Ἰουν.02, 2010
Μετά την επανάσταση της 1ης Ιουνίου πολλοί αναγνώστες μας και φίλοι επικοινώνησαν μαζί μας ώστε να ενημερωθούν για την πορεία της κίνησης αυτής και το αποτέλεσμα που προκύπτει.
Εμείς δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να νικήσουμε και αυτό θα συμβεί σίγουρα αφού συνεχώς πείθονται οι συμπολίτες μας να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και να μην επιτρέπουν σε κανέναν Τραπεζίτη να εκμεταλλεύεται αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν. Ο συντονισμός έχει ως εξής:
Την 1η Ιουνίου είναι η έναρξη του αγώνα (αν και πολλοί ξεκινήσανε πιο νωρίς) και ο στόχος είναι το αργότερο μέχρι της 22 Ιουνίου να έχουμε βγάλει όλοι τα λεφτά μας και να έχουμε ενημερώσει και παρακινήσει όλους τους συμπολίτες μας αφού τα ΜΜΕ είναι σίγουρο πως για μια ακόμη φορά θα τηρήσουν σιγή ιχθύος.
Την 1η Ιουνίου είναι η έναρξη του αγώνα (αν και