Κηδείες ντροπής στο Γ' ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ... Μας στείλανε "αδιάβαστους"...

Θα σας διηγηθώ μια δυσάρεστη εμπειρία μου που πραγματοποιήθηκε την προπροηγούμενη εβδομάδα και θα αφήσω τα περισσότερα συμπεράσματα για σας.
Την προηγούμενη λοιπόν εβδομάδα ο σύζηγος μιας γνωστής μας, υπέστη καρδιακή προσβολή και δυστηχώς επήλθε το μηραίο στα 58 του χρόνια, νέος άνθρωπος... Αφού λοιπόν ξεπεράσαμε το πρώτο σοκ έμελε να υποστούμε και άλλα διαδοχικά όταν πραγματοποιήθηκε η κηδεία μετά απο τρείς μέρες στο 3ο κοιμητήριο Πειραιά...
Η κηδεία είχε προγραμματιστεί για τις 15.00 το μεσημέρι. Πριν κατευθυνθούμε προς το νεκροταφείο πήραμε μια ανθοδέσμη στο συνοικιακό μας ανθοπωλείο για να τιμήσουμε συμβολικά για τελευταία φορά τον νεκρό. (20 ευρώ η ανθοδέσμη... άλλα ποιός δίνει σημασία στα χρήματα τέτοιες στιγμές...?) Αφού φάγαμε την κίνηση του Κηφισού και της Πέτρου Ράλλη φτάσαμε οριακά στην ώρα μας. Το εμπόριο έξω από το κοιμητήριο καλά κρατούσε, ανθοπωλεία συνωστισμένα έδω και εκεί, μάρμαρα, επιγραφές, γραφεία τελετών, αίθουσες δεξιώσεων (ψαρόσουπα με 1,50 ευρώ το άτομο και κονιάκ σφραγισμένα!?...). Μπουκέτα λουλουδιών 3 εύρω (!), μπράβο τιμές, μας έπιασε κορόιδο ο γείτονας...




Ο Ήλιος έλαμπε και θα χαρακτήριζα τον καιρό σχεδόν καλοκαιρίνο και όχι ανοιξιάτικο... μέρα χαράς θα έπρεπε να είναι και όχι λύπης και ... θυμού.
Προχωρήσαμε πέρα από την είσοδο και αφού περάσαμε και από ένα "μικρό" χώρο δεξιώσεων μέσα στον χώρο του νεκροταφείου φτάσαμε σε κάτι που έμοιαζε από έξω με εκκλησάκι...


Συνωστισμένος κόσμος παντού όλοι στα μαύρα... κάπου έδω ήμαστε.. μα δεν βλέπω ούτε έναν γνωστό, μήπως είναι παραπέρα? Όχι, μόλις κατάφερα να δώ την Γιώτα, πάμε προς το μέρος της, είναι συγκλονισμένη παραπάνω από ό,τι περίμενα. (... δεν τον γνώριζε και πολύ καλά τον "συγχωρεμένο").
-Έλα Γιώτα τι κάνεις?
-Άσε ρε, τι είναι αυτό το πράγμα?
-Ποιό?
-Δεν μπορόυσα να μείνω άλλο μέσα... μα καλά πώς τους έχουν έτσι όλους στοιβαγμένους μέσα? Τι είναι αυτό το πράγμα? Δεν έχω ξανά δει τέτοιο μακάβριο θέαμα! Πηγαίνετε και θα δείτε...
Πραγματικά όταν μπήκαμε στον χώρο καταλάβαμε για ποιον λόγο ήταν συγκλονισμένη.
14 "κελιά", 7 αριστερά μας και 7 δεξιά μας με διαστάσης ώστε να χώρανε στο καθένα το φέρετρο και το πολύ 3 συγγενείς ο ένας κολλητά στον άλλον... (Λόγο σεβασμού στους νεκρούς και στους πενθούντες όπως είναι ευνόητο δεν τράβηξα εδώ φωτογραφίες...) Αφήσαμε το μπουκέτο με τα λουλούδια με δυσκολία σε έναν κουβά που ήταν τοποθετημένος για την περίσταση μπροστά στο φέρετρο τα οποία "εξαφανίστηκαν" από την θέση τους πριν περάσει ένα λεπτό, απο κάποιον "υπάλληλο" του νεκροταφείου. Προφανώς τα πηγαίνουν στο μνήμα του εκκλιπόντως... σκέφτηκα, προσπαθώντας με δυσκολία να πνίξω άλλες "πονηρές" σκέψεις...
Δεν πέρασαν 5 λεπτά και χωρίς καμία καθυστέρηση(!) μετέφεραν την "σωρό¨στο διπλανό εκκλησάκι. Οι ψάλτες είχαν είδη ξεκινήσει να ψέλνουν και το εκκλήσάκι γέμιζε σιγά σιγά...
Δεν βλέπω καλά !!! .... Τέσσερις παπάδες στην μεγάλη πύλη μπροστά να χασκογελάνε και να ψιθυρίζουν ο ένας στο αυτί του άλλου... ΕΛΕΟΣ !!! Και δεν με πείραξαν τόσο τα ¨χαχανητά" τους , αφού καταλαβαίνω ότι κάνουν τόσες κηδείες την ημέρα ώστε να είναι πλέον αναίσθητοι στα μακάβρια θεάματα, άλλα το γεγονός ότι δεν σταματούσαν (ειδικά ο ψηλός) ! .... (για τον ίδιο λόγο δεν υπάρχουν ο΄θτε εδώ φωτογραφίες). Πριν το συνηδητοποιήσω το "μυστήριο" τελείωσε ... βλέπεις είχαν σειρά καμιά δεκαριά ακόμα να "ξεπετάξουν" και δεν υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου... Στην έξοδο υποτίθεται ότι μοίραζαν τα λουλούδια που είχε φέρει ο κόσμος αλλά μυστηριωδώς πήραν από ένα τριαντάφυλλο μόνο οι γυναίκες διότι δεν έφτασαν για όλους τελικά !!! Περιττό να σας πώ ότι στο μνήμα δεν βρέθηκαν λουλούδια, όπως διαπιστώσαμε πολύ σύντομα. Μα τι αφελής που είμαι τελικά...


Ο επίλογος της εμπειρίας μας γράφτηκε στον χώρο δεξιώσεων. Όλα τακτοποιημένα και στη σειρά. Τα μπουκαλάκια με το κονιάκ, τα ποτήρια, τα καλαθάκια με τα παξιμαδάκια, οι κανάτες με το νερό... Ήμασταν από τους πρώτους που καθίσαμε σε ένα απο τα στρωμένα τραπέζια. Αφού μου σέρβιραν και τον καφέ πήγα να πιάσω ένα παξιμαδάκι. Τι το ήθελα !!!


Παξιμαδάκια σαν να ήταν μισοφαγωμένα, στάσου να ρίξω μια ποιο προσεκτική ματιά... Εντάξει αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα !!! ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΞΙΜΑΔΙΑ !!! Προφανώς ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του!


Για να δω και το κονιάκ... ξεσφραγισμένο... Τώρα κατάλαβα γιατί ο επιχειρηματίας διαφήμιζε έξω το... "σφραγισμένο κονιάκ" (Διότι το αυτονόητο στην Ελλάδα πρέπει να το θεωρούμε μεγάλη χάρη και εξυπηρέτηση...).



... τώρα κατάλαβα γιατί έξω από το νεκροταφείο έιναι "πάμφθηνα" τα λουλούδια... τώρα κατάλαβα ότι ο Θεός μας είναι το χρήμα... το μόνο που δεν κατάλαβα ... ότι ήμουν σε κηδεία. Λυπάμαι.


liondani




ΥΓ
Το φορτηγάκι που βγήκε από τον χώρο του νεκροταφείου γεμάτο λουλούδια... που να πήγαινε άραγε? Στην χωματερή των Λιοσίων μήπως ? (Αφήνω τα συμπεράσματα σε εσάς...)