Σημαίνει “σκληρός νόμος, αλλά νόμος“ .
Στην Ελλάδα όμως ως πρωτοποριακοί και πραγματικά καινοτόμοι , παραφράζουμε την έννοια της διαχρονικής φράσης και την μετατρέπουμε σε “ σκληρός νόμος , αλλά …κατά το δοκούν“.
Πουθενά αλλού στον κόσμο –εννοιολογικά- δεν θα συναντήσουμε αντίστοιχες φράσεις όπως: «από αύριο ο νόμος θα εφαρμοσθεί αυστηρά» ή «εμείς δεν θα εφαρμόσουμε τον καινούργιο νόμο».
Πάρτε παράδειγμα το νόμο πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια ,που ενώ έχει ήδη ψηφιστεί στην Βουλή και έχει γίνει νόμος του κράτους ,μια μειοψηφία φοιτητών τον αμφισβητεί και δια της βίας προσπαθεί να τον απορρίψει, ενώ το ίδιο προσδοκούν και κάποιοι πανεπιστημιακοί δηλώνοντας πως …….. «ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη»!!!!
Μόνο στη χώρα μας έχουμε το αξιοπερίεργο φαινόμενο νόμοι να ισχύουν αλλά να μην εφαρμόζονται.
Την τελευταία 20ετια δε , την …..φιλοσοφική πλευρά του όλου θέματος την αναπτύξαμε , την προχωρήσαμε και την μεταλλάξαμε σε μια μορφή όπου οι νόμοι εφαρμόζονται πλέον … κατά το δοκούν.
Αν μας αρέσουν και εξυπηρετούν τα συμφέροντα μας , τα ατομικά , τα συντεχνιακά, τα κομματικά, κλπ…. έχει καλώς !!!
Αν δεν μας αρέσουν, τότε απλά…… στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου δεν τους …..εφαρμόζουμε και τους καταπατούμε!!!!!
Θέλουν πχ. οι απεργοί του ΟΤΕ να διαμαρτυρηθούν για την παραχώρηση του management στην Deutsche Telecom;
Μέσα στα άλλα …παίρνουν και μια σημαία της Γερμανίας και την ..καίνε. Τόσο απλά!
Άσχετα εάν αυτό είναι προσβολή συμβόλου ξένου έθνους και τιμωρείται σύμφωνα με τον νόμο!
Με την ίδια λογική θα έπρεπε να κάψουν Ελληνικές σημαίες και οι Ρουμάνοι, Αλβανοί , Βούλγαροι γιατί εκεί ο…. ΟΤΕ έχει το management.
Άσχετα που εάν γινόταν κάτι τέτοιο θα προκαλούσαν την δικαιολογημένη οργή μας και την επόμενη τα ελληνικά ΜΜΕ θα το είχαν πρώτο θέμα!
Όλα υπόκεινται σε μιαν ευρύτερη «αίσθηση δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας» όπως έλεγε και ο καθηγητής κ. Ρήγος.
Το ίδιο μήπως δεν ακούμε και σε κάθε διαδήλωση: «Νόμος (η τυπική μορφή) είναι το δίκιο (η ευρύτερη μορφή ) του εργάτη»(λες και το δίκιο του ελεύθερου επαγγελματία, του επιχειρηματία , του βιοτέχνη είναι …άλλου παπά ευαγγέλιο).
Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο ο πρύτανης αποφασίζει να κατέβουν τα ταμπλό των φοιτητικών παρατάξεων από την είσοδο του κτιρίου. (η τυπική μορφή).
Μια αριστερή φοιτητική παράταξη καταλαμβάνει το γραφείο του πρύτανη, και ….απαλλοτριώνει τα κομπιούτερ και τα τηλέφωνα δηλώνοντας ότι θα τα επιστρέψει όταν ο πρύτανης άρει την απόφαση του (η ευρύτερη μορφή).
Με την ίδια λογική βέβαια και οι κάτοικοι των Ζωνιανών «υπερέβαιναν τις τυπικές διαδικασίες» των αστυνομικών ελέγχων «στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης (κρητικού αυτή τη φορά) δικαίου».
Και είναι να απορεί κανείς γιατί ενίστανται κάποιοι στην εφαρμογή ενός νόμου, ενώ κανείς δεν γκρινιάζει για την ύπαρξή του.
Γκρινιάζουν μόνο για την εφαρμογή του. Υποκρισία; Πιθανόν!!.
Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες του κόσμου, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κάθε κυβέρνησης ξεσηκώνουν θύελλα συζητήσεων.
Οι φορείς καταθέτουν τις απόψεις τους και μετά την ενδελεχή εξέταση κάθε άρθρου , τα αρμόδια κοινοβουλευτικά σώματα με δημοκρατικές διαδικασίες παίρνουν τις αποφάσεις τους.
Από την επομένη… Dura lex, sed lex και εφαρμογή από ΟΛΟΥΣ.
Στην χώρα μας, με την ψήφιση ενός νόμου και αφού τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων ανοίξουν για …αλλού πανιά , παύουν να ασχολούνται άπαντες ….μέχρι να εφαρμοστεί.
Τότε …..ξεσηκώνονται !Όχι κατά του νόμου, αλλά ενάντια σε εκείνους που τον εφαρμόζουν.
Από το πρώτο Σύνταγμα στις 11 Ιουνίου 1975,, έως το σημερινό ξέρετε τι λέει η τελευταία παράγραφος φίλοι μου ;
Ότι οι νόμοι θεσπίζονται για να εφαρμόζονται, και ότι η εφαρμογή τους είναι υποχρεωτική.
Πηγή http://politis-gr.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου