηγορούν τον κ. Σαμαρά για την υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων, για να καταλήξουν στο τέλος στο ζουμί… Την προτροπή προς τον κ. Σαμαρα να «εναρμονιστεί» …«προς τας υποδείξεις» !

Αυτή η (τυχαία;) ταύτιση και των δύο άρθρων ως προς την ονομασία των Σκοπίων, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του κ. Παπανδρέου στην Βουλή, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Παπαδήμου και την προσπάθεια του να θέσει στην ατζέντα αυτής της κυβέρνησης την υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων, μου γεννά πολλά και εύλογα ερωτηματικά.

Τα αντιπαρέρχομαι όμως και θα σταθώ μόνο στα Ιστορικά γεγονότα τα οποία και τα δύο άρθρα θεωρώ ότι διαστρεβλώνουν (και εάν κάνω λάθος ας με διορθώσουν). Ακουσίως ή εκουσίως; Δεν θα το κρίνω εγώ αυτό ! Απλά θα παραθέσω την Ιστορική Αλήθεια και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.

Γράφει ο κ. Παπαχελάς: «Ο κ. Σαμαράς υιοθέτησε μια εξαιρετικά σκληρή στάση, απαιτώντας να μην υπάρχει καθόλου ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων. Πολλοί οπαδοί του πίστεψαν ότι επιχειρούσε μια «ανδρεϊκή» κίνηση, ότι, δηλαδή, πήγαινε το πράγμα στα άκρα και για διαπραγματευτικούς λόγους και για επικοινωνιακούς. Οτι, με άλλα λόγια, ήθελε να εκμηδενίσει κάθε πιθανότητα να κατηγορηθεί για «προδοσία» εφ’ όσον υπέγραφε μια ενδιάμεση, έντιμη, ρεαλιστική λύση όπως αυτή του πακέτου Πινέιρο. Τα πράγματα ακολούθησαν, όμως, μια παράδοξη πορεία, καθώς ο κ. Σαμαράς έμεινε «πάνω στο δέντρο» στο οποίο ο ίδιος ανέβηκε...).

Ο έτερος αρθρογράφος κ. Πάσχος Μανδραβέλης γράφει: «Το πακέτο Πινέιρο, για σύνθετη ονομασία, που πέτυχε σε μια Σύνοδο Κορυφής ο κ. Μητσοτάκης τορπιλίστηκε και από τον τότε υπουργό των Εξωτερικών κ. Σαμαρά..."

Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και επειδή η Ιστορία δεν μπορεί να παραποιείται (ακουσίως ή εκουσίως) θα πρέπει να αναφέρω κατ’ αρχάς ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναφέρει ρητά τότε: «Σε ότι αφορά την ονομασία … για μένα δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να δεχθώ τον όρο «Μακεδονία», υπό οιανδήποτε μορφή αυτός περιέχεται στην ονομασία των Σκοπίων» . Κι αυτό διότι, όπως εξηγούσε, το θεωρούσε «όχημα αλυτρωτισμού» .

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όχι μόνο συμφωνούσε με αυτή την άποψη, αλλά την πήγαινε κι ένα βήμα παραπέρα: «Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα υπερβάλλει, διότι τα μικρά Σκόπια δεν αποτελούν απειλή για την Ελλάδα… είναι αντιφατικό και επικίνδυνο, για να μη πούμε παράλογο… Αν τα Σκόπια δεν αποτελούν απειλή, αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και να εγγυηθεί … ποιοι συνδυασμοί δυνάμεων θα προκύψουν , στο εγγύς ή απώτερο μέλλον, στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή… Τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούνται και το χθες για να μη το ξαναζήσουν αύριο» .

Αυτές τις απόψεις υιοθέτησε ομόφωνα η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ ,που τότε βρισκόταν στην κυβέρνηση.
Αυτές τις απόψεις υιοθέτησε με συντριπτική πλειοψηφία η τότε Ελληνική Βουλή.
Αυτές τις απόψεις είχε υιοθετήσει ομόφωνα το τότε υπουργικό συμβούλιο.

Κι αυτές τις απόψεις υπερασπίστηκε ο Αντώνης Σαμαράς, τότε ως υπουργός Εξωτερικών.

Ασφαλώς συμφωνούσε και ο ίδιος με αυτές τις απόψεις. Ακόμη συμφωνεί! Αλλά δεν τις «επέβαλε» ο Αντώνης Σαμαράς, όπως «αναφέρει» ο κ. Παπαχελάς , ούτε τις τορπίλισε όπως αναφέρει ο κ. Μανδραβέλης. Απλά εξέφρασε και υλοποίησε την Εθνική γραμμή, όπως είχε καθήκον να κάνει ως υπουργός Εξωτερικών.Αυτό ,όπως έχει φανεί μέσα στην ιστορική διαδρομή ,κάποιοι δεν του το «συγχώρεσαν» ποτέ…!

Τις μείζονες αποφάσεις εκείνης της εποχής τις περιέβαλε με το κύρος του το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών. Την απόφασή να απορρίψει το λεγόμενο «Πακέτο Πινέιρο» την έλαβε το δεύτερο Συμβούλιο Αρχηγών, στις 13 Απριλίου του 1992, αφού είχε πρώτα απομακρύνει τον Αντώνη Σαμαρά.

Κάποιοι , μεταξύ των οποίων καθώς φαίνεται είναι και οι κύριοι Α.Παπαχελάς και Π. Μανδραβέλης, θεωρούν ότι τότε «χάσαμε την ευκαιρία να κλείσουμε το θέμα». Ότι θα είχαμε τελειώσει από τότε , αποδεχόμενοι το όνομα «Νέα Μακεδονία»(?)

Όμως τέτοια «χαμένη ευκαιρία» (?) δεν υπήρξε ποτέ!

Άλλωστε , τις «ιδέες Πινέιρο» τις απέρριψαν τότε ΚΑΙ τα Σκόπια. Μάλιστα ο τότε πρόεδρος των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ ,στο βιβλίο του υποβαθμίζει τελείως τις «ιδέες Πινέιρο», ενώ ομολογεί ότι η χώρα του δεν μπορούσε να τις δεχθεί διότι προέβλεπαν αλλαγή του Συντάγματος της.

Ο Γκλιγκόροφ έχει λοιπόν προ πολλού ομολογήσει ότι τις απέρριψε. Κι όμως , πολλοί στην Αθήνα θρηνούν ακόμα και σήμερα για τη «χαμένη ευκαιρία»…. (?)

Μιλούν και γράφουν για μια «χαμένη ευκαιρία» που ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ !

Και το χειρότερο ; «Θεωρούν» τον Αντώνη Σαμαρά «υπεύθυνο» για μια απόφαση που …έλαβαν ΑΛΛΟΙ και αφού τον είχαν αποπέμψει !

Αυτή είναι η Ιστορία! Μια και μοναδική, χωρίς …«αιωρούμενα σωματίδια» και «ανταύγειες»!

http://politis-gr.blogspot.com/2011/11/blog-post_25.html

Ποιος χρωστάει σε ποιον στην ευρωζώνη (και όχι μόνο) ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ !!!

Η ιστοσελίδα του BBC σε ειδικό ένθετο προσπαθεί να αποσαφηνίσει κάποια βασικά ζητήματα ώστε να κατανοήσει ο απλός πολίτης, της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής πραγματικότητος, τι ακριβώς συμβαίνει σχετικά με την οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη .

Και διαλέγει την οδό των γραφημάτων αντί κάποιας βαρύγδουπης οικονομικής ανάλυσης, που «βραχυκυκλώνει» τον απλό πολίτη και τον απωθεί από την κατανόηση των βασικών παραμέτρων της οικονομικής κρίσης.

Στα γραφήματα που ακολουθούν έχουν τοποθετηθεί οι «βασικοί παίκτες» της Ευρωζώνης, αλλά και της παγκόσμιας οικονομίας, Η.Π.Α και Ιαπωνία και Ηνωμένο Βασίλειο.

Μέσα από «βέλη» παρατηρούμε σε ποιας χώρας τις τράπεζες οφείλει το κάθε κράτος.

Τα βέλη βάσει πάχους καθορίζουν το μέγεθος της οφειλής και κατευθύνονται από τον οφειλέτη προς τον πιστωτή.

Το χρώμα κάθε χώρας υποδηλώνει το σε πόσο κρίσιμη κατάσταση βρίσκεται η κάθε οικονομία.

Τέλος το γράφημα είναι δομημένο βάσει των στοιχείων μέχρι τον Ιούνιο του 2011 και τα δεδομένα που χρησιμοποιεί το BBC προέρχονται από τις εξής πηγές:Bank for International Settlements, IMF, World Bank, UN Population Division

Ας δούμε λοιπόν «ποιος χρωστάει σε ποιον;»

Ελλάδα

ΑΕΠ: 0,2 τρισ. ευρώ

Χρέος: 0,4 τρις. ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 38.073 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 252%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 166%

Η Ελλάδα είναι βαρέως χρεωμένη στις χώρες της Ευρωζώνης, και είναι μία από τις τρεις χώρες που έλαβαν πακέτα βοήθειας. Αν και η ελληνική οικονομία είναι μικρή και υπάρχει το ενδεχόμενο χρεωκοπίας ίσως να μην δημιουργούσε προβλήματα καθώς θα απορροφάται από την ίδια την Ευρωζώνη, ωστόσο η Ευρώπη φοβάται πιθανή «επιδημία» και οικονομική καταστροφή της ευρωζώνης μέσω της μετάδοσης του προβλήματος σε μεγαλύτερες χώρες, όπως η Ιταλία.

.

Ιρλανδία

ΑΕΠ: 0,7 τρισ.ευρώ

Χρέος: 1,7 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 391.000 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 1.093 %

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 109%

Και η Ιρλανδία έχει λάβει πακέτο βοήθειας. Έχει συστήσει μέτρα λιτότητος, και η οικονομία της από πρόσφατα έχει αρχίσει να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Μετά το 2008 έπεσε σε βαθιά ύφεση ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας πιστωτικής κρίσης. Αν και μικρή χώρα, έχει έναν μεγάλο χρηματοπιστωτικό τομέα, με το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ιρλανδίας.

.

Πορτογαλία

ΑΕΠ: 0,2 τρισ.ευρώ

Χρέος: 0,4 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 38.081 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 251%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 106%

Η Πορτογαλία είναι η τρίτη χώρα που έλαβε πακέτα βοήθειας, και βρίσκεται μέχρι αυτήν την στιγμή (Ιούνιος 2011) σε βαθιά ύφεση. Και αυτή έχει αρχίσει να επιβάλλει μέτρα λιτότητας, και έχει δρομολογήσει ιδιωτικοποιήσεις.

.

Ιταλία

ΑΕΠ: 1,2 τρισ.ευρώ

Χρέος: 2 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 32.875 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 163%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 121%

Η Ιταλία έχει συσσωρευμένο χρέος αλλά είναι μία σχετικά πλούσια χώρα συγκρινόμενη με την Ελλάδα και την Πορτογαλία.

Ωστόσο υπάρχουν φοβίες σχετικά με την ηγεσία της Ιταλίας, και φόβοι πως το χρέος της θα μεγαλώσει πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο η οικονομία της μπορεί να αντέξει. Πιο εκτεθειμένη χώρα στο χρέος της Ιταλίας είναι η Γαλλία.

.

Ισπανία

ΑΕΠ: 0,7τρισ.ευρώ

Χρέος: 1,9 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 47.366 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ:284%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ:67%

Η Ισπανία ανησυχεί περισσότερο για το ενδεχόμενο πορτογαλικής χρεωκοπίας, καθώς της έχει δανείσει δισεκατομμύρια ευρώ. Η Ισπανία χρωστά μεγάλα ποσά σε Γερμανία και Γαλλία, και προσπαθεί και η ίδια να ελέγξει το χρέος της μόνη της.

.

.

Γαλλία

ΑΕΠ: 1,8 τρισ. ευρώ

Χρέος: 4,2 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 66.508 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 235%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 87%

Η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη, και είναι εκτεθειμένη λόγω των προβλημάτων των οφειλετών της. Οι τράπεζές της κατέχουν ομόλογα της Ελλάδας, της Ιταλίας, αλλά και της Ισπανίας.

.

.

ΗΠΑ

ΑΕΠ: 10,8 τρισ.ευρώ

Χρέος: 10,9 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 35.156 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 101%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 100%

Παρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και το χρέος της ισούται σχεδόν με το ΑΕΠ της, θεωρείται ασφαλής οικονομία. Ωστόσο υποβαθμίστηκε η πιστοληπτική της ικανότητα. Κίνα και Ιαπωνία κρατούν σε μεγάλο ποσοστό ομόλογα του χρέους των ΗΠΑ, ύστερα έρχεται η Ευρώπη. Αυτό σημαίνει πως οτιδήποτε συμβεί στην Ευρωζώνη, θα έχει αντίκτυπο και τις ΗΠΑ, και στο τραπεζικό τους σύστημα.

.

Ιαπωνία

ΑΕΠ: 4,1 τρισ.ευρώ

Χρέος:2 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 15.934 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 50%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 233%

Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο έχει το υψηλότερο δημόσιο χρέος μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της, οφείλεται σε εσωτερικό επίπεδο, γι ‘αυτό δεν θεωρείται σε κίνδυνο αθέτησης των υποχρεώσεων της. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, ο σεισμός και το τσουνάμι της φετινής χρονιάς, το ισχυρό γιεν και η κρίση χρέους της Ευρώπης θόλωνουν τις τρέχουσες οικονομικές προοπτικές της. Όμως η ιαπωνική κυβέρνηση έχει υποσχεθεί να μετατρέψει ετήσιο έλλειμμα προϋπολογισμού της χώρας σε πλεόνασμα μέχρι το 2020.

.

Ηνωμένο Βασίλειο

ΑΕΠ: 1,7 τρισ.ευρώ

Χρέος: 7,3 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 117.580 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 436%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 81%

Το μεγαλύτερο χρέος της Βρετανίας προέρχεται από τον τραπεζικό τομέα. Η χώρα είναι ιδιαιτέρως εκτεθειμένη στο ιρλανδικό, το πορτογαλικό, καθώς και το ιταλικό χρέος. Το Ηνωμένο Βασίλειο με τη σειρά του οφείλει εκατοντάδες δισεκατομμύρια στη Γερμανία και την Ισπανία.

.

.

Γερμανία

ΑΕΠ: 2,4 τρισ.ευρώ

Χρέος: 4,2 τρισ.ευρώ

Χρέος ανά κάτοικο: 50.659 ευρώ

Εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ: 176%

Δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ: 83%

Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη, κατέχει ομόλογα, τόσο της Ελλάδος, όσο της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, αλλά περισσότερο της Ισπανίας. Εάν μία από αυτές της χώρες χρεοκοπήσει, η Γερμανία διατρέχει σοβαρό κίνδυνο, ενώ η οικονομία της επιβραδύνεται. Ως η βιομηχανική δύναμη της Ευρώπης, όσο περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζει η Γερμανία, τόσο μεγαλύτερα προβλήματα θα αντιμετωπίσει η Ευρωζώνη η ίδια, αλλά και το παγκόσμιοο οικονομικό σύστημα.

Ελπίζω να αποκομίσατε μια πλήρη εικόνα του βασικού ερωτήματος «ποιος χρωστάει σε ποιον;» , που θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε γενικότερα θέματα της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη.

http://politis-gr.blogspot.com/2011/11/blog-post_22.html

Γίνε ηγέτης και μείνε στην Ιστορία. -ΟΧΙ ρε πούστηδες, δεν υπογράφουμε την καταδίκη μας...

Διαβάζω στο ΒΗΜΑ:

“Με τις «κατάλληλες αλλαγές» και εφόσον απευθυνθεί στα «πρόσωπα που πρέπει» η επιστολή του προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά προς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που δόθηκε χθες, Δευτέρα, στη δημοσιότητα καλύπτει τα αιτήματα των Ευρωπαίων, όπως σημειώνουν πηγές των Βρυξελλών. Όπως σημειώνει η εφημερίδαΤα Νέα, ουσιαστικά, αυτό που ζητείται πλέον από τον κ. Σαμαρά, προκειμένου να δοθεί το «πράσινο φως» για την εκταμίευση της 6ης δόσης, είναι να καταστήσει σαφές ότι οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνει αφορούν και την μετά Παπαδήμου εποχή, δηλαδή και μετά τις εκλογές. Κι αυτό διότι στην επιστολή προς το ΕΛΚ, ο κ. Σαμαράς αποφεύγει να δεσμευθεί ρητά για την υλοποίηση της νέας δανειακής σύμβασης έως το 2015. 
Μάλιστα, στην επιστολή του ο πρόεδρος της ΝΔ σημειώνει ότι μετά την «μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου» ολοκληρώσει την αποστολή της, θα πρέπει να «τροποποιηθούν συγκεκριμένες πολιτικές», προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία του προγράμματος.
Επιπλέον, ο πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει να απευθύνει την επιστολή του στον πρόεδρο της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρομπάι, τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.”

Είναι φανερό ότι από τον κ. Σαμαρά ζητάνε «γή και ύδωρ»!
Να δεσμευτεί εγγράφως ότι θα ακολουθήσει και αυτός απαρέγκλιτα τη πολιτική του μνημονίου. Χωρίς τροποποιήσεις, χωρίς ενστάσεις, χωρίς αλλαγές. Nα ακολουθεί και να εκτελεί εντολές και οδηγίες!

Αυτό θέλουν!

Λοιπόν, ο Σαμαράς είναι ένας …τυχερός άνθρωπος!Βρίσκεται αντιμέτωπος με το δίλημμα που κάνει τους αρχηγούς, ηγέτες!

Οι επιλογές είναι δύο:

Μπορεί να αναζητήσει μια συμβιβαστική φόρμουλα, να «τροποποιήσει» την επιστολή του, κατά τα κελεύσματα των δανειστών, να την απευθύνει αρμοδίως και η χώρα μας να πάρει την 6^η δόση.

Αποτέλεσμα: Ο μεν λαός θα ξεχάσει την …..ευεργεσία του, πολιορκημένος από μύρια προβλήματα, αλλά στο υποσυνείδητό του θα καταγράψει τον Σαμαρά ως ένα πολιτικό που δεν άντεξε στην πίεση και υποχώρησε. Συμβιβάστηκε. Μπορεί, μετά τις επόμενες εκλογές, ακόμα και να κερδίσει, αλλά δεν θα μπορεί ούτε τη γραμματέα του να διαλέξει! Ο κ. Ραχεϊνμπάχ δεν θα εγκρίνει ούτε τις δαπάνες για τις αναχαιτίσεις της πολεμικής μας αεροπορίας. Άλλωστε στη Γερμανία δεν κάνουν…αναχαιτίσεις! Τα έξοδα είναι …περιττά!

Και ποιός ξέρει ακόμα τι θα του ζητήσουν για την 7^η ή την 8^η δόση…

Έχει νόημα να είναι κανένας πρωθυπουργός υπ’ αυτές τις συνθήκες;

Η άλλη λύση είναι να παραμείνει συνεπής στις θέσεις του. Να προστατέψει την αξιοπρέπεια του.

Αντιλαμβάνομαι ότι θα πέσουν όλοι πάνω του.

Οι πιέσεις θα είναι αφόρητες.

Το ίδιο και οι απειλές!

Πιθανότατα η μισή Ν.Δ. θα έχει αντίθετη άποψη!

Ακόμα και πολλοί, που τώρα κραυγάζουν υπέρ του «όχι», αν δεν πληρωθούν χριστουγεννιάτικα, θ’ αλλάξουν γνώμη.

Η απόσταση από το «ωσαννά» μέχρι το «άρον-άρον σταύρωσον αυτόν», είναι μια δρασκελιά! Το έχουμε ξαναδεί το έργο! Και η γνώμη του πλήθους ευμετάβλητος!

Η άποψή μου είναι η εξής:

Ο κ. Σαμαράς στήριξε την Κυβέρνηση Παπαδήμου για να δρομολογηθούν οι αποφάσεις της 26^ης Οκτωβρίου και να εκταμιευτεί η 6^η δόση. Υποτίθεται ότι μετά από αυτό εξέλιπαν οι λόγοι που καθυστερούσαν την εκταμίευση.

Όμως, η συμπεριφορά των εταίρων μας αποδεικνύεται καταχρηστική.

Μπορούμε να τους εμπιστευόμαστε για τη συνέχεια, όταν λειτουργούν με τον τρόπο αυτό;

Οι λύσεις είναι δύο:

Πρώτον, να κληθεί η Ολομέλεια της Βουλής και να αποφασίσει αν πρέπει να αποσταλούν οι επιστολές των αρχηγών και μάλιστα με το περιεχόμενο που απαιτούν οι Βρυξέλλες!

Επειδή δεν ζητάνε κάτι μόνο από τον κ. Σαμαρά.

Ζητάνε να δεσμευτεί η χώρα σε μια πολιτική, που μέχρι σήμερα απεδείχθη, εκ των αποτελεσμάτων της, καταστροφική.

Απαιτούν να δεσμεύσουν το μέλλον μας και να αποδεχθούμε τετελεσμένα.

Δεύτερον, αφού η Κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν μπορεί να φέρει σε πέρας την αποστολή για την οποία σχηματίστηκε, δηλαδή, μεταξύ άλλων και την εκταμίευση της 6^ης δόσης, τότε δεν έχει λόγω ύπαρξης.

Να αποσύρει σήμερα κιόλας τους Υπουργούς της ΝΔ από την Κυβέρνηση.

Ο κ. Παπαδήμος διαθέτει ισχυρή πλειοψηφία, μπορεί να κυβερνήσει.

Και ας κυβερνήσει, αν αντέχει, μέχρι το 2013!

Την αντιμνημονιακή πολιτική ο κ.Σαμαράς να μην την εκχωρήσει σε κανέναν.

Και όταν θέλουν να κάνουν εκλογές.

Για να μιλήσει ο λαός.

Oι εταίροι μας πρέπει να καταλάβουν ό,τι έχουν προ πολλού υπερβεί τα εσκαμμένα.

Δεν μας βοηθούν στο πλαίσιο της κοινοτικής αλληλεγγύης. Να μας καθυποτάξουν θέλουν.

Και το επιχειρούν με τρόπο βάναυσο και προκλητικό.

Επιτέλους, ας τους πεί κάποιος ο,τι η αξιοπρέπεια δεν έχει τιμή.

Κώστας Ροδινός
kourdistoportokali

Τεράστια ερωτηματικά προκαλεί δημοσίευμα της ηλεκτρονικής Hurriyet Daily News, όπου αναφέρει ότι η Ελλάδα προσανατολίζεται στη λύση της ηλεκτροδότησης των ακριτικών νησιών από το τουρκικό ηλεκτρικό δίκτυο.

Η έγκυρη τουρκική ηλεκτρονική πύλη ειδήσεων αναφέρεται σε δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Παπακωνσταντίνου, που προκαλούν έκπληξη τόσο για το ύφος, όσο και για το χρόνο που ειπώθηκαν.

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα ο κ. Παπακωνσταντίνου φέρεται να δήλωσε, στο περιθώριο της συνάντησης του Ατλαντικού Συμβουλίου για την ενέργεια στη Μαύρη Θάλασσα, που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ότι «γίνονται συζητήσεις με την τουρκική πλευρά για την σύνδεση των ακριτικών νησιών με το τουρκικό ηλεκτρικό δίκτυο».

«Μιλήσαμε και στο παρελθόν με τις τουρκικές αρχές για διασύνδεση ελληνικών νησιών με την Τουρκία,για ηλεκτρική ενέργεια και ακόμη το εξετάζουμε» φέρεται να δηλώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Τα όσα δηλώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τα όσα επίσημα είχε απαντήσει σε ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ Πάνου Παναγιωτόπουλου,τον Μάρτιο ο τότε υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας.

Ο κ. Παναγιωτόπουλος στην ερώτησή του επικαλείτο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» σύμφωνα με το οποίο η τρόικα «με βάση το νέο αναθεωρημένο Μνημόνιο για την ενέργεια, ζητεί από τη χώρα μας να απελευθερώσει την αγορά ενέργειας και στα μη διασυνδεδεμένα ελληνικά νησιά, όπου το μονοπώλιο έχει η ΔΕΗ», κάτι που σημαίνει ότι «όσοι ιδιώτες επενδυτές επιθυμούν να προμηθεύουν με ηλεκτρική ενέργεια τα νησιά μας θα έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν. Το ίδιο και οι Τούρκοι, οι οποίοι σημειωτέον έχουν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον».

Επίσης ο βουλευτής της ΝΔ είχε ζητήσει από την κυβέρνηση να ενημερώσει τη Βουλή αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι στις 14 Μαΐου 2010, κατά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, Τούρκοι επιχειρηματίες είχαν θέσει στο υπουργείο Περιβάλλοντος θέμα ηλεκτροδότησης των Ελληνικών Νησιών από τουρκικές εταιρείες.

Η απάντηση του -τότε- υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα ήταν κάθετη: «το υπογραφέν στις 14.5.2010 Μνημόνιο Κατανόησης για την Συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας, δεν περιλαμβάνει καμία τέτοια πρόβλεψη" .

Από την στιγμή λοιπόν που ορίζεται με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι στο υπογραφέν Μνημόνιο Κατανόησης για την Συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας,δεν περιλαμβάνει καμία τέτοια πρόβλεψη, πως είναι δυνατόν να …. "Μιλήσαμε και στο παρελθόν με τις τουρκικές αρχές για διασύνδεση ελληνικών νησιών με την Τουρκία,για ηλεκτρική ενέργεια και ακόμη το εξετάζουμε» που φέρεται να δηλώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου;

Ποιος από τους δύο λέει ψέματα; Ο υπουργός Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Παπακωνσταντίνου ή ο -τότε- υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας;

Ποιος λειτουργεί υπόγεια και με πλήρη συσκότιση των ενεργειών του από τα βλέμματα του ελληνικού λαού;

Μήπως και οι δύο; Μήπως όλη η «πολιτική» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ αυτά τα δύο χρόνια , ήταν βασισμένη στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού;

Τέλος , ποιος είναι ο λόγος που ο κ. Παπακωνσταντίνου -σύμφωνα με τα όσα φέρεται να δηλώνει στην Hurriyet Daily News- συσχετίζει το ζήτημα με ….τις έρευνες της Κύπρου στην ΑΟΖ για κοιτάσματα υδρογονανθράκων;

Αληθεύει όπως γράφει η Hurriyet Daily News, ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο και για την εξαγορά της ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) από Τούρκους;

Τέτοιες υπόγειες ενέργειες είναι εθνικά ζημιωγόνες και δεν γίνονται αποδεκτές επ’ ουδενί από τον ελληνικό λαό, σε όποια κατάσταση οικονομικής «πτώχευσης» και εάν προσπαθήσουν να τον φέρουν!

Γιατί άλλο «οικονομική πτώχευση» και άλλο «Εθνική Πτώχευση»! Επειδή εμπεριέχεται η κοινή λέξη «πτώχευση» δεν σηματοδοτείται ότι αυτά τα δύο είναι ταυτόσημα.

Όσοι τολμήσουν στο όνομα της «οικονομικής πτώχευσης» να δρομολογήσουν σχεδιασμούς και καταστάσεις, με απώτερο σκοπό την Εθνική πτώχευση, θα βρουν τον ελληνικό λαό σύσσωμο απέναντί τους!

http://politis-gr.blogspot.com/2011/11/blog-post_21.html

1 ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ...ΠΑΝΩ ΑΠΟ 60.000 ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ-Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΙΛΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ

Ο Σαμαράς "έκλασε μέντες" και έδιωξε τον Π.Καμμένο υπακούοντας σαν πιστό σκυλάκι το "νέο" αφεντικό του Λουκά Παπαδήμο!

Αλήθειες που πονάνε.Αποχώρησε από την βουλή ο Παπαδήμας !!!

"ΑΝΤΩΝΗ, ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕΣ": ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!

Δημοσιεύουμε με μεγάλη ικανοποίηση την επιστολή που μας έστειλε ο Υποψήφιος Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Κώστας Χατζής, προς τον Αντώνη Σαμαρά: Και το λέμε αυτό, γιατί αποδεικνύεται πως ακόμα και μέσα στο προδοτικό αυτό κόμμα ΥΠΗΡΧΑΝ αξιόλογα στελέχη, πραγματικοί πατριώτες που όμως κάποιοι έκαναν πέρα, για να...προσκυνήσουν την (οποιαδήποτε) Τριμερή. Η επιστολή αυτή είναι ένας πραγματικός κόλαφος στους "συναινετικούς" του ξεπουλήματος και της εθνικής προδοσίας.

Είναι καιρός να γνωριστούν οι θάλασσες με τους κινδύνους

Του Κώστα Χατζή

Θα δημοσίευα αυτή την επιστολή με την προκήρυξη εθνικών εκλογών στην, υπό Κατοχή, ελληνική Επικράτεια. Ύστερα, όμως, από το τελευταίο πραξικόπημα, την μετατροπή του Συντάγματος σε χαρτί τουαλέτας και τα καραγκιοζιλίκια που τη συνόδευσαν, κάθε ημέρα σιωπής θεωρώ ότι αυξάνει τη συνενοχή μου και με απομακρύνει από την συνείδησή μου. Είναι σκληρό να συντάσσεις ένα κείμενο που δεν φανταζόσουν ποτέ ότι θα γράψεις. Πόσο μάλλον όταν πριν 2 χρόνια ήσουν ο συντάκτης μιας επιστολής νέων που καλούσαν τον Αντώνη Σαμαρά να αναγεννήσει την Πατρίδα και την Παράταξή του. Αλλά, όπως είπε και ο ίδιος, «δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μία ακρωτηριασμένη συνείδηση».

Τον τελευταίο 1,5 χρόνο παρακολουθούμε τη μακροβιότερη θεατρική παράσταση που έχει παιχτεί στην ψευδεπίγραφη Μεταπολίτευση. Με στόχο την υποταγή του ελληνικού λαού στις απαιτήσεις των διεθνών τοκογλύφων και της παγκόσμιας Νέας Τάξης, τα δύο κόμματα, με τη συνέργεια ή την ανοχή των υπολοίπων, σκηνοθέτησαν τη φαρσοκωμωδία του Μνημονίου, γνωρίζοντας τις τραγικές συνέπειές του και την απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας. Της εθνικής ανεξαρτησίας που θυσιάζεται στο βωμό 7 τραπεζών που διοικούν τον κόσμο και μετονομάστηκαν σε «αγορές» για να μην τις αναγνωρίζουν οι πολίτες (Citigroup, Credit Suisse, Deutsche Bank, Goldman Sachs, Merrill Lynch, Morgan Stanley, UBS). Βέβαια, για την εθνοπροδοτική, εμετική μαριονέτα που έπαιζε το ρόλο του Πρωθυπουργού και ονομάζεται Γιώργος Παπανδρέου, κάτι τέτοιο ήταν απολύτως αναμενόμενο. Λιγότεροι, όμως, φαντάζονταν ότι στο έργο ξεπουλήματος της εθνικής μας υπόστασης θα είχε συμπρωταγωνιστή τον Αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τον οποίο έπαιξαν «τον κακό και τον καλό μπάτσο», τον κακό που φέρνει τα μνημόνια και τον καλό που υποδύεται ότι δεν τα θέλει. Γιατί οι μάσκες της προδοσίας δεν έπεσαν με τη συγκυβέρνηση. Είχαν πέσει πολύ νωρίτερα :

Με την καταψήφιση του αρχικού Μνημονίου, από την ασφάλεια που παρείχε το νούμερο των 151 βουλευτών. Γιατί αν, τότε, ο Αντώνης Σαμαράς ζητούσε εκείνος την υπερψήφιση με 180, λόγω εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, και το καταψήφιζε, δε θα είχαμε φτάσει εδώ. Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά προσπαθούσε να το αποφύγει με κάθε τρόπο.

Έπειτα, αποδέχθηκε το πλαστό χρέος στο σύνολό του και αναγνώρισε το Μνημόνιο ως νόμιμο με την κυνική δήλωση πως «η Ελλάδα θα τηρήσει και θα σεβαστεί τις υπογραφές της», πετώντας τον αντιμνημονιακό του μανδύα (1 Νοεμβρίου 2010). Και καταψήφισε στη Βουλή την πρόταση για σύσταση επιτροπής λογιστικού ελέγχου του δημοσίου χρέους. Κανονικά η κουβέντα τελειώνει εδώ. Άσχετα αν η κοροϊδία συνεχίστηκε για πολύ ακόμα.

Συνεχίστηκε με τις γενικόλογες προτάσεις της ΝΔ για την οικονομία που, ανάθεμα κι αν κατάλαβε κανείς πώς θα φέρουν ανάπτυξη. Χορτάσαμε, όμως, από επικοινωνιακά σλόγκαν όπως «επανεκκίνηση», «λάθος συνταγή», «άλλο μείγμα». Και βέβαια στο «Ζάππειο 2» δεν ακούσαμε πλέον τίποτα εναντίον του Μνημονίου, πέρα από το παραμύθι της επαναδιαπραγμάτευσης. (12 Μαΐου 2011).

Το καλοκαίρι που πέρασε έκανε πρόβα συγκυβέρνησης (15 Ιουνίου 2011) και στη συνέχεια ο Αντώνης Σαμαράς νομιμοποίησε το δεύτερο Μνημόνιο, που τάχα είχε καταψηφίσει, ψηφίζοντας τα μισά σχεδόν άρθρα του «εφαρμοστικού» νόμου. Λίγο μετά έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην εκποίηση του εθνικού πλούτου σε εξευτελιστικό αντίτιμο, ορίζοντας εκπρόσωπο της Ν.Δ. στο Ταμείο «Αξιοποίησης» Δημόσιας Περιουσίας (Ιούλιος 2011). Ταυτόχρονα, τα «παπαγαλάκια» της Συγγρού έβγαζαν γραφικό το μόνο βουλευτή που μιλούσε για τα CDS. Όσο για εκλογές, ύστερα από μήνες εκκωφαντικής σιωπής, τις ζήτησε…μέσα από τα δόντια και αφού πρώτα το είχαν κάνει μέχρι και οι Οικολόγοι Πράσινοι, ίσως και ο Βασίλης Λεβέντης.

Στη φετινή ΔΕΘ, ενώ είχε επιβληθεί το αντισυνταγματικό χαράτσι ακινήτων, προτίμησε να επιτεθεί στον Φωτόπουλο, συνδράμοντας τον πρώτο κατοχικό Πρωθυπουργό στην αντιμετώπιση των «πράσινων» συντρόφων του. Αλλά για το ίδιο το χαράτσι αρκέστηκε στο «Δε λέω μην πληρώνετε, δεν είμαι υπέρ κανενός “δεν πληρώνω”, αλλά ξέρω πως δε μπορείτε», δηλ. δυο φορές κουκιά με λάδι και καμία δέσμευση. (Σεπτέμβριος 2011).

Για να φτάσουμε στον εξευτελισμό των τελευταίων ημερών, κατά την οποίo η διαδρομή Συγγρού-Βουλή-Μαξίμου-Προεδρικό Μέγαρο πρέπει να στρώθηκε με τα ακριβότερα χαλιά για να φιλοξενήσει τις κωλοτούμπες που δεν προλαβαίναμε να μετράμε. Η αναλυτική περιγραφή περιττεύει, αρκεί η τηλεγραφική αναφορά : Διαρροές για καταψήφιση της δανειακής σύμβασης ελεγχόμενης χρεωκοπίας. Βαψομαλλιάδες που εξομοίωναν τη συγκυβέρνηση με χούντα. Αμηχανία και τρόμος στην απειλή Βενιζέλου για υπερψήφιση με 180 βουλευτές. Απόρριψη μετά βδελυγμίας του δημοψηφίσματος που θα έδινε το λόγο στο λαό και θα απαιτούσε ξεκάθαρη θέση από τη Ν.Δ.. Κι ύστερα ΝΑΙ στην ελεγχόμενη χρεωκοπία χωρίς να είναι, καν, γνωστό το κείμενο της σύμβασης. ΝΑΙ στη συγκυβέρνηση με τους αρχιπροδότες. Και μετά, ΝΑΙ στην παρατεταμένη θητεία της. ΝΑΙ στη συμμετοχή πολιτικών στελεχών. ΝΑΙ στον δοτό, δεύτερο κατοχικό πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, τον διοικητή της ΤτΕ επί σκανδάλου χρηματιστηρίου και επί παραποίησης οικονομικών στοιχείων, τον άνθρωπο των τραπεζών που οδηγούν τα έθνη στην εξαθλίωση, τον εκλεκτό της διαπλοκής, του Σημίτη και του Τρισέ. Του ίδιου Τρισέ που μέχρι το 2009 ο Αντώνης Σαμαράς κατακεραύνωνε, προφορικά και γραπτά, για τη θηλιά που βάζει στο λαιμό της Ευρώπης. Με λίγα λόγια, ΝΑΙ στην ταφόπλακα της Πατρίδας και την εγκαθίδρυση οικονομικών δολοφόνων στη χώρα. Κι ύστερα απ’ όλα αυτά, ένα διάγγελμα από το οποίο έλειπαν οι χάντρες και τα καθρεφτάκια, μια που μάλλον απευθυνόταν σε ιθαγενείς.

Ύστερα από τα παραπάνω, είναι λογικό να έχει χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Τυγχάνει, όμως, αποδοχής, από κάθε λογής νταβατζήδες, ξένους, εγχώριους και κομματικούς. Δεν ξέρω αν η περίοδος της «πολιτικής ερήμου» ή η φιλοδοξία της πρωθυπουργίας μείωσαν τις αντιστάσεις του. Πώς αλλιώς, όμως, να εξηγηθούν τα παρακάτω :

Παρέδωσε τη διοίκηση και τη νομή εξουσίας εντός Ν.Δ. σε μια πολιτική συμμορία που κατέλαβε σχεδόν όλες τις θέσεις-κλειδιά. Δεν αναφέρω ονόματα, όχι από φόβο, αλλά για να μην αποκτήσουν περισσότερη αξία απ’ όση τους πρέπει. Άλλωστε τους γνωρίζει μέχρι και το τελευταίο μέλος Τοπικής με τα παρατσούκλια «κυανόκρανοι», «golden boys» ή «πράκτορες». Και απ’ ότι δείχνει με τους ίδιους σκοπεύει να διοικήσει και τη χώρα.

Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει ο διευθυντής του γραφείου του κ. Αρβανιτόπουλος. Ο άνθρωπος που από το…πουθενά επεβλήθη στις 30/11/09 όχι μόνο στη Ν.Δ., αλλά και στην πολιτική ζωή της χώρας εν γένει. Ο διευθυντής που τον περασμένο Αύγουστο, κατά τις διαρροές, αποχωρούσε, αλλά τελικά δεν αποχώρησε ποτέ, σαν ένα…αόρατο μακρύ χέρι να τον κράτησε στη θέση του. Ο καθηγητής της Παντείου και πλέον αν. υπουργός Παιδείας (σ.σ. φαντάζομαι χαρά τα πουλέν, κ. καθηγητά) που πιθανολογώ ότι απαντά στους «ακραίους» κύκλους, που χαρακτηρίζουν το ρόλο του σκοτεινό και εθνικά επικίνδυνο, με ένα αντίστοιχο «Εθνικιστές Αντώνη μου, εθνικιστές…»

Χαρακτηριστική είναι η επιλογή «συμφιλίωσης» της Ν.Δ. με τους εμετικούς διαδικτυακούς υβριστές του Προέδρου της κατά την εσωκομματική μάχη και η μετατροπή τους σε ημιεπίσημα παραπολιτικά γραφεία τύπου και σε όργανα λάσπης χωρίς φίμωτρο. Όπως ακόμα χαρακτηριστικότερη είναι η πρωτοφανής εικόνα Προέδρου της Ν.Δ. να ομιλεί σε διαφημιστικό event που «βαφτίστηκε» φεστιβάλ κομματικής νεολαίας και στην «πλάτη» του βήματος να μοστράρονται κανάλια και ιδιωτικές εταιρείες (Σεπτέμβριος 2010).

Φυσικά, για τα κανάλια των «νταβατζήδων», ο Πρόεδρος της Ν.Δ. δε μίλησε ποτέ, για τις παράνομες άδειες λειτουργίας τους και τα εκατομμύρια χρέη σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία. Ίσως γι’ αυτό τον βλέπουν με…συμπάθεια οι Μάκηδες, οι Λάκηδες, οι Θέμοι και ο εθνικός εργολάβος κ. Μπόμπολας. Ο τελευταίος, βέβαια, έχει ακόμα ένα λόγο : Την αποκήρυξη εκ μέρους της Ν.Δ., τόσο του κινήματος των διοδίων, όσο και αυτού της Κερατέας, περιπτώσεις ασύλληπτης παρανομίας και κλοπής εις βάρος της χώρας και των πολιτών της.

Έστω και κατά σύμπτωση -;-, ο Αντώνης Σαμαράς τίμησε τον ένα χρόνο στην αρχηγία του κόμματος με ομιλία στο Ελληνοαμερικάνικο Επιμελητήριο (29 Νοεμβρίου 2011). Αλήθεια, πόσο αφελείς ήμασταν όσοι νομίζαμε πως θα το γιορτάσει ανοίγοντας την πόρτα του γραφείου του στους απλούς ανθρώπους που του έδωσαν εκείνη τη συντριπτική νίκη ; Και πόσο αφελέστεροι όσοι περίμεναν ότι αντί για τους Πρετεντέρηδες, τις Παναγιωταρέες, τους Παπαγιάννηδες και άλλους εκπροσώπους της εντίμου δημοσιογραφίας, θα ξεναγούσε στα νέα γραφεία τους παππούδες και τις γιαγιάδες που στάθηκαν με τις ώρες στις ουρές για να τον εκλέξουν ; (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2011).

Δε μπορεί να ξεχαστεί το κουκούλωμα του σκανδάλου SIEMENS με διακομματική συμφωνία, που επιτρέπει σε Τσουκ(ρ)άτους να κυκλοφορούν ελεύθεροι. (Ιανουάριος 2011)

Όπως δε μπορεί να ξεχαστεί η συμφωνία της Ν.Δ. στην κρατική επιχορήγηση προς το Μέγαρο Μουσικής ύψους 90 εκατ. ευρώ για κάλυψη χρεών, την ώρα που εξαθλιώνονται οι μισές ελληνικές οικογένειες (Μαρτιος 2011). Μπορεί, όμως, έτσι να εξηγηθεί η φημολογούμενη θέση συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά στον υιό Ψυχάρη (Οκτώβριος 2011) και η παραχώρηση από Το Βήμα του κεντρικού άρθρου στον Πρόεδρο της Ν.Δ. (2 Οκτωβρίου 2011), όπως το ίδιο είχε συμβεί και με το γιο της Μαργαρίτας, όταν οι νταβατζήδες αποφάσισαν πως ήρθε η ώρα να γίνει πρωθυπουργός.

Αντίστοιχα συνεκτική φαίνεται και η σχέση άλλων δύο γεγονότων. Στις 8/3/11 ο κ. Στυλιανίδης, ο δελφίνος βεβαίως βεβαίως, συμμετέχει σε εκδήλωση του οργάνου της Νέας Τάξης που λέγεται ΕΛΙΑΜΕΠ, χρηματοδοτούμενο από ιδρύματα του παγκόσμιου τοκογλύφου και υποστηρικτή της σκοπιανής προπαγάνδας Τζορτζ Σόρος. Στις 4/4/11 ο Σόρος συναντιέται επισήμως με τον πρώτο κατοχικό πρωθυπουργό και ο Αντώνης Σαμαράς που γνώρισε «πολιτική έρημο» για το Σκοπιανό, αντί να συγκεντρώσει τους Νεοδημοκράτες έξω από το Μαξίμου και να διώξουν με κλωτσιές το λαμόγιο από τη χώρα, δε βγάζει ούτε ανακοίνωση, κοινώς «ποιεί την νήσσαν».

Ανακοίνωση, όμως, έβγαλε η Ν.Δ. για τα τηλεφωνικά συγχαρητήρια που έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς στον τότε αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Λευτέρη Οικονόμου για τις επιτυχίες του Σώματος (21 Μαΐου 2011). Ο οποίος μέσα σε ένα βράδυ άλλαξε καρέκλα και από ένστολος έγινε Γ.Γ. Δημοσίας Τάξης (18 Οκτωβρίου 2011). Στον οποίο οι γραφικοί συνωμοσιολόγοι εύχονται και εις παγκόσμια ανώτερα. «Εθνικιστές Αντώνη μου, εθνικιστές».

Από την άλλη, η Ν.Δ. δεν ήταν καθόλου λαλίστατη για τα σενάρια δολοφονίας από ξένες μυστικές υπηρεσίες του προηγούμενου Αρχηγού της και πρωθυπουργού. Δεν τα απαξίωσε, δεν τα υιοθέτησε, ούτε διέρρευσε ότι τα εξετάζει. Το ίδιο έπραξε και για τα αμερικάνικα wikileaks (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 2011), που εμφανίζουν στελέχη με παρελθόν, παρόν και απ’ όσο φαίνεται μέλλον στο κόμμα, ως συνομιλητές της Πρεσβείας και τις…πιέσεις που συμφώνησαν να ασκήσουν στον τότε πρωθυπουργό για αλλαγή πολιτικής σε συγκεκριμένους τομείς, στις οποίες απ’ ότι φάνηκε εκείνος υπέκυψε, έστω διά της φυγής.

Τέλος, την ίδια μονότονη σιωπή επιδεικνύει μέχρι σήμερα η Ν.Δ. και για το σκάνδαλο της PROTON BANK, ιδιοκτησίας Λαυρεντιάδη, ενός επιχειρηματία-;- που εξαφανίστηκε με τον ίδιο πομπώδη τρόπο που εμφανίστηκε και σάρωνε τα πάντα.

Ύστερα από όλα αυτά, μόνο αναπάντεχη δεν ήταν, αν και θλιβερή, η απάντηση άλλα αντ’ άλλων του Αντώνη Σαμαρά στις 13/9/2011 και η αποστροφή «δε θ’ ασχοληθώ με τα παλιά», στη μοναδική αιχμηρή ερώτηση στη ΔΕΘ για τη διαπλοκή στη χώρα (σ.σ. αδιαφορώ για τα κίνητρα του δημοσιογράφου Βλάχου, του αποδίδω εύσημα για την ερώτηση).

Με τον ίδιο προδοτικό τρόπο κινήθηκε «αντιπολιτευτικά» η Ν.Δ. και σε οποιοδήποτε άλλο ζήτημα απαιτείτο σθεναρή στάση:

Το πρώτο δείγμα ήταν η χλιαρή αντίδραση στη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών (Μάρτιος 2010), όταν αρκέστηκε στην υπόσχεση κατάργησης όταν πάρει την εξουσία, ενώ όφειλε να ξεσηκώσει τον κόσμο και να καταθέσει μομφή εναντίον μιας κυβέρνησης που αλλοίωσε με νόμο, όχι απλά το εκλογικό σώμα, αλλά τον εθνικό ιστό της χώρας. Από τότε, κι αφού η κρίση επιδεινώνει το πρόβλημα, η Ν.Δ. παρατηρεί τα καθημερινά αστυνομικά δελτία που αναφέρουν ένοπλες ληστείες, ξεκληρίσματα οικογενειών και βιασμούς γυναικών μπροστά στους άντρες και τα παιδιά τους από δίποδα Ορκ (σ.σ. προς ευαίσθητους αντιρατσιστές : τους ίδιους χαρακτηρισμούς αποδίδω σε κάθε ομοεθνή που προβαίνει σε τέτοιες πράξεις. Μόνο που τα στοιχεία, όσο κι αν αποκρύπτονται, είναι συντριπτικά για τους αλλοεθνείς).

Υπερψήφισε το νόμο 3849/10 που απαλλάσσει πολιτικούς, δικαστές και δημόσιους λειτουργούς από ποινικές κυρώσεις για παράνομα οικονομικά οφέλη και επιστροφή των κλεμμένων (26 Μαΐου 2010).

Δεν επέμεινε, παρά επιδερμικά, για την έγκαιρη ανακήρυξη ΑΟΖ, που αποτελεί τεράστιο «χαρτί» για την οικονομική και την εξωτερική πολιτική της χώρας (Ιανουάριος 2011).

«Κατάπιε αμάσητη» τη μπίζνα του ΠΑΣΟΚ με τη διαχείριση δημοσίου χρήματος και θέσεων εργασίας από εκατοντάδες ΜΚΟ (Ιούνιος 2011). Ίσως για να προστατεύσει κάποια δικά της προβεβλημένα στελέχη που κρύβουν «σκελετούς στη ντουλάπα» από την διακυβέρνηση 2004-2009, όταν η φάμπρικα των ΜΚΟ ζούσε και βασίλευε.

Ψήφισε υπέρ της ανέγερσης τεμένους στην Αθήνα. Όχι τζαμιού, τεμένους, δηλ. χώρου όπου, εκτός της προσευχής, γίνεται κατήχηση για την επιθετική εξάπλωση του Ισλάμ.

Στη ΔΕΘ, ο Αντώνης Σαμαράς δεσμεύτηκε ότι ως πρωθυπουργός θα ελέγξει το πόθεν έσχες των προηγούμενων πρωθυπουργών, υπουργών και υφυπουργών (Σεπτέμβριος 2011). Και καλά έκανε. Γιατί, όμως, δεν συμπεριέλαβε και τους Γ.Γ. Περιφερειών και Υπουργείων, που επίσης διαχειρίστηκαν πακτωλούς κοινοτικού και δημοσίου χρήματος; Μήπως για να μην αναταράξει την αδιάκοπη πορεία κάποιων προς το κοινοβούλιο και τους κυβερνητικούς θώκους ;

Εν κατακλείδι, η τακτική που επέλεξε ο Αντώνης Σαμαράς, όπως κι οι προηγούμενοι, ήταν αυτή του «ωρίμου φρούτου». Μόνο που επειδή οι συνθήκες είναι χειρότερες από κάθε άλλη φορά, αυτή η επιλογή κατέστησε τη Ν.Δ. την πιο σικέ αξιωματική αντιπολίτευση που γνώρισε η χώρα. Απόδειξη, ότι δεν τόλμησε ούτε μία φορά να διοργανώσει μια συγκέντρωση και να βγάλει τον κόσμο στους δρόμους, μην τυχόν και αλλοιώσει τον αστικό-συστημικό χαρακτήρα του κόμματος. Δεν έκανε δηλ. ως Αρχηγός αυτό που έκανε, δύο φορές, ακόμα και ο προαιώνιος εσωκομματικός μας αντίπαλος, ο «σώγαμπρος» της Ν.Δ., ο συστημικός Επίτιμος και σημερινός πανελίστας του Παπαχελά. Ναι, για το Μητσοτάκη η αναφορά, που είχε οργανώσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την χουντοΠΑΣΟΚική ΕΡΤ (1 Δεκεμβρίου 1984) και συλλαλητήριο με αίτημα εκλογές (2 Ιουνίου 1987). Το σημερινό, όμως, άνευ προηγουμένου ξεπούλημα της χώρας δεν έχρηζε συλλαλητηρίου…Βέβαια, αν η Ν.Δ. τολμούσε, ως κυβέρνηση, να πράξει το 1/10 όσων έπραξε η κατοχική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είναι σίγουρο πως θα είχαμε εμφύλιο πόλεμο. Αλλά φαίνεται ότι αυτά είναι ψιλά γράμματα….Κι έτσι, οι δυστυχείς οπαδοί της από δω πλευράς, έφτασαν στο σημείο να περιμένουν κάθε εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στην τηλεόραση για να ακούσουν πατριωτικό-!-, αντιμνημονιακό, ριζοσπαστικό λόγο. Κι αν κάποιοι ξεχάσουν το Δεκέμβρη του ’08, την υποστήριξη στους αναρχικούς και τα σταλινικά γκρουπούσκουλα που κουβαλά-κατ’ ανάγκη;- μαζί του, μπορεί να τον ψηφίσουν κιόλας.

Βέβαια, υπάρχουν και θέματα κομματικής φύσεως που αδυνατίζουν την ηγετική φιγούρα του Αντώνη Σαμαρά. Μπροστά σε όσα τραγικά συμβαίνουν στη χώρα, καθίστανται επουσιώδη, ίσως ασήμαντα. Επιλέγω, όμως, την καταγραφή τους για να μη θεωρηθεί ότι περνούν απαρατήρητα και επειδή ενισχύουν την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων :

Ανέκοψε την κινηματική λογική για σαρωτικές αλλαγές που είχε αναπτυχθεί με την εκλογή του, βάζοντας τους Νεοδημοκράτες σε «καταστολή» για 8 μήνες, με πρόσχημα το Συνέδριο που θα άλλαζε τα πάντα. Και τελικά, συμμετείχαμε σε ένα επικοινωνιακό πανηγύρι, με τις παρελθοντικές πρακτικές και τα κλειστά δωμάτια μαγειρέματος (Ιούλιος 2010). Τα ίδια έγιναν και στα κατά τόπους όργανα και σε συνδυασμό με τη μηδενική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας, η κομματική οργάνωση γνωρίζει την πλήρη απαξίωση στην Περιφέρεια. Αυτό έλειπε, άλλωστε, να θιχτεί η πρωτοκαθεδρία των βουλευτών και των γραφείων τους….
Τα κεντρικά όργανα συνεδριάζουν με απελπιστική συχνότητα και με όρους επικύρωσης, χωρίς να αποφασίζουν για τίποτα. Όπως παλιά δηλαδή.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έδωσαν πολλά μηνύματα (Νοέμβριος 2010). Γόνοι και επίγονοι αναβαπτίστηκαν από τον πολιτικό που εξελέγη κόντρα στην οικογενειοκρατία, η οποία ενισχύει δυνάμεις με φόντο τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Πώς να αντισταθείς π.χ. στο τεράστιο πολιτικό μέγεθος του Απόστολου και του Χρήστου, οι οποίοι, κατά τα Wilikeaks, «κάρφωναν» τον προηγούμενο αρχηγό στη Vassilissis Sofias 91 ; Στις περιοδείες, δε, του Προέδρου (π.χ. Ιωάννινα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη), όσοι τον υποστήριξαν άδολα και από την πρώτη στιγμή, αντιμετωπίζονταν ως μιάσματα για να μην παρεξηγηθούν οι «καβαλάρηδες του σίγουρου αλόγου», τα παιδιά των deals. Και βέβαια, πώς να ξεχαστούν τα χιλιάδες ευρώ που δαπανήθηκαν για να διασωθούν επικοινωνιακά ατυχείς επιλογές, την ώρα που το κόμμα ζητούσε, εν μέσω φορολογικής λαίλαπας, 20 ευρώ από κάθε μέλος;

Μιλώντας για επικοινωνία, αυτή γνωρίζει την απόλυτη αποθέωση, άσχετα αν το 2009 ο Αντώνης Σαμαράς φώναζε, ορθά, για επαναφορά της ιδεολογίας στο προσκήνιο. «Διαγωνισμοί» για γελοία σηματάκια, forums, τηλεδιασκέψεις, πιγκ-πογκ, όλες οι συνταγές αλά Ομπάμα. Κάποια «φωτεινά μυαλά» δε δίστασαν να μετατρέψουν μάλιστα την ιστοσελίδα της Ν.Δ. σε «σούπερ-Κατερίνα» και μας καλούσαν να κλικάρουμε συνεχώς για να κερδίσουμε μια συνάντηση, όχι με το Σάκη Ρουβά, αλλά με τον Πρόεδρο (Φεβρουάριος 2011).

Την οποία επικοινωνία, (σ.σ. απαραίτητη ως ένα βαθμό), σχεδιάζουν…επαγγελματίες του είδους, οι professional Politics, αυτοί που αντικατέστησαν τους Λούληδες και λοιπούς της περασμένης αρχηγίας. Αυτοί που, εδώ και χρόνια, μπορούν να πλασάρουν τα ίδια γραφιστικά και τα ίδια σλόγκαν σε ένα κόμμα και ένα σαλάμι. Και αυτοδιαφημίζονται σε παραπολιτικά site-γραφεία τύπου της Ν.Δ. που προαναφέρθηκαν. Φαίνεται αυτό το κόμμα έχει στο DNA του να απαξιώνει τα στελέχη του γι’ αυτή τη δουλειά. Και τα αποτελέσματα το δικαιώνουν τόσο πολύ, ώστε η αλφαβήτα του Νεοδημοκράτη είναι το επικοινωνιακό έλλειμμα.

Από την άλλη, το ιδεολογικό think tank της Ν.Δ., παραδόθηκε ως λάφυρο σε αυτούς που ειρωνεύονταν τον Πρόεδρο για τις αναφορές σε εθνικά δάκρυα και στα «παιδιά» τους που τον αποκαλούν «πολιτικό απολίθωμα». Κι έτσι, η χώρα καίγεται και το Ινστιτούτο συνεχίζει το μακάριο ύπνο των προηγούμενων χρόνων, πάντα υπό την υψηλή εποπτεία του κ. Καθηγητή.

Το ιδεολογικό κενό, ίσως εν μέρει, να καλύφθηκε από το αξιόλογο εν τη γενέσει του, διαδικτυακό anti-όργανο του Προέδρου. Όμως η αποκρουστική και υποτιμητική προς τον κοινό νου προσωπολατρεία και δικαιολόγηση κάθε κωλοτούμπας και η αποκάλυψη της τακτικής «πουλάμε στους ιδεολόγους πατριωτικά όμορφα λόγια στο διαδίκτυο και δίνουμε στη συμμαχία “των προθύμων” τη λήψη των αποφάσεων» κατέστησαν αναξιόπιστο το όλο εγχείρημα.

Με όλα αυτά, δεν είναι παράξενο που πληθαίνουν οι φωνές που λένε ότι έξω από τη Συγγρού, δεν υπάρχει Ν.Δ. Μόνο που ακόμα κι εκεί βασιλεύουν οι δυνάμεις του σκοταδισμού. Οι διαδρομιστές, οι κομισάριοι, οι παραγοντίσκοι, και οι αποτυχημένοι υπουργοί με το ύφος χιλίων καρδιναλίων. Αντίθετα, οι λίγοι έντιμοι, ταπεινοί και εθνικά σκεπτόμενοι καπελώθηκαν, απομακρύνθηκαν διακριτικά ή υποβιβάστηκαν στα υπόγεια, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Αν λοιπόν αυτό είναι το κόμμα των αξιών και των αξίων που ευαγγελιζόταν ο Αντώνης Σαμαράς, τότε έχουμε διαφορετικές προσλαμβάνουσες και για τις αξίες και για τα κριτήρια όσων τις εφαρμόζουν. Εκτός κι αν, όπως ακούγεται, επικράτησε η άποψη «πρώτα θα γίνουμε κυβέρνηση και μετά θα φτιάξουμε το κόμμα». Μόνο που αυτά μας τα’ παν κι άλλοι. Οι οποίοι, τουλάχιστον, ως υποψήφιοι αρχηγοί δεν έλεγαν «Αν δεν είμαστε άξιοι να φτιάξουμε το σπίτι μας, πώς θα διεκδικήσουμε την εξουσία ;»

Τέλος, οφείλω να επισημάνω και δύο θέματα ισχυρών συμβολισμών :

Κάθε πολιτικός κρίνεται βραχυπρόθεσμα από τις εκλογές και μακροπρόθεσμα από την Ιστορία. Όσο κακό, λοιπόν, έκαναν και κάνουν οι «καραμανλικοί» στον Καραμανλή, άλλο τόσο κάνουν στον Αντώνη Σαμαρά κάποιοι «σαμαροφύλακες» που ασχολούνται συνεχώς με τον προηγούμενο Αρχηγό, προσπαθούν με το στανιό να τον αποστρατεύσουν, προτείνοντας τον ακόμα και για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και βγάζουν απίστευτο κόμπλεξ εναντίον του. Είναι, δε, κωμικό να απαξιώνεται ο Καραμανλής, αλλά τα περισσότερα λαμόγια που είχε επιλέξει και συνετέλεσαν αποφασιστικά στην αποκαθήλωσή του, να βασιλεύουν επί ημερών Σαμαρά. Ο Καραμανλής τα πλήρωσε τα τραγικά λάθη του, όπως «πλήρωσε» σε…ξένο νόμισμα κάποιες ημιτελείς εθνικές επιλογές. Προς γνώση και συμμόρφωση αυτά, από κάποιον που δε δήλωσε ποτέ «καραμανλικός», ούτε όταν τέτοιοι δήλωναν και τα σκληρότερα «ντοράκια» και επικρίθηκε πολλάκις γι’ αυτό. Αλλά διέθεσε όλες του τις μικρές δυνάμεις στην υποστήριξή του, έστω κι αν οι στιγμές υπερηφάνειας ήταν ελάχιστες και οι απογοητεύσεις αμέτρητες, από το «βασικό μέτοχο» μέχρι τον τρόπο εξόδου του.

Στις 31 Μαΐου 2011 ο Αντώνης Σαμαράς επισκέφθηκε τον τάφο του Βενιζέλου, έπλεξε το εγκώμιο του «μεγάλου Έλληνα ηγέτη» και εκθείασε «την τέχνη της διαπραγμάτευσης», όπως μετονόμασε τον καιροσκοπισμό, την οσφυοκαμψία και τη δουλική εξυπηρέτηση των «συμμάχων», που διέκριναν τον πολιτικό που κατέλαβε την εξουσία τρεις φορές, εν μέσω ξένων λογχών. Δεν γνωρίζω αν η κίνηση έγινε για να αυξηθούν οι ψήφοι στην Κρήτη. Όπως και να’ χει, καλώς έπραξε, αν αυτά πιστεύει. Μόνο που έπρεπε να μας τα πει πριν καταθέσει την υποψηφιότητα του για την αρχηγία. Τον ενημερώνω, δε, ότι ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου που τον εξέλεξε, περίμενε να τον δει να καταθέτει στεφάνι στο περιστύλιο της δολοφονίας του Ίωνος Δραγούμη, που απέχει καμιά κατοσταριά μέτρα από την ιστορική έδρα του κόμματος. Φαίνεται, όμως, ότι οι ιδέες και η στάση ζωής που συγκίνησαν την Πηνελόπη Δέλτα περισσότερο από την οικογενειακή της πολιτική παράδοση, κρίνονται κατακριτέες και δεν έχουν απήχηση στους απογόνους της. «Εθνικιστές Αντώνη μου, εθνικιστές».

Για όλους τους παραπάνω λόγους, όποτε κι αν γίνουν οι εθνικές εκλογές, δε θα ψηφίσω Αντώνη Σαμαρά. Άλλωστε, Πρωθυπουργός θα γίνει και χωρίς την ψήφο μου. Οι εξετάσεις δόθηκαν, τις πέρασε μετ’ επαίνου κι αν χρειαστεί θα δημιουργηθεί ένα σκηνικό που θα του επιτρέψει να ξαναπροβάλει πατριωτικά και ηγετικά αντανακλαστικά, που αυτή την ώρα τίθενται σε αμφισβήτηση. Πρωθυπουργός θα γίνει γιατί έτσι λένε τα «γραμμένα». Μόνο που ακριβώς αυτά τα «γραμμένα» νομίζαμε ότι πολεμούσαμε όταν αγωνιζόμασταν για την εκλογή του στην αρχηγία.

Βέβαια, υπάρχει και η πιθανότητα όταν ο Αντώνης Σαμαράς αναλάβει τις τύχες της χώρας, να «βγάλει τη γλώσσα» στους ντόπιους και ξένους κατακτητές, να αναφωνήσει «σας την έφερα» και να εξαπολύσει ανηλεή πόλεμο εναντίον τους, ακολουθώντας τα…χλιμιντρίσματα της Ιστορίας. Θα αποτελέσει την πιο λυτρωτική διάψευση μου και θα με μετατρέψει αυτόματα σε ταπεινό προσκυνητή της εθνικής και στρατηγικής του ιδιοφυίας. Αλλά αυτή η πιθανότητα φαντάζει σήμερα λιγότερο ισχυρή, ακόμα κι απ’ την έλευση των Ελλοχίμ που θα σώσουν τη χώρα. Γι’ αυτό και την χαρίζω στους εναπομείναντες πιστούς της «Ελλάδας της Ελπίδας». Τους υπενθυμίζω, όμως, ένα λατινικό ρητό που μου δίδαξε πρόσφατα ένας στενός φίλος και συμμαχητής : «Chi di speranza vive disperato muore”» δηλ. «Όποιος ζει με την ελπίδα, πεθαίνει απελπισμένος».

Γνωρίζω πως αυτή η επιστολή δε θα περάσει απαρατήρητη σε κάποιους.

Ορισμένοι θα τη θεωρήσουν οριστική απαλλαγή από έναν ακόμα «γραφικό», «εθνικιστή», «ακραίο». Πλανώνται πλάνην οικτράν. Θα με βρίσκουν απέναντί τους συχνότερα από ποτέ, με τις ελάχιστες δυνάμεις που μπορώ να αντιπαρατάξω.

Μερικοί θα την αποκαλέσουν πολιτική αυτοκτονία και καταδικαστική για κάθε σκέψη πολιτικής καριέρας ή μελλοντικής «αξιοποίησης». Τους απαντώ ότι αν οι καριέρες χτίζονται διά της σιωπής τις επιστρέφω στα μούτρα τους κι αν έτσι νοείται η «αξιοποίηση», τότε «γαμώ τα υπουργεία τους», που λέει και το άσμα.

Τέλος, κάποιοι θα λυπηθούν πραγματικά, νομίζοντας ότι εγκαταλείπω τους κοινούς αγώνες ετών. Επειδή είναι οι μόνοι που με ενδιαφέρουν, τους διαβεβαιώ ότι αργά ή γρήγορα θα ξαναβρεθούμε σε πολύ σημαντικότερα μέτωπα, ο ένας δίπλα στον άλλον, πιο ενωμένοι από ποτέ.

Και επειδή η αυτοκριτική επιβάλλεται, πρέπει να ξεκαθαρίσω τα εξής : Για πολλά χρόνια πίστευα ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα θα αλλάξει εκ των έσω, γι’ αυτό και το υπηρέτησα. Έκανα λάθος. Τεράστιο λάθος. Αλλά διεκδικώ το δικαίωμα να αλλάξω γνώμη. Άλλωστε, «και τα βουνά αλλάζουν». Μόνο αυτό το σύστημα δεν αλλάζει, γιατί δεν έχει καμία κοινή αξία με τους απλούς ανθρώπους. Δεν διορθώνεται γιατί είναι μια μηχανή που ποτέ δε θα δεις και δεν θα αγγίξεις τον εσωτερικό της μηχανισμό. Είναι μονταρισμένη να αυτοεξυπηρετείται και να απορροφά μέχρι μετάλλαξης κάθε διαφορετική φωνή ή να την αποβάλλει ως ξένο σώμα.

Αυτό το σύστημα δεν αλλάζει. Μόνο καταστρέφεται. Ώστε πάνω στις στάχτες του να χτιστεί από την αρχή μια καλύτερη Πατρίδα.

Δε μετανιώνω για τα προηγούμενα χρόνια, γιατί έπραττα αυτό που θεωρούσα σωστό. Αλλά οφείλω να ζητήσω συγγνώμη για όλες τις φορές που έκανα «τα στραβά μάτια», για τους λίγους ή πολλούς που έπεισα να ακολουθήσουν ψεύτικες ελπίδες και γιατί έγινα γρανάζι αυτού του συστήματος. Έστω κι αν τα δύο τελευταία έγιναν χωρίς να τα συνειδητοποιώ.

Όσο για τον Αντώνη το Σαμαρά, το μόνο εν ζωή πολιτικό που πίστεψα τόσο βαθιά και με τόση αφοσίωση, τον ευχαριστώ :

Πρώτον, για την εμπιστοσύνη ή την ανοχή που επέδειξε προς το πρόσωπό μου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Γιατί, άλλο πράγμα η πολιτική διαφωνία και άλλο η αχαριστία.

Δεύτερον, γιατί άλλαξε το σήμα της Ν.Δ., που εκπροσωπούσε τόσα πολλά για κάποιους εξ’ ημών, αντικαθιστώντας το με αυτή την κατσαρή μουτζούρα. Έτσι αποκόπηκε και ο τελευταίος συμβολικός-συναισθηματικός δεσμός με το κόμμα.
Και τρίτον, γιατί, με την τόσο ραγδαία αλλαγή στάσης, μου έδωσε ένα πολύ οδυνηρό, αλλά εξαιρετικά διδακτικό χαστούκι για να σταματήσω να πιστεύω σε Μεσσίες.

Γνωρίζοντας την αγάπη του για τον Ελύτη, τώρα που «είναι καιρός να γνωριστούν οι θάλασσες με τους κινδύνους», του αφιερώνω μερικούς στίχους που ίσως έχει καιρό να διαβάσει :

Ήρθαν
ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους
Έφεραν
το Σοφό, τον Οικιστή και το Γεωμέτρη,
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα Υποταγή και Δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
……..

Αδελφοί μας εγέλασαν ! 

Συμπατριώτες,

Ο τόπος χρειάζεται Εθνική Επανάσταση.

Επανάσταση αληθινή και προερχόμενη από όλα τα κοινωνικά, επαγγελματικά και ιδεολογικά στρώματα του ελληνικού λαού που δεν αποδέχονται τον κατακτητή.

Επανάσταση αυθόρμητη και πατριωτική όπως η αντίδραση της 28ης Οκτωβρίου. Όχι «πορτοκαλί», μουσαντένια και με κανάλια-χορηγούς επικοινωνίας, όπως οι «αγανακτισμένοι», που λειτούργησαν ως αμορτισέρ απορρόφησης κραδασμών και πλάνης για πολλούς αγνούς συμμετέχοντες.

Επανάσταση για τις ελληνικές αξίες, όχι για τα φράγκα που έχασε ο καθένας μας.

Σε όποιον τα παραπάνω ακούγονται αντιδημοκρατικά, μάλλον δεν έχει αντιληφθεί ότι δημοκρατία και ισονομία δεν υφίστανται στη χώρα εδώ και δεκαετίες. Εκτός κι αν είναι θιασώτης της δημοκρατίας των ολίγων που καταδυναστεύουν τους πολλούς.

Σε όποιον ακούγονται βίαια, μάλλον δεν έχει αντιληφθεί την παρά φύσιν βία και ασέλγεια που ασκείται κατ’ εξακολούθηση στους Έλληνες. Και στους Ευρωπαίους που έπονται.

Σήμερα δεν υπάρχουν κόμματα και διαχωριστικές γραμμές.

Το Μέτωπο είναι αυστηρά πατριωτικό και αντιμνημονιακό και περιλαμβάνει τον καθένα που ασπάζεται τα ιερά και τα όσια του Ελληνισμού, άσχετα από ποιο χώρο προέρχεται.

Ο αντίπαλος την παρούσα στιγμή είναι ένας : Τα προσκυνημένα τσιράκια της Νέας Τάξης Πραγμάτων που απεργάζονται κατάργηση των εθνών, παγκόσμιο νόμισμα και εν τέλει παγκόσμιο κυβερνήτη. Αυτούς πολεμάμε, ακόμα κι αν ξεκινάμε από διαφορετική αφετηρία. Για όλα τα υπόλοιπα δεν είναι καιρός να διαφωνήσουμε.

Πολεμάμε για Επανάσταση που θα ποιήσει δίκαιο. Βασισμένο στις εξής 10 αρχές:

Το ποσοστό του ελλείμματος στο οποίο βασίστηκε η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι προϊόν απάτης.

Τα Μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις είναι παράνομα βάσει του Διεθνούς Δικαίου και αντισυνταγματικά βάσει του ελληνικού Συντάγματος. Καμία αποδοχή, καμία αναγνώριση.

Καμία αποδοχή του χρέους γιατί μέρος του είναι παράνομο, επαχθές και απεχθές. Καμία αναγνώριση στα τοκογλυφικά χρεολύσια.

Σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για την εξακρίβωση του μεγέθους του επαχθούς χρέους και την αποκάλυψη όλων των πιστωτών μας. Αποδοχή μόνο του νομίμου χρέους και τόκων που θα προκύψουν και δρομολόγηση της αποπληρωμής τους υπό τη δικαιοδοσία του ελληνικού δικαίου και όχι του αγγλικού, όπως προβλέπουν οι παράνομες δανειακές συμβάσεις.

Η ψήφιση του Μνημονίου χωρίς αυξημένη πλειοψηφία και η κατοχική συγκυβέρνηση είναι προϊόντα συνταγματικής εκτροπής.

Διεκδίκηση μέχρις εσχάτων συμψηφισμού του νομίμου χρέους με την πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων και την επιστροφή των κατοχικών αναγκαστικών δανείων από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Άμεση δημιουργία και εφαρμογή ξεκάθαρου συνταγματικού πλαισίου που καθορίζει τις προϋποθέσεις λειτουργίας ιδιωτικών Μ.Μ.Ε. και την ασυμβατότητα μεταξύ ιδιοκτητών Μ.Μ.Ε. και εργοληπτών του δημοσίου. Έναντι οποιουδήποτε κόστους.

Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου οικονομικής ανάπτυξης με κύριο προσανατολισμό την μετατροπή της οικονομίας σε παραγωγική. Έγκριση του σχεδίου με δημοψήφισμα. Άμεση ανακήρυξη ΑΟΖ. Άμεση αξιοποίηση του εδαφικού και υπεδαφικού πλούτου της χώρας.

Υπαγωγή των τραπεζών στο εγκεκριμένο σχέδιο εθνικής ανάπτυξης. Κρατικοποίηση όσων δεν το υποστηρίξουν στην πράξη.

Συμμαχητές και συμμαχήτριες,

Η μάχη είναι δύσκολη. Κι ο αντίπαλος έχει υπεροπλία σε όπλα, χρήμα και παραπλανητικές τακτικές. Αλλά θα βασιστούμε στην άγνοια κινδύνου και το αδούλωτο φρόνημα. Και στις δύσκολες στιγμές θα κοιτάμε πίσω για να πάρουμε κουράγιο. Από τις πολεμικές ιαχές του Λεωνίδα. Από την Πολιτεία του Πλάτωνα. Από την στρατηγική του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από τον ηρωισμό του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Από το θάρρος του Καραϊσκάκη. Από την εντιμότητα του Καποδίστρια. Από την ορμή του Παύλου Μελά. Από την ευρύτητα πνεύματος του Δραγούμη. Από το ΟΧΙ του Μεταξά. Από τη διδασκαλία του Μακαριστού Χριστόδουλου.

Και θα νικήσουμε!

Μέχρι να τα καταφέρουμε η συζήτηση περί κομμάτων είναι δευτερεύουσα και παρελκυστική. Όταν αναπνεύσουμε ξανά αέρα ελευθερίας, τότε και μόνο τότε αξίζει να δομήσουμε καινούριο πολιτικό σύστημα και να αναπτύξουμε τις διαφορετικές μας απόψεις για τα επιμέρους ζητήματα.

Τότε θα έχει αξία η ίδρυση μίας νέας εθνικής, κοινωνικής, λαϊκής δύναμης. Μακριά από Στοές, Λέσχες και κολλέγια εκκολαπτόμενων ηγετών. Μίας δύναμης που θα μάχεται για τη Σημαία και το Σταυρό, όχι για το Γνώμονα και το Διαβήτη. Μίας δύναμης που θα εκφράσει, επιτέλους, όσους από εμάς πιστεύουμε στο έθνος, την κοινωνική δικαιοσύνη, την καλλιέργεια της εθνικής παιδείας ως δομικό στοιχείο του Κράτους, τον ελληνικό πολιτισμό και τα ατομικά δικαιώματα. Με αυτή την ιεράρχηση.

Υ.Γ. Γνωρίζοντας το αντικαταστατικό των γραπτών μου, σε περίπτωση που οι ιθύνοντες της Συγγρού με έχουν ξεχάσει στα κατάστιχά τους, παρακαλώ όπως πράξουν τα δέοντα. Δεν αναφέρω τη λέξη διαγραφή γιατί διαγράφεσαι από κάτι που υπάρχει. Και η Ν.Δ., όπως την είχαμε στο μυαλό, έχει σταματήσει προ πολλού να υπάρχει. Είτε ως εκφραστής της ιδεολογίας που υπερασπίστηκε σε αιματηρά χρόνια ο τσοπάνος παππούς μου από το Μεγάλο Ελευθεροχώρι Λαρίσης. Είτε ως η παράταξη του Αβέρωφ για την οποία αγωνίστηκε ο πατέρας μου. Είτε ως το κόμμα που δε φοβόταν τους δρόμους και τις πλατείες και επέλεξα να το υπηρετήσω πριν 15 χρόνια. Εξελίχθηκε, με ευθύνη όλων μας, σε ένα κόμμα-τραβεστί, που εδράζει στο φυσικό του χώρο.

Καληνύχτα κι ευχαριστώ για τις αναμνήσεις !
http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2011/11/blog-post_7299.html