Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Δεν επαιτούμε, αλλά……..απαιτούμε !

Πενήντα χρόνια έχουν περάσει, από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 , από όταν άρχισε ένας «μαραθώνιος» για τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο από την πλευρά της Γερμανίας.

Το θέμα, συνεχίζει να παραμένει άλυτο και ειδικά όσον αφορά:

-Τις ωφελούμενες αποζημιώσεις προς στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά.

-Το κατοχικό δάνειο.

- Και τις αρπαγές διαφόρων αρχαιοτήτων.

Το γερμανικό δημόσιο προκειμένου να μην καταβάλει όσα οφείλει στον ελληνικό λαό κατά καιρούς προβαίνει σε διάφορους ελιγμούς.

Τα επιχειρήματα που κατά βάση προβάλλονται είναι ότι το χρέος έχει ήδη εξοφληθεί,(?) ή ότι το θέμα έχει παραγραφεί λόγω του χρόνου που έχει περάσει.

Έχει ακουστεί ακόμη και το επιχείρημα (που στερείται σοβαρότητας) ότι τα περισσότερα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια που παίρνει η Ελλάδα είναι χρήματα της Γερμανίας.
Ουσιαστικά δηλαδή δεν έχουν κανένα σοβαρό επιχείρημα που να μπορεί να σταθεί με αξιώσεις.

Και το περίεργο είναι ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, μέσα στη γραφειοκρατική εργασία του, κάθε χρόνο, μεταξύ των υποχρεώσεων του γερμανικού δημοσίου, εμφανίζει το δάνειο αυτό και με τους τόκους μάλιστα.

Αυτό το δάνειο είναι μια υποχρέωση που δεν μπορούν να την αποσείσουν.

Tα γερμανικά δικαστήρια αρνούνται να εκδικάσουν ατομικές προσφυγές και το θεωρούν ως ζήτημα διακρατικών συμφωνιών.

Για να καταλάβουμε περίπου για τι ποσό θα έπρεπε να επιδοθεί , οι γερμανικές επανορθώσεις προς το Δημόσιο φτάνουν σε ύψος 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ το κατοχικό δάνειο είναι ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ! ! ! !

Και χρησιμοποιώ το «θα έπρεπε» γιατί όλα αυτά τα πενήντα-εξήντα χρόνια ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει την υπόθεση.

Καθότι από την ελληνική πλευρά - δηλαδή οι κυβερνήσεις - αποφεύγουν οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τη Γερμανία, όχι μόνο για τις αποζημιώσεις των θυμάτων ή για το θέμα των αρχαιοτήτων , αλλά ακόμη και για το κατοχικό δάνειο.

Δεν μπορεί στο όνομα οποιασδήποτε σκοπιμότητας να παραπέμπεται ένα τόσο μεγάλο εθνικής σημασίας θέμα στις ελληνικές «καλένδες», και να μένει με διάφορες δικαιολογίες ερμητικά κλειστό για 50 χρόνια.

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επί τόσα χρόνια εξαιρείται η Ελλάδα από όλες τις άλλες κατεχόμενες χώρες από ναζιστικά στρατεύματα που εισέπραξαν τις αποζημιώσεις.

Πρόκειται για σοβαρό πολιτικό ζήτημα, ενώ επιπλέον είναι και θέμα αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού.

Οι ευθύνες όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, που για καθαρά πολιτικούς λόγους δεν ασχολήθηκαν με το πρόβλημα είναι τεράστιες.
Στην ουσία τηρούν «σιγήν ιχθύος», χωρίς να έχουν ασκήσει καμία πίεση στη Γερμανία.
Το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται κάτω από το βάρος μιας ρουτίνας, που επιφέρει η μεγάλη χρονική απόσταση.

Και επειδή κατά καιρούς γίνονται διάφορες δηλώσεις ότι τάχα έχουμε παραιτηθεί από αυτές τις διεκδικήσεις, ας μας πει κάποιος επιτέλους που, πότε και από ποιόν συμφωνήθηκε και υπεγράφη η συγκεκριμένη παραίτηση.

Καιρός είναι να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του .

Πηγή http://politis-gr.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου