Η 11-11-2011 θα είναι μια ημέρα, την οποία θα «θυμάται» για πολλούς αιώνες ο ελληνισμός. Μια νέα «αποφράδα» ημέρα, η οποία σύντομα θα πάρει τη θέση της ανάμεσα στις πιο γνωστές «αποφράδες» ημέρες για τον ελληνισμό. Μαζί με την 29-5-1453 που έπεσε η Πόλη και την 27-4-1941που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, θα είναι και η σημερινή. Αυτή θα είναι η ημέρα που «έπεσε» πραγματικά η Ελλάδα στα χέρια των κατοχικών δυνάμεων. Μετά τους Οθωμανούς και τους Ναζί, θα θυμόμαστε και τους τοκογλύφους κατακτητές. Αυτή η ημερομηνία θα προσδιορίζει το τέλος του νέου «ατυχούς» πολέμου της Ελλάδας με το τραπεζικό σύστημα ...Ενός «πολέμου», στον οποίο οι διεθνείς τοκογλύφοι ιμπεριαλιστές κατόρθωσαν και νίκησαν την Ελλάδα.
Αυτοί λοιπόν οι κατακτητές --και με το «δικαίωμα» που αποκτά δια της βίας ο κάθε κατακτητής-- οδήγησαν σε παραίτηση την εκλεγμένη από τον λαό Κυβέρνηση και στη θέση της τοποθέτησαν τη δική τους Κυβέρνηση ...Την κυβέρνηση των δοσίλογων τραπεζιτών ...Των τραπεζιτών, που δεν έχουν να λογοδοτήσουν στον λαό, παρά μόνον στα αφεντικά τους ...Των τραπεζιτών, που θα ηγηθούν μιας Κυβέρνησης, της οποίας το μόνο αντικείμενο είναι να παραδώσει και τυπικά τη χώρα στην κατοχή των ξένων δυνάμεων. Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος της σημερινής Κυβέρνησης. Θα παραδώσει τη χώρα στους νέους κατακτητές και κατόπιν θα παραιτηθεί, για να έχει την ψευδαίσθηση ο λαός ότι ζει «ελεύθερος» και «ανεξάρτητος».
Όταν θα μας «δέσουν» τα «χέρια» και τα «πόδια», θα μας αφήσουν «ελεύθερους» να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Όμως, μέχρι να μας «δέσουν», θα κάνουμε ό,τι θέλουν αυτοί. Γι’ αυτόν τον λόγο οι νικητές τραπεζίτες ιμπεριαλιστές τοποθέτησαν χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση έναν υπάλληλό τους τραπεζίτη για Πρωθυπουργό. ...Πραγματικό υπάλληλό τους και όχι υπάλληλο σε εισαγωγικά ...Υπάλληλο, που τον ταΐζουν για πάνω από τριάντα χρόνια με αυτόν τον σκοπό. Με τον σκοπό να τους εξυπηρετήσει, όταν θα τον έχουν ανάγκη. Γι’ αυτόν τον λόγο τον «τάιζαν» σε όλη του σχεδόν τη ζωή ...Από τότε που τον έβαλαν στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, μέχρι σήμερα ...Μια «διαδρομή» μεγάλη και εξαιτίας τους σίγουρη.Αυτοί τον έκαναν Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και στη συνέχεια τον τοποθέτησαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τους «χρωστάει» και τώρα ήρθε η ώρα να τους «ξεπληρώσει». Αυτός ο «ποντικός» των τοκογλυφικών τους «καταστημάτων» είναι ο νέος Πρωθυπουργός των Ελλήνων.
Αυτή η Κυβέρνηση είναι ακριβώς όμοια με την Κυβέρνηση Τσολάκογλου, αλλά πολύ χειρότερη ποιοτικά. Είναι όμοια, γιατί, όπως και εκείνη των προκατόχων της αποτελεί επιλογή των κατακτητών και είναι χειρότερη, γιατί τουλάχιστον ο ίδιος ο Τσολάκογλου δεν ήταν από τους υπαίτιους της ήττας της Ελλάδας, που έφερε τους Γερμανούς στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με τους ξένους κατακτητές, αλλά δεν είχε συμβάλει ενεργά στο να καταστούν αυτοί οι ξένοι κατακτητές της Ελλάδας. Έγιναν κατακτητές μόνοι τους και απλά ο Τσολάκογλου και οι άλλοι δοσίλογοι προδότες συνεργάστηκαν μαζί τους. Η σημερινή Κυβέρνηση δεν συνεργάστηκε απλά με τους κατακτητές, αλλά συνετέλεσε τα μέγιστα στην «επιτυχία» των κατακτητών.
