Μπορεί εκεί που βλέπεις καμένη γη και πιάνεται η ψυχή σου, κάποιος άλλος να βλέπει “προοπτικές” κερδών; Και όμως, όταν η γη αγοράζεται και πουλιέται, όταν είναι εμπόρευμα, όλα γίνονται. Στην περίπτωση της Ηλείας, όσα μεσολάβησαν 2 χρόνια μετά τις πυρκαγιές του 2007 και θα διαβάσετε παρακάτω, επιβεβαιώνουν πως «οι δρόμοι των φιλέτων γης είναι καμένοι» και ότι τα κόμματα του κεφαλαίου φροντίζουν να τους διατηρούν “ανοιχτούς” για το κεφάλαιο.
22 και 23 Αυγούστου 2007
Κυριολεκτικά λίγες ώρες πριν ξεκινήσουν οι φονικές πυρκαγιές, εκπρόσωποι μεγάλων πολυεθνικών κατασκευαστικών και τουριστικών ομίλων, Αμερικανοί και Ασιάτες επενδυτές πραγματοποιούσαν επίσημη επίσκεψη στην περιοχή της Ζαχάρως και της Ολυμπίας, μαζί με Ελληνες επιχειρηματίες και κορυφαία στελέχη της τότε κυβέρνησης. Στα σχέδιά τους η κατασκευή υποδομών ελλιμενισμού και μεγάλων τουριστικών μονάδων στην περιοχή. Οπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, η κατασκευή όλων των παραπάνω προϋπέθετε την ύπαρξη τεράστιων αποχαρακτηρισμένων, ως προς τη χρήση τους, εκτάσεων γης και οι φονικές πυρκαγιές άνοιξαν τέτοιες κερδοφόρες προοπτικές.
24-30 Αυγούστου 2007
Η Ηλεία παραδίνεται στις φονικότερες και καταστρεπτικότερες πυρκαγιές της νεότερης ιστορίας στην Ελλάδα κατά τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 45 άνθρωποι, καταστράφηκαν περισσότερα από χίλια σπίτια και εκατοντάδες αποθήκες, εκατομμύρια ελαιόδεντρα και αμπέλια, 352.800 στρέμματα δασικής έκτασης σε σύνολο 906.000, δεκάδες χιλιάδες ζωντανά (25.000 γιδοπρόβατα) και μελίσσια. Και ενώ η φωτιά ακόμη μαινόταν, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης κάλεσε τους επιχειρηματίες να υποβάλουν προτάσεις για το Σχέδιο Ανασυγκρότησης των κατεστραμμένων περιοχών, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι θα υπάρξουν και συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα πάνω στα καμένα! Λίγες μέρες αργότερα δημιουργείται το Ειδικό Ταμείο Εκτάκτων Αναγκών με πρόεδρο τον Π. Μολυβιάτη και συνδιαχειριστή το ΣΕΒ. Τα 3/4 των πόρων παραμένουν μέχρι και σήμερα κλειδωμένα χωρίς να διατίθενται στους πυρόπληκτους.
Σεπτέμβριος του 2007
Σχέδιο νόμου του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ανάμεσα σε άλλα, τη δημιουργία ενός «πολυδύναμου πόλου ανάπτυξης» κοντά στην αρχαία Ολυμπία, που θα περιλαμβάνει διεθνή πανεπιστημιούπολη, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις κ.α. Στόχος του παραπάνω σχεδίου όπως αναφερόταν τότε ήταν να δοθεί «ξανά νόημα και περιεχόμενο στην έννοια του Εθνικού Ευεργέτη».
Η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) παραχωρεί στο Δήμο Ζαχάρως, παραθαλάσσια έκταση 2.593 στεμμάτων σε περιοχή ειδικής περιβαλλοντικής προστασίας NATURA. Ετσι ένα μήνα μετά τις πυρκαγιές, ο Δήμος Ζαχάρως ξεκινούσε παρεμβάσεις για την εκποίηση της καμένης παραλίας στα ιδιωτικά συμφέροντα, αντί για τα αντιπλημμυρικά έργα που είχε ανάγκη η περιοχή. Ωστόσο, η ακαριαία αντίδραση της ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ και η δυναμική λαϊκή κινητοποίηση στην περιοχή απέτρεψε τα σχέδια.
2008
Οι μικροί αγροτοκτηνοτρόφοι αναγκάζονται να πουλάνε τα κοπάδια τους και τα χωράφια τους κοψοχρονιά. Οι μόνες αποζημιώσεις που είχαν πάρει για παράδειγμα οι ελαιοπαραγωγοί μέχρι τότε ήταν 150 ευρώ ανά στρέμμα στα καμένα και μόνο το 20% της παραγωγής που κάηκε. Με Κοινή Υπουργική Απόφαση καθιερώθηκαν περίπου 50 διαφορετικές εξαιρέσεις (!) από την πενιχρή αποζημίωση.
Οκτώβρης 2009
Η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω του υπουργείου Οικονομικών, στέλνει ειδοποιητήρια σε περίπου 12.000 πυρόπληκτες οικογένειες για την επιστροφή του έκτακτου βοηθήματος των 3.000 ευρώ που τους είχε αποδοθεί πριν από ένα χρόνο, μετά τις πυρκαγιές. Εκεί που τους χρωστούσανε, τους παίρνουν και το βόδι.
Σήμερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επαναφέρει το σχέδιο του 2007 και χρησιμοποιώντας σαν όχημα την “πράσινη οικονομία” για την επιβολή του, δηλώνει έτοιμη να αναθέσει την ανασυγκρότηση των καμένων περιοχών στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους με την εφαρμογή ενός «νέου παραγωγικού προτύπου» προφανώς κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου και των κατευθύνσεων της ΕΕ και της ΚΑΠ, που θα στηριχτεί στο ξεκλήρισμα των τοπικών αγροτοκτηνοτροφικών νοικοκυριών.
Στοιχεία για το νομό Ηλείας
Εκταση: 2.681 τετραγωνικά χιλιόμετρα
Πληθυσμός: 193.288
Πρωτεύουσα: Πύργος
Αγροτοκτηνοτροφικό κεφάλαιο:
ετήσια παραγωγή 20.000 τόνων ελαιόλαδου, 8.000 τόνων σταφίδας (30.000 πριν την ένταξη στην ΕΕ), πρώτος νομός στη χώρα σε παραγωγή καρπουζιού, δεύτερος σε παραγωγή πατάτας και βιομηχανικής ντομάτας (43.000 τόνοι τομάτας απορροφούνται από τις εταιρείες ΕΛΑΪΣ και ΚΥΚΝΟΣ που εδρεύουν στο νομό), 150.000 γαλακτοπαραγωγά ζώα
Δύο χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές και λίγες βδομάδες μετά την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στην Ηλεία, ο “Οδηγητής” επισκέφθηκε την περιοχή, μίλησε με τους ανθρώπους της, κουβέντιασε με τους αγρότες για τη σοδειά, με τους εργάτες για το μεροκάματο, με τους νέους για τις σπουδές και τους όρους εργασίας.
Οσα είδαμε, ακούσαμε και μας είπανε σε αυτή την αποστολή του “Ο” στην Ηλεία προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε στις σελίδες που ακολουθούν.
«Θα φτιαχτούν οι 5 και οι άλλοι 100 θα καταστραφούν»
10.00 π.μ. Ζαχάρω
260 χλμ. μακριά από την Αθήνα, κάνουμε την πρώτη μας στάση στη Ζαχάρω. Πόλη στους πρόποδες των βουνών, κοντά στις ακτές της Ηλείας, με εύφορο και πλούσιο σε αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή κάμπο. Η παραγωγή αυτή δέχτηκε καταστροφικό πλήγμα από τις πυρκαγιές του 2007 που ήρθε να συμπληρώσει με τραγικό τρόπο την Ευρωενωσιακή πολιτική ξεκληρίσματος των αγροτών που ακολουθούν χρόνια τώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Για τα προβλήματα της αγροτιάς στην περιοχή, συναντηθήκαμε και κουβεντιάσαμε με το Χρήστο Γιαννόπουλο, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας και τον Σπύρο Αργύρη, κτηνοτρόφο.
Η κουβέντα ξεκινά κατευθείαν από το ζήτημα που “καίει” για δύο χρόνια τους πολύπαθους κατοίκους, τις “αποζημιώσεις”: «Οι αποζημιώσεις που βγάλανε, δεν καλύπτουνε παρά μικρό ποσοστό της ζημιάς, ενώ δίνονται τμηματικά. Καταλαβαίνεις τώρα, 4 χρόνια μετά και θα δίνουν ακόμα ψίχουλα από αυτά που έχουν βγάλει. Εγώ μέσα στην 4ετία έπαθα μια ζημιά γύρω στα 30.000 ευρώ και μου βγάλανε την αποζημίωση με την εξόφληση 10.500. Αντε τώρα να σταθείς.».
Η πλειοψηφία των μικρών αγροτών ξεκληρίζεται και αυτό φαίνεται κάθε μέρα. «Αν διαβάσεις τοπικές εφημερίδες κάθε μέρα πουλάνε κοπάδια! Τους μικρούς τους πετάνε από την παραγωγή. 15 χρόνια είναι ίδιες οι τιμές… Θυμάμαι το κρέας 1.700 δρχ και τώρα είναι ακόμα 4-5 ευρώ» μας λένε χαρακτηριστικά.
Λίγοι είναι οι νέοι που παραμένουν στην περιοχή. «Η περιοχή ειδικά μετά τις φωτιές δεν κρατά κανέναν νέο. Εστω και με 600 ευρώ σε stage ή οπουδήποτε, γίνονται φτηνή εργατική δύναμη σε ιδιώτες ή στο κράτος. Πολλές φορές δουλεύουνε και σε δεύτερη δουλιά οικοδομή». Οσο για τα πολυδιαφημισμένα “προγράμματα” για τους νέους αγρότες, η απάντηση που παίρνουμε είναι αποκαλυπτική: «Με το περιβόητο πρόγραμμα για τους νέους αγρότες βάζουν τους νέους στο λούκι να χρεωθούν στις τράπεζες μέχρι το λαιμό και τελικά εγκαταλείπουν».
Στην ίδια κατάσταση βρίσκονται και οι κτηνοτρόφοι: «Οι αγελαδοτρόφοι του νομού Ηλείας από 350 που ήταν πριν 5 χρόνια έχουν μείνει 120 και κυρίως στα ορεινά. Εχουν ξεκληριστεί, γιατί τους παίρνουν το γάλα 30-40 λεπτά. Υπάρχει και το γάλα της Βουλγαρίας που κάνει 30 λεπτά και το χρησιμοποιούν ως μοχλό για να πέσουν και εδώ οι τιμές». Απέναντι σε όλα αυτά, η Ομοσπονδία προσπαθεί να οργανώσει τον αγώνα των μικρών αγροτών και κτηνοτρόφων ενάντια στις ευρωενωσιακές αποφάσεις.
Η “πράσινη ανάπτυξη” που ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ αποκαλύπτεται στην πραγματική της διάσταση. «Μας παρότρυνε να γίνουμε παραγωγοί ενέργειας με φωτοβολταϊκά τόξα. Καταλαβαίνεις τώρα; Δεν είπε κουβέντα βέβαια για μέτρα για τη στήριξη των πυρόπληκτων όσον αφορά το θέμα της ανασυγκρότησης των καλλιεργειών, το θέμα με τη στήριξη των κτηνοτρόφων για τις ζωοτροφές, για τις τιμές στα αγροτικά προϊόντα, για τις αλλαγές στις χρήσεις γης. Με τα σχέδια που εξήγγειλε οι εργολάβοι θα φάνε με χρυσά κουτάλια».
Πλάι στο ξεκλήρισμα της αγροτιάς, προχωρούν τα επιχειρηματικά σχέδια και η αλλαγή χρήσης της γης. Το παράδειγμα, το ‘χουν δίπλα τους, μας το λένε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσπάθεια να παραχωρηθεί για αξιοποίηση η παραλία της Ζαχάρως, η οποία πάγωσε εξαιτίας των αντιδράσεων του κόσμου, με χαρακτηριστική τη συμβολή του ΚΚΕ… Η συγκέντρωση της γης προχωράει. Πωλούνται μεγάλες εκτάσεις και μάλιστα πολύ φτηνά μετά τις φωτιές. Ειδικά στα ορεινά που δεν μπορούν να πουληθούν σαν οικόπεδα οι τιμές έφτασαν σε εξευτελιστικά επίπεδα».
Οσο για τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα που θα έπρεπε να έχουν γίνει στην περιοχή μετά την καταστροφή των δασών, η απάντηση είναι αποστομωτική: «Ευτυχώς, τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαμε βροχές! Τώρα θα εμφανιστούν και αυτά τα προβλήματα. Και κατολισθήσεις και καθιζήσεις. Με αφορμή την κατασκευή της Ιόνιας Οδού ξεμπαζώσαν όλα τα ποτάμια και έχουν μαζεμένα όλα τα υλικά σε διάφορες μεριές. Αυτά τα υλικά αν και είναι περιουσία του ελληνικού λαού οι εταιρείες τα άρπαξαν ουσιαστικά χωρίς κανένα κόστος».
«Θα ανακάμψουν τα δάση;» ρωτάμε. «Αν τα αφήσουνε, θα ανακάμψουν… 10 στρέμματα, όλα κι όλα, έχουν αναδασωθεί.»
Δίπλα μας, κάθεται μια παρέα μεταναστών. Μιλάμε με τον Αντρέα, από την Αλβανία που ζει 12 χρόνια στην Ελλάδα. «Τα τελευταία 2 χρόνια δεν υπάρχει μεροκάματο για εργάτες γης. Ούτε που ξέρουμε πως θα φτιάξουμε τα χαρτιά μας, για να είμαστε νόμιμοι. Το πρόβλημα ξεκινάει από την καταστροφή της παραγωγής. Το 80% έχει καταστραφεί. Θα φτιαχτούν οι 5 και οι άλλοι 100 θα καταστραφούν. Από ποιον να ζητήσω μεροκάματο;» είναι οι πρώτες του κουβέντες.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνες αγρότες και εργάτες, οι μετανάστες τα βιώνουν διπλά και τριπλά: «Στους 10 που είμαστε για παράδειγμα, οι 2 δουλεύουνε και οι 8 είναι ουσιαστικά άνεργοι. Ψάχνουν και ό,τι βγει. Μέσα σε δέκα μέρες οι περισσότεροι κάνουνε 1 μεροκάματο. Μπορείς να ζήσεις έτσι;». Τα πράγματα πάνε στο χειρότερο, μας λένε. Ενα από τα παιδιά, λεει ο Αντρέας, το διώξανε από το συνεργείο της Βαρδινογιάννη στη Μάκιστο. Ρωτάμε γιατί. «Λογαριασμό θα μας δώσουνε;».
12.00 π.μ. Στο δρόμο για Μάκιστο-Αρτέμιδα
Αφήνουμε πίσω μας τη Ζαχάρω και ξεκινάμε για τη Μάκιστο και την Αρτέμιδα, δυο χωριά που κατέκαψαν οι πυρκαγιές του 2007. Στη διαδρομή σε “πιάνει η καρδιά σου”. Καθώς ανεβαίνουμε πιο ψηλά, τόσο μαυρίζει ο τόπος γύρω μας. Καμένη γη. Οσο πιάνει το μάτι, βλέπεις γυμνά δέντρα χωρίς ζωή. Χαμηλή πρασινάδα, λίγα λουλούδια “σπάνε” το μαύρο. Η φύση προσπαθεί να ξανανιώσει. Μας έρχεται στο νου ξανά η κουβέντα με τους αγρότες στη Ζαχάρω: τα δάση «αν τα αφήσουν θα ανακάμψουν». Λίγο έξω από τη Μάκιστο, φτάνουμε στο σημείο που δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, κοντά σε ένα εκκλησάκι μια καμένη μηχανή. Η θλίψη συναντά την οργή όταν αντικρίζεις διαφημιστικές κορδέλες σε δενδρύλλια της αναδάσωσης. Τούτος ο τόπος κουβαλά πολλές πληγές. Οι φωτογραφικές μηχανές απαθανατίζουν τις στιγμές και η διαδρομή συνεχίζεται.
«Οταν ανακατεύονται πολυεθνικές σε τέτοιες δουλιές δεν προχωράει τίποτα»
12. 30 μ. μ. Μάκιστος
Φτάνουμε στη Μάκιστο, χωριό που μέτρησε δεκάδες νεκρούς και κατακάηκε. Οι Βαρδινογιάννηδες “υιοθέτησαν” το χωριό. Χωριό-φάντασμα. Πέρα από τους εργάτες που χτίζουν και επισκευάζουν δεν υπάρχει ψυχή. Εκεί που κάποτε ήταν η πλατεία του χωριού, αραδιασμένα κοντέινερ. Εκεί, συναντάμε ένα κάτοικο του χωριού. Λέμε πως είμαστε από τον “Οδηγητή”. «Γραψ’ το όπως το λέω: Οταν ανακατεύονται πολυεθνικές σε τέτοιες δουλιές δεν προχωράει τίποτα».
Λέγεται, μάλιστα, πως έχει ζητηθεί από τους κατοίκους να υπογράψουν ένα χαρτί ότι δεν έχουν άλλες διεκδικήσεις από το κράτος. Παράλληλα με τις φοροαπαλλαγές και τις γενικότερες στοχεύσεις των εταιρειών για μελλοντική αξιοποίηση οι “φιλανθρωπίες” “φτιασιδώνουν” την εικόνα των επιχειρήσεων. Επιπλέον, προσπαθούν να αντικαταστήσουν μέσω τέτοιων ενεργειών την υποχρέωση του κράτους για τα αναγκαία έργα και τις αποζημιώσεις προς τους πληγέντες.
Με σφιγμένη την καρδιά, για τον “παράδεισο” που χάθηκε ξεκινάμε για την Αρτέμιδα.
«Ελιά δε μας έμεινε ούτε για όρκο.»
13.00 μ.μ. Αρτέμιδα
Λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω, στο βουνό, συναντάμε την Αρτέμιδα. Τραγικός ο απολογισμός και αυτού του χωριού. Η ανοικοδόμηση εδώ προχωρά με έξοδα της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώ ορισμένα έργα έχουν γίνει με έξοδα της “Follie Follie” γι’ αυτό και θεώρησε “απαραίτητο” να στολίσει το χωριό με graffiti με το λογότυπό της και πινακίδες που θυμίζουν το “φιλανθρωπικό” της έργο. Οι εργάτες δίνουν ζωή στο χωριό. Στο καφενείο του χωριού, γνωρίζουμε τη Γεωργία, μια νέα κοπέλα που παρά τα προβλήματα παραμένει στον τόπο της. «Δύσκολη η ζωή εδώ» μας λέει.
Πάνω στο δρόμο, πιάνουμε μια ζεστή κουβέντα με τη Δημητρώ και τη Θεώνη. Οι δυο γιαγιάδες της Αρτέμιδας δε “μασάνε” τα λόγια τους, θυμούνται και μας μιλάνε αληθινά. Τις ρωτάμε για τις υποσχέσεις, για τις παροχές. Μας δίνουν μονάχα μια λέξη: «Μπίτι» (τίποτα). Ρωτάμε για τα περιβόητα 3 χιλιάρικα και μας λεει η κυρά-Δημητρώ: «Ε, τα τρία χιλιάρικα τι να κάνουν; Οι περιουσίες μας που κάηκαν; Τι να πρωταγοράσεις. Πού να ξαναβάλεις τώρα ελιές; Πάνε πέταξαν.» και όσο για τα λόγια των δυο μεγάλων: «Μπορεί να είπανε εκείνοι πολλά, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα. Από εδώ από το χωριό δεν πέρασε κανένας. Ισα που τάζουνε. Ψέματα.» Τη στιγμή που φτάνει η κυρά-Θεώνη μας λέει η κυρά-Δημητρώ: «Ετούτη την κυρία ρώτα την πόσα λεφτά έχει πάρει». Με λαϊκή ειλικρίνεια, μπαίνει στην κουβέντα μας: «Πήραμε. Ηρθαν οι καλογριές απ’ τη Λυκόβρυση και μας δώσανε από ένα κατοστάρικο, κάτι φασόλια και κάτι φακές… Ελιά δε μας έμεινε ούτε για όρκο. Eνα σπιτάκι, δυο δωμάτια, 4 τοίχοι…». Οσο για το “φιλάνθρωπο” αίσθημα των μεγαλοκαπιταλιστών, έχουν “γνώση” οι γιαγιάδες: «Σου λεει, τα ‘φτιαξε. Πόσα γλίτωσε εκείνος από την εφορία και τα δώρισε δε μας λεει.»
«Εκεί που θέλουνε να αξιοποιήσουν καπιταλιστικά τη γη, τα εδάφη καίγονται και “ξεφυτρώνουν” δρόμοι»
14.30 μ.μ. Πύργος
Φτάνοντας στην πρωτεύουσα του νομού βρίσκουμε το γραμματέα της ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ, Χρήστο Γιάνναρο και συζητάμε μαζί του για την περίφημη “ανασυγκρότηση” του νομού.
“Ο”: Μετά τις πυρκαγιές του 2007 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μίλησαν για σχέδιο ανασυγκρότησης της Ηλείας στα πλαίσια της ΚΑΠ. Τι έχει μεσολαβήσει αυτά τα δύο χρόνια;
Χρήστος Γιάνναρος: Οι πυρκαγιές επέσπευσαν την υλοποίηση της ΚΑΠ που είχε προαποφασιστεί και που συνολικά πλήττει τη φτωχομεσαία αγροτιά. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ενεργώντας σε αυτά τα πλαίσια προωθούν την “πράσινη οικονομία” και τον αγροτουρισμό. Πήραν μέτρα για την κατάργηση των κλασικών καλλιεργειών όπως είναι η ελιά, η σταφίδα, τα καρπούζια και η πατάτα που προμήθευαν μεγάλο μέρος της χώρας, στοχεύοντας στην αλλαγή του παραγωγικού ιστού. Η παραγωγή της περιοχής “ξηλώθηκε” και προσαρμόστηκε στα πρότυπα της ΕΕ. Τώρα, καλλιεργούνται πλέον σε μεγάλο βαθμό άλλα προϊόντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον κάμπο της Ηλείας αλλάζουν τις καλλιέργειες και βάζουνε ηλιόδεντρα για βιοκαύσιμα! Την ίδια στιγμή που δεν καλύπτονται οι λαϊκές ανάγκες από την αγροτική παραγωγή. Στην πραγματικότητα, αυτές τις αλλαγές στον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας δεν μπορεί να τις κάνει ο φτωχός αγρότης λόγω του μεγάλου κόστους. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η σταδιακή εγκατάλειψη της γης. Ηδη υπάρχουν εργατοαγρότες οι οποίοι δουλεύουν παράλληλα στο χωράφι, σε οικοδομές ή σε ξενοδοχεία.
“Ο”: Ποια είναι η κριτική που ασκεί το ΚΚΕ όσον αφορά την υλοποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου;
Χ.Γ: Εμείς το λέμε ξεκάθαρα: Αν υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης θα ξεκληριστεί η αγροτιά και ο λαϊκός κόσμος του νομού. Γιατί το ΠΑΣΟΚ μιλάει για θέσεις εργασίας με προγράμματα stage και για ανασφάλιστους εργαζόμενους. Επιδιώκει να δοθεί η ευθύνη για την ανασυγκρότηση του νομού σε ΑΕ, να μπει το κεφάλαιο στο παιχνίδι.
“Ο”: Το νέο “παραγωγικό μοντέλο” που περιλαμβάνει κατασκευή “αναπτυξιακών έργων” σε ποια λογική κινείται και πώς οι κυβερνήσεις εξυπηρετούν αυτό το σχέδιο;
Χ.Γ: Η σ. Αλέκα Παπαρήγα αμέσως μετά τις πυρκαγιές είχε πει χαρακτηριστικά: «οι δρόμοι του πετρελαίου είναι βαμμένοι με αίμα, οι δρόμοι των φιλέτων γης είναι καμένοι». Εκεί που θέλουνε να αξιοποιήσουν καπιταλιστικά τη γη, τα εδάφη καίγονται και “ξεφυτρώνουν” δρόμοι, που υπήρχανε στο σχέδιο των κυβερνήσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ηλεία. Τα έργα που κατασκευάζονται στο νομό μας έχουνε την εξής κατεύθυνση: να παραχωρηθεί η γη στο κεφάλαιο για να επενδύσουν οι καπιταλιστές. Τους δρόμους, για παράδειγμα, που πραγματικά χρειάζονται δεν πρέπει να τους χρυσοπληρώνει ο λαός στις κατασκευαστικές εταιρείες.
“Ο”: Με τη λεγόμενη “πράσινη ανάπτυξη” που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τι γίνεται; Απασχολεί τους κατοίκους;
Χ.Γ: Αυτό που απασχολεί τον κόσμο της περιοχής είναι πως ο ίδιος θα καταφέρει να παραμείνει στην περιοχή. Δηλαδή να έχει ένα μεροκάματο αξιοπρεπές για να ζήσει την οικογένειά του. Αυτό που ονομάζουν “πράσινη ανάπτυξη”, το μοντέλο που θέλουνε να προχωρήσει στην Ηλεία και οραματίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρχίζει ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι δε λύνει κανένα πρόβλημά του.
“Ο”: Ποιες είναι οι παραγωγικές δυνατότητες στην περιοχή και πώς θα μπορούσε να εξελιχτεί στα πλαίσια του άλλου δρόμου ανάπτυξης;
Χ.Γ: Οπως είπαμε και προηγουμένως η Ηλεία μπορεί να βοηθήσει σε ένα μεγάλο βαθμό στη διατροφική επάρκεια της χώρας (κτηνοτροφία, αγροτική παραγωγή, αλιεία) αν αξιοποιηθεί σε άλλη κατεύθυνση. Μπορεί, για παράδειγμα, να καλύψει τις ανάγκες σε ελαιόλαδο. Τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο έχει αυξηθεί η εισαγωγή ελαιόλαδου από άλλες χώρες, αλλά και οι ποσότητες των ντόπιων παραγωγών μένουν στα αζήτητα Τη δεκαετία του ‘80 ο νομός Ηλείας μπορούσε να καλύψει σε εσπεριδοειδή όλη την ΕΣΣΔ. Ηταν δηλαδή πολύ μεγάλη η εξαγωγή. Αυτή η εξαγωγή με την υπογραφή της GATT και της ΚΑΠ, σταμάτησε και αναγκάστηκαν οι κάτοικοι της περιοχής να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια. Ως συνέπεια δημιουργήθηκε έλλειψη στην περιοχή σε εσπεριδοειδή. Κάνουμε εισαγωγή πορτοκαλιών από τη Βραζιλία στο νομό Ηλείας!
17.00 μ.μ. ΤΕΙ Πύργου
Επισκεπτόμενοι τον Πύργο δεν θα μπορούσαμε να μην περάσουμε από το ΤΕΙ Πύργου, χαρακτηριστικό παράδειγμα περιφερειακού ΤΕΙ. Η κατάσταση που αντικρίσαμε επιβεβαιώνει άλλη μια φορά την πολιτική ΠΑΣΟΚ και NΔ να “φυτεύουν” σε κάθε πόλη από ένα ΤΕΙ, χωρίς υποδομές και προγράμματα σπουδών, χωρίς καθηγητές. Το ΤΕΙ, με 2 τμήματα και 1.500 περίπου σπουδαστές συστεγάζεται με Λύκειο! 6 αίθουσες και 4 εργαστήρια “φτιάχνουν” ένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κάνοντας μια βόλτα στο ΤΕΙ, βλέπεις αμέσως τα προβλήματα με την καθαριότητα (αργότερα μάθαμε πως το ΤΕΙ δεν έχει καθαρίστριες). Συζητήσαμε με έναν καθηγητή στα εργαστήρια των Η/Υ: «Δεν βρήκα τίποτα από τον προηγούμενο» μας λέει «Στήνω το μάθημα από την αρχή.» ενώ μια καθηγήτρια των Αγγλικών μας είπε «Στα περιφερειακά ΤΕΙ δεν υπάρχει υποδομή και αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα. Η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Ο,τι καλό πάντως γίνεται εξαρτάται από την ευαισθησία και τη θέληση που δείχνουν οι καθηγητές». Αργότερα, συζητώντας με συντρόφους και φίλους της Οργάνωσης μάθαμε πως υπήρξαν ολόκληροι μήνες που το ΤΕΙ δεν είχε γραμματεία! Η σίτιση των σπουδαστών έχει παραχωρηθεί σε ιδιώτη και πέρυσι υπήρξαν 10 κρούσματα γαστρεντερίττιδας ενώ δεν υπάρχει μέριμνα για τη στέγαση των σπουδαστών (Εστία).
18.30 μ.μ. Πύργος Γραφεία ΝΕ Ηλείας
Τελικός “προορισμός” της αποστολής μας, τα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής Ηλείας. Εκεί, συναντάμε συντρόφους και φίλους της ΚΝΕ: εργαζόμενους, σπουδαστές, μαθητές, ανέργους. Δύσκολο, να μεταφέρεις στο χαρτί τον πλούτο της συζήτησης. Η κουβέντα, μέσα από την ίδια τη δράση της Οργάνωσης, “ανοίγει” πολύ γρήγορα. Ολοι θέλουν να πάρουν το λόγο, να μεταφέρουν την εμπειρία της Οργάνωσης από την οργάνωση της πάλης της νεολαίας. Οι σπουδαστές του ΤΕΙ, η Αλεξάνδρα, ο Αποστόλης, ο Γιάννης και ο Γιώργος παίρνουν πρώτοι το λόγο και μας μεταφέρουν τα προβλήματα των σπουδαστών αλλά και των αποφοίτων του ΤΕΙ: «Οι πρώτοι αποφοίτησαν πέρυσι και δεν είχαν ανακοινωθεί καν επαγγελματικά δικαιώματα. Μέχρι πέρυσι ήταν στον αέρα. Τα παιδιά είχαν τελειώσει ενάμισι χρόνο και περίμεναν, τους είχαν δώσει μόνο ένα χαρτί σαν βεβαίωση ότι τελείωσαν». Μας λένε ακόμα για το ΤΕΙ της Αμαλιάδας που αντιμετωπίζει και αυτό πρόβλημα στέγασης. «Το ΤΕΙ στην Αμαλιάδα είναι ένας διάδρομος» Προκειμένου να “χωρέσει” και τα δυο τμήματα, μας λεει ο Νίκος «τα μαθήματα τελειώνουν στις 11 το βράδυ.».
