Πρωτη θέση οι Έλληνες ... χωρίς εισαγωγικά !

Εμείς, οι απλοί εργαζόμενοι, τι ντόπες πίνουμε
και δε λέμε να παρατήσουμε τα καθημερινά βάρη
που σηκώνουμε και σπάμε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο;

Κι ακόμα να μας υποπτευθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση
ότι κάτι ύποπτο πίνουμε και δεν τα φτύνουμε.

Ακόμα να μας πούνε χάπατα και παρα-βιαστές
του ευγενούς συναγωνισμού μεταξύ των υπολοίπων
δουλευταράδων πατριωτών μας Ευρωπαίων.

Κάνουν πως δεν βλέπουν πως καταπίνουμε
με τα κουτιά τις απαγορευμένες ουσίες που λέγονται δάνεια
και λένε «Ως Έλληνες ωραίοι στα χρέη».

Μας βλέπουν που πηδάμε κάθε μέρα παλούκια,
Ψάχνοντας να διαλέξουμε το καλύτερο
κι αντί να μας απαγορέψουν τη συμμετοχή
σ’ αυτό τον άσεμνο αγώνα επιβίωσης,
μας απονέμουν κιόλας καπάκι βραβεία ανοιχτής παλάμης.

Εμείς με αυτοθυσία κάνουμε ό,τι μπορούμε
για να το ομολογήσουμε τα κρίματά μας:
Οργανώνουμε διαδηλώσεις και βροντοφωνάζουμε σθεναρά:
«Κι άλλο κι άλλο κι άλλο…»

Και συνεχίζουμε να παίρνουμε ακούραστοι
τα δανεικά κι αγύριστα, κάθε μήνα «πέντε-πέντε, δέκα,
δέκα-δέκα αναβαίνω στα λεφτά», που δεν λέει και το τραγούδι.

Το ξέρουμε ότι κάποτε θα γκρεμοτσακιστούμε
από το Έβερεστ των χρεών μας,
αλλά αφού δεν βλέπουμε κανένα ξαφνικό αντιντόπινγκ έλεγχο,
συνεχίζουμε ακάθεκτοι με βαριά καρδιά και κοιλιά
να χωνόμαστε στο λάκκο με τους τόκους.

Ήθελα να ’ξερα, κανείς τους δεν αναρωτιέται:
«Πώς ο Έλληνας σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει;»

Το δάνειο, κυρ’ ελεγκτά, μας, το δάνειο!...
Βαράει κανόνι, δεν ξεφουσκώνει.

Έλληνα, τι πίνεις και δε μας δίνεις;

Αντί να μας αποκλείσουν από διεθνείς διοργανώσεις,
μας δίνουν αυτοδικαίως πρώτες θέσεις:

1) Πρώτη θέση στο υψηλότερο κόστος ζωής χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2) Πρώτη θέση στις ώρες εργασίας.
3) Πρώτη θέση στα χαμηλότερα εισοδήματα.
4) Πρώτοι στην παραοικονομία.
5) Ρεκόρ Ευρώπης και πρώτη θέση στις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές.
6) Πρώτοι στην φορο- και την εισφορο-διαφυγή.
7) Η Αθήνα πρώτη ανάμεσα στις πιο ακριβές πρωτεύουσες
8) Είμαστε πρώτοι στις πιο πενιχρές δαπάνες για Παιδεία και Έρευνα.
9) Πρώτη στην Ευρώπη η τιμή της βενζίνης και του μπροκόλου μας.
10) Πρώτοι στις χαμηλότερες συντάξεις.
11) Πρώτοι στα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια.
12) Πρώτοι και στην παιδική παχυσαρκία.
13) Πρώτοι και στη μακροζωία που χαντακώνει τ’ ασφαλιστικά ταμεία.
14) Πρώτοι στον αριθμό τηλεοπτικών καναλιών,
εφημερίδων και λοιπών ΜΜΕ (ειδικά αθλητικών φυλλάδων)
λες κι είμαστε οι πρώτες πλύστρες στο χρήμα προϊόν εγκλήματος.

Αλλά αρκετά. Ας μην καυχιόμαστε άλλο,
μη μας πάρουνε με τα καφάσια και τις αμυγδαλιές.
Όλοι στον κόσμο γνωρίζουν ότι διαθέτουμε
κι άλλες πρώτες θέσεις που δεν θέλουμε να θυμόμαστε,
ας μην τους νευριάζουμε γιατί θα μας δώσουν κι άλλες.

«Να τοι, να τοι οι πρωταθλητές ακούμε από την εξέδρα»,
αλλά δώσ’ του ν’ αγωνιζόμαστε στο μεροδούλι-μεροφάι
μονίμως ντοπαρισμένοι, κύριε Ευρωπαίε μας.

Αποκλείστε μας επιτέλους, δεν θέλουμε άλλες πρωτιές.
Για να τις διατηρήσουμε είμαστε αναγκασμένοι να παίρνουμε
αιωνίως αναβολικά. Ας πάρει και κάνας άλλος.
Αλλά σιγά μην κάνουμε τη χάρη κανενός!

Με τα λίγα περσικά που ξέρουμε,
όλοι μαζί, με μια φωνή ψελλίζουμε:
«Μολών λαβέ τα χάλια μας
κι όχι μόνο τον ΟΤΕ, Γερμανέ, Γερμανέ.»

Από http://blog-akis.blogspot.com/