Είναι «Εφιάλτες» και «Τσολάκογλου» μαζί. Είναι οι «Εφιάλτες», που, ελέω νικητών, κατόρθωσαν και όχι μόνον επιβίωσαν μετά την προδοσία τους, αλλά κατάφεραν και έγιναν «Τσολάκογλου» στις κυβερνήσεις των κατακτητών ...Οι πιο πετυχημένες εκδοχές όλων των προδοτών του παρελθόντος. Ό,τι «ονειρευόταν» ο Εφιάλτης και ό,τι δεν μπορούσε να γίνει ποτέ ο Τσολάκογλου. Αυτή είναι η μοναδική «επιτυχία» του δοσίλογου Παπαδήμου. Είναι ο πιο πετυχημένος Έλληνας προδότης όλων των εποχών. Γιατί; Γιατί συνετέλεσε και ίδιος στην άλωση της χώρας, που του παραδόθηκε να κυβερνήσει. Χωρίς τη δική του βοήθεια πιθανότατα να μην βρίσκονταν εδώ ως κατακτητές τα διάφορα ΔΝΤ και οι υπόλοιπες τοκογλυφικές «ύαινες». Χωρίς αυτόν πιθανότατα να μην χρωστούσαμε τόσα πολλά, που να μας απειλεί ο κάθε τοκογλύφος και να μας χλευάζει ο κάθε καραγκιόζης αυτού του Πλανήτη.
Αν δεν ήταν ο Παπαδήμος να τους ανοίξει ως κεντρικός τραπεζίτης τις «πόρτες», οι οποίες έπρεπε να παραμένουν «σφραγισμένες», για να μην γίνουν «κερκόπορτες», κανένας από αυτούς δεν θα βρισκόταν σήμερα εδώ ...Κανένας δεν θα μπορούσε να μας βασανίζει σήμερα, αν δεν υπήρχε η συμμορία των Σημίτιδων και των άλλων πρακτόρων των γερμανικών και άλλων μυστικών υπηρεσιών. Αυτής της συμμορίας μέλος είναι και ο Παπαδήμος ...Ο δήθεν «πετυχημένος» με το «βαρύ» βιογραφικό ...Πολύ «βαρύ» ...Τόσο «βαρύ», που σου πιάνεται η «μέση» ακόμα και να το σκεφτείς ...Τόσο «βαρύ», που, μετά την απόλυσή του από την ΕΚΤ, αν δεν μπλεκόταν στα σημερινά δρώμενα, θα ήταν «τα απομεινάρια μιας ημέρας» του Ψυχικού.
Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πραγματικά αναρωτιόμαστε για το πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, που το μόνο το οποίο έχει κάνει στη ζωή του είναι να μετράει κέρδη τοκογλύφων με μεθόδους που παραμένουν ίδιες μέσα στους αιώνες. Αναρωτιόμαστε τον λόγο για τον οποίο μπορεί να είναι σημαντικός ένας άνθρωπος με καριέρα οικονομολόγου ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έσωσε ανθρώπους με κάποια δική του ιατρική επινόηση ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν εφεύρε κάτι χρήσιμο, που να εξυπηρετεί την ανθρωπότητα ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το να υπολογίζει τα κέρδη των τοκογλύφων ...Καριερίστας σε έναν κλάδο, που δεν αποτελεί καν επιστήμη.
Όταν μιλάμε για καριέρα οικονομολόγου, μιλάμε για το απόλυτα «τίποτε» με πολύ «ξύγκι». Μιλάμε για έναν χώρο όπου μπορεί να είναι «θεός» ακόμα ο γύφτος Ρουμπινί. Όταν μιλάμε για «επιφανείς» οικονομολόγους, μιλάμε για δουλικά τοκογλύφων και τέτοιο δουλικό ήταν και ο Παπαδήμος. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν σε μια εποχή όπου οι λιγοστοί μηχανικοί που υπήρχαν στην Ελλάδα διέπρεπαν. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν ο Παπαδήμος, ο οποίος βολεύτηκε στην μη επιστήμη των οικονομικών και στον μισθό βρέξει-χιονίσει.
Απλά πράγματα. Ο Παπαδήμος επιχείρησε να γίνει μηχανικός την εποχή όπου οι οικονομολόγοι ήταν απλοί λογιστές. «Κουτσομηχανικός» των ΗΠΑ, εφόσον το πτυχίο του δεν είχε την αντίστοιχη αξία με αυτό ενός ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου. Εκείνη την εποχή αποφάσισε να κάνει το «άλμα» στις οικονομικές «επιστήμες». Εκείνη την εποχή ένας μηχανικός θα μπορούσε να κάνει μεταπτυχιακό στα οικονομικά μόνον για δύο λόγους. Είτε γιατί ήταν πλουσιόβλακας και ήθελε να χασομεράει, έχοντας μια δικαιολογία να το κάνει, είτε γιατί ήταν φτωχόβλακας, που δεν ήθελε να εργαστεί ως μηχανικός και ήθελε να τρυπώσει σε κάποια τράπεζα.
Ο Παπαδήμος ήταν το δεύτερο. Ήταν ένας φτωχόβλακας, που γνώριζε ότι στην επιστήμη της μηχανικής δεν είχε περιθώρια διάκρισης. Επιπλέον ήταν ένας μισθοθήρας. Ήθελε ν’ αποφύγει τις κακουχίες του ρίσκου της επιχειρηματικότητας, που συνεπαγόταν εκείνη την εποχή το «μηχανιλίκι» και επεδίωκε το «τρύπωμα» σε κάποιον μεγάλο οργανισμό. Ως παιδί δημοσίου υπαλλήλου, άλλωστε, δεν είχε ποτέ και κάποιες άλλες εικόνες. Η συνέχεια απλά τον δικαίωσε, όχι επειδή ήταν ικανός, αλλά επειδή ήταν τυχερός. Έγινε οικονομολόγος-δουλικό σε έναν κόσμο ο οποίος άλλαζε και οι οικονομολόγοι από τελευταίος «τροχός» της άμαξας θα γίνονταν «επιστήμονες».
Αυτή είναι πάνω-κάτω η ζωή του. Η τύχη του τον «σέρνει» και η νοοτροπία του τον ανταμείβει. Από τότε που υπάρχει ως άτομο είναι υπάλληλος του γλειψίματος ...Υπάλληλος, από αυτούς που σέρνονται σαν τα «σαλιγκάρια», κάνοντας καριέρες ανάμεσα σε γραφεία και φωτοτυπικά ...Υπάλληλος με το αφηρημένο αντικείμενο της οικονομικής «επιστήμης» ...Υπάλληλος, από αυτούς που, όταν βλέπουν τα αφεντικά τους, δεν γνωρίζουν αν θα τους προάγουν ή αν θα τους απολύσουν ...Υπάλληλος, από αυτούς που, όταν τους απολύεις, «χωράνε» όλη τους τη ζωή σε ένα χαρτόκουτο ...Συνάδερφος των απολυμένων της Λίμαν Μπρόδερς, εφόσον είχαν τα ίδια αφεντικά και τους ίδιους στόχους. Πότε λοιπόν έγινε σημαντικός ένας τέτοιος άνθρωπος; ...Εκτός αν σημαντικοί σε αυτόν τον κόσμο είναι μόνον οι χρήσιμοι για τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλερ.
Αυτός είναι ο Παπαδήμος με το «βαρύ» βιογραφικό, που εντυπωσίασε μόνον τον αγράμματο Βερύκιο και τον γαλατά του ΛΑΟΣ ...Ο «μούργος» των Εβραίων, που δήθεν γνωρίζει τα «μυστικά» της Ευρώπης ...Ο υπάλληλος των Εβραίων, ο οποίος θα αποκαταστήσει την «αξιοπιστία» των Ελλήνων στην υφήλιο ...Ο υπάλληλος των τοκογλύφων, ο οποίος θα «ρυθμίσει» τα χρέη των Ελλήνων με τον τρόπο που «συμφέρει» την Ελλάδα ...Ο κλητήρας του Εβραίου Γκρίνσπαν, ο οποίος, αφού τον εκπαίδευσε στο μεγάλο «μαγαζί» της FED, τον έστειλε «συστημένο» στην Ελλάδα, για να εκτελέσει το «συμβόλαιο» θανάτου της ελληνικής οικονομίας. Στη συνέχεια έγινε ο κολαούζος του Εβραίου Τρισέ, ο οποίος, αφού τον εξυπηρέτησε εις βάρος της Ελλάδας, τον απέσυρε στις Βρυξέλες, για να μην κινδυνεύει στον χώρο όπου εγκλημάτησε.
Εγκληματίας είναι ο Παπαδήμος, που σήμερα εμφανίζεται σαν «σωτήρας» ...Ένας «λογιστής» των τοκογλύφων, ο οποίος, ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, πρόδωσε τους Έλληνες ...Ένας διορισμένος υπάλληλος των τοκογλύφων, που στην προσωπική του ζωή δεν γνωρίζει καν τι σημαίνει ελεύθερη οικονομία ...Ο δούλος, που, αφού τους εξυπηρέτησε, έλαβε την ανταμοιβή του «Ακαδημαϊκού» ...Ο πιστός τους δούλος, ο οποίος, ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, άφηνε το «ελληνικό» τραπεζικό σύστημα να κλέβει και να ρημάζει με τα πανωτόκια τούς Έλληνες πολίτες ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έβαλε «λουκέτο» σε όλη την ελληνική παραγωγή ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έπαιξε τα χρήματα των Ελλήνων στο χρηματιστήριο ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έβαζε «χέρι» στα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του δημιούργησε τη «φούσκα» των ακινήτων. Για όλα αυτά τα εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού δεν έχει τιμωρηθεί ακόμα ο Παπαδήμος.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου