Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Ο παραμορφωτικός καθρέφτης της κοινωνίας.


Μπορεί να έχουμε εισέλθει αισίως στο 2009 , μπορεί εδώ και αρκετά χρόνια να διαλαλούμε γεμάτοι κομπορρημοσύνη την εποχή της τεχνολογικής ανάπτυξης και της πληροφορικής , μπορεί ακόμα και να μιλάμε για την ….κατάργηση του παραδοσιακού βιβλίου και την αντικατάσταση του από το μόλις 292 γραμμαρίων βάρους ηλεκτρονικό βιβλίο, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ευρύτερη κοινωνική μάζα παραμένει …αμόρφωτη και …..παραπληροφορημένη.

Στην πλατφόρμα της κοινωνιολογίας και του δελφικού «μανθάνων μη κάμνε» βρισκόμαστε στο επίπεδο της περασμένης χιλιετίας. Εν ονόματι μιας ψευδεπίγραφης … «προοδευτικότητας», στην ουσία επικρατεί μια ταχέως επιταχυνόμενη ...οπισθοδρόμηση.

Από μια εποχή που ο ανθρώπινος λόγος εξερευνούσε τα όριά του, την ισχύ και τις δυνατότητές του, περάσαμε στην εποχή όπου μια ολόκληρη παράδοση μεταφορικού λόγου για τα κοινωνικά πράγματα συσκοτίζει την πραγματικότητα αν δεν την αντιστρέφει τελείως.

Οι φόνοι αμάχων έγιναν …«παράπλευρες απώλειες», οι απελευθερωτικοί αγώνες έγιναν… «τρομοκρατία» , και ο κάθε τρομοκράτης (χωρίς εισαγωγικά) έγινε …«μαχητής της ελευθερίας, του Θεού ή του προλεταριάτου».

Η ελευθερία μετατράπηκε σε … ελευθεριότητα και οι ολιγάρχες σε … «υπερασπιστές» των λαϊκών στρωμάτων.

Οι τοκογλύφοι ονομάστηκαν… τραπεζίτες και οι δουλέμποροι … «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών». Η προπαγάνδα μετονομάστηκε σε ….ΜΜΕ και οι κάθε φύσεως ανώμαλοι σε άτομα με ….ιδιαιτερότητες !

Τα Πανεπιστήμια από αποθήκες γνώσεων και άσυλα διακίνησης ιδεών μετατράπηκαν σε άσυλα….αποθήκευσης και διακίνησης μολότωφ και ναρκωτικών.

Η κοινωνία των πολιτών μετεξελίχθηκε σε κοινωνία οπαδών, ρέπουσα προς την ακραία πλευρά , αυτής του χουλιγκανισμού.

Ο Εθνισμός με το έτσι θέλω ονομάστηκε…Εθνικισμός και η χρεοκοπία των ιδεών ….πολιτικά μανιφέστα.

Ακόμα και αυτός ο Αϊ-Βασίλης με την μεγάλη κοινωνιολογική του σημασία και προσφορά μετατράπηκε στον Santa Klaus εξυπηρετώντας στόχους του μάρκετινγκ της Coca Cola.

Αυτό που κάποτε χαρακτήριζε μόνο το μυθιστόρημα, δηλαδή το «ψεύδεσθαι ειλικρινώς» όπως έλεγε ο Αραγκόν, έχει μεταφερθεί ως νομοθέτημα στην κοινωνία και διδάσκεται ακόμη και σε πανεπιστημιακά τμήματα.

Συμμετέχουμε οικειοθελώς σε μια στημένη παράσταση και μπερδεύουμε εν γνώσει μας το ψέμα με την αλήθεια, τη φαντασία με την πραγματικότητα. Τόσο πολύ μάλιστα, που για πολλούς οι φαντασιώσεις, ΕΙΝΑΙ η πραγματικότητα.Το ψέμα, η φήμη και οι διαδόσεις, απλώνονται σαν καρκίνωμα.

Η σημασία της αλήθειας υπό την πλατωνική της έννοια, (δηλαδή άρση της λήθης), έχει οριστικά μπει στο …χρονοντούλαπο της ιστορίας. Έχουμε ξεχάσει ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούμε τη μνήμη και τη γνώση, τόσο περισσότερο κοντά στην αλήθεια είμαστε.

Είμαστε όλοι, σχεδόν, αθώοι και ….δυνητικά ένοχοι.


http://politis-gr.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου