Στο καφενείο του χωριού.

Γράφει η Ιδεοπηγή

Οι διακοπές στην Ελληνική επαρχία και η ανθρώπινη επαφή με τους αγρότες εκτός από ξεκούραση και ηρεμία μου πρόσφερε και γνώση.

Προσδιορίζω τον εαυτό μου σαν μέσο άνθρωπο με μέση λογική και σχετικά περιορισμένες γνώσεις. Το κουσούρι μου είναι ότι σκέφτομαι, ερευνώ και συζητώ με όλους  χωρίς να κάνω τον έξυπνο και τον παντογνώστη. Το κέντρο των συζητήσεων στο χωριό είναι το καφενείο, χωρίς την περιττή πολυτέλεια των Αθηναϊκών cafe. Ο ξένος για τους αγρότες είναι ιερός  και γίνεται αμέσως το επίκεντρο της παρέας και της συζήτησης και ποτέ δεν τον αφήνουν να πληρώσει.

Τα όσα άκουσα και έμαθα με κατέπληξαν και αναρωτήθηκα αν κάποιος υπεύθυνος της Ελληνικής πολιτείας έχει βρεθεί σε επαρχιακό καφενείο και έχει συζητήσει με τους αγρότες.

Η Ελληνική επαρχία είναι σήμερα αποκομμένη και εγκαταλειμμένη απ’ την πολιτεία. Οι αγρότες μένουν ανημέρωτοι, αβοήθητοι και απροστάτευτοι.

Το υπουργείο γεωργίας καρφωμένο στην πρωτεύουσα δεν προσφέρει ούτε τα ουσιώδη στον αγροτικό πληθυσμό.

Το τι θα καλλιεργήσει ο αγρότης έχει αφεθεί τύχη, ενημέρωση και καθοδήγηση δεν υπάρχει με συνέπεια η απόφαση να παίρνεται από τον αγρότη που δεν γνωρίζει ούτε τι ζητάνε οι αγορές ούτε τις νέες καλλιέργειες και να πέφτει θύμα των επιτήδειων.

Το συνηθέστερο είναι αν πχ πέρυσι το καρπούζι είχε καλή τιμή φέτος όλοι θα καλλιεργήσουν καρπούζι και η τιμή λόγω υπερπαραγωγής να είναι εξευτελιστική ενώ αν ένα προϊόν πέρυσι είχε μικρή τιμή δεν το φυτεύει κανένας.

Οι γεωπόνοι έχουν μετατραπεί σε εμπόρους φυτοφαρμάκων, σπόρων και λιπασμάτων οδηγώντας τους αγρότες σε καλλιέργειες σύμφωνα με τα εμπορικά τους κέρδη. Προτείνεται συνήθως η υπερχρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.

Οι έμποροι λειτουργώντας με λογικές ολιγοπωλίων συνεννοούνται μεταξύ τους και καθηλώνουν τις τιμές μη δίνοντας περιθώρια επιλογής στους αγρότες.

Οι αγροτικές ενώσεις καθυστερώντας τις πληρωμές και λειτουργώντας γραφειοκρατικά οδηγούν τους αγρότες στους εμπόρους .

Η σωστή διαχείριση του νερού είναι άγνωστη στους καλλιεργητές.

Οι ανακοινώσεις που τοποθετούνται στα τοπικά δημοτικά γραφεία λειτουργούν σαν εκπρόσωποι της εκάστοτε κυβέρνησης και του υπουργού. Περιορίζονται σε πομπώδεις αναγγελίες των πεπραγμένων του υπουργού και πληροφόρηση για το πότε θα πάρουν κάποια επιστροφή χρημάτων ή επιδοτήσεων και αποζημιώσεων από καταστροφές.

Οι γεωπονικές σχολές απουσιάζουν κολλημένες στα αστικά κέντρα. Τα αποτελέσματα των όποιων ερευνών δεν φτάνουν ποτέ στους αγρότες, οι νέες τεχνολογίες είναι άγνωστες και οι έμποροι των γεωργικών μηχανημάτων τους ενημερώνουν μόνο για όσα μηχανήματα εμπορεύονται.

Φυσικά ούτε λόγος για διαδίκτυο, τα μόνα που γνωρίζουν κάτι είναι τα παιδιά που παίζουν παιχνίδια στο internet cafe.

Το 2013 οι επιδοτήσεις αγροτικών προϊόντων από την ΕΕ θα σταματήσουν και τα δικαιολογημένα ερωτήματα των αγροτών για το τι θα γίνει μετά  παραμένουν αναπάντητα. Οι αναδιαρθρώσεις των καλλιεργειών αν γίνουν, θα γίνουν στα τυφλά χωρίς ενημέρωση και καθοδήγηση των αγροτών, μετά οι τεχνοκράτες θα μιλούν για έλλειψη ανταγωνιστικότητας, ποιότητας κτλ.

Οι συνεταιρισμοί τέλος με το βεβαρημένο παρελθόν τους φοβίζουν τους αγρότες με συνέπεια καθένας να προσπαθεί να επιβιώσει μόνος του.

Μεγάλο ερώτημα επίσης πως γίνεται όλοι οι αγρότες να είναι πολλά πολλά χρόνια χρεωμένοι στην Αγροτική τράπεζα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Αγροτική δεν λειτουργεί προς όφελος της Ελληνικής γεωργίας τουλάχιστον όπως θα έπρεπε και με τις δυνατότητες που έχει.

Κα. Υπουργέ μια επίσκεψη σε ένα χωριάτικο καφενείο χωρίς κουστωδία και κουστουμαρισμένα κομματόσκυλα θα σας έκανε πολύ σοφότερη.

http://ideopigi.blogspot.com/2010/08/blog-post_6485.html