Εντονα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι εργαζόμενοι σπουδαστές, όπως μας λεει η Αλεξάνδρα «Το 60% των σπουδαστών δουλεύει. Τα μεροκάματα είναι μόλις 25 ευρώ και χωρίς ένσημα. Οι περισσότεροι σπουδαστές δουλεύουν σε καφετέριες. Στα νυχτερινά μαγαζιά μπορεί να δουλεύεις 10 ώρες και 12. Ούτε διπλά ούτε Κυριακές τίποτα. Ενσημα πήρα μια φορά και αυτό επειδή ήρθε η αστυνομία.»
Η συζήτηση φτάνει και στον “Οδηγητή”. Μαζεύουμε γνώμες και παρατηρήσεις…μαθαίνουμε για τις επιτυχίες της διακίνησης. «Δώσαμε σχεδόν 50 φύλλα σε 6 σχολεία» μας λεει η Βάσια.
Το λόγο, παίρνει ο Χριστόφορος, μαθητής του Λυκείου που φτάνει καθυστερημένα αλλά με… ορμή μας μεταφέρει τη δική του εμπειρία: «Δίνουμε μάχη όλοι οι σύντροφοι μέσα στα σχολεία, στο Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων, με τον “Οδηγητή”. Το κύρος της Οργάνωσης είναι μεγάλο. Προχωράμε με βήματα αργά αλλά σταθερά. Οι μαθητές ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας, συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Στα Λύκεια του Πύργου υπάρχουν καθηγητές που διακινούν ορθόδοξα ή εθνικιστικά περιοδικά και απειλούν και με τους βαθμούς. Μας λέγανε ότι η Παναγιά… μας βοήθησε στην 28η Οκτώβρη. Ο διευθυντής του 2ου Γυμνασίου του Πύργου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι τα βράδια έβγαζε τις πόρτες για να μη γίνει κατάληψη και έκανε φραστικές επιθέσεις σε μαθητή ΚΝίτη. Εφτασε στο σημείο, μάλιστα, να σπάσει λουκέτο και να ζητά από τους μαθητές να το πληρώσουν γιατί αλλιώς θα τους έκανε αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, με την κάλυψη μάλιστα της ηγεσίας της ΟΛΜΕ που στηρίζεται από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.»
Σημαντική είναι η παρέμβαση της Οργάνωσης στους χώρους της κατάρτισης, τα ΙΕΚ και τις σχολές του ΟΑΕΔ όπου στρέφονται αρκετοί νέοι στην Ηλεία. «Στον ΟΑΕΔ είναι πολύ μεγάλη σχολή που συγκεντρώνει 10-12 ειδικότητες. Η παρέμβαση της Οργάνωσης στο χώρο έχει μεγαλώσει. Εχει φτιαχτεί πια και Οργάνωση Βάσης της ΚΝΕ στο χώρο… Εκεί τα παιδιά τα χρησιμοποιούν για 2-3 χρόνια πρακτικής και μετά παίρνουν τους επόμενους… Πήγαμε στο Εργατικό Κέντρο όπου κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ μα δεν κάνει τίποτα» μας λένε. Η Νίκη, που εργάζεται ως καθηγήτρια σε ΙΕΚ επιβεβαιώνει πως είναι μεγάλο το κομμάτι των νέων που στρέφεται στην κατάρτιση «για να πάρουν ένα χαρτί».
Ρωτάμε για το πρόβλημα των ναρκωτικών. Μας λένε για τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τη διακίνηση των ναρκωτικών, για το νομάρχη που «επαινούσε την ποιότητα του πυργιώτικου»(!) και για τη δράση της Οργάνωσης ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά.
Από τις παρεμβάσεις, όμως όλων των συντρόφων και των φίλων της Οργάνωσης αναδείχθηκε το κύριο: είτε στην ύπαιθρο είτε στα αστικά κέντρα, τα προβλήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων είναι ενιαία, έχουν κοινή ρίζα, την πολιτική του κεφαλαίου. Οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση της πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Αποστολή: Τάσος Γαλανόπουλος,
Στρατής Δουνιάς, Σωτήρης Παρίσης
http://www.odigitis.gr
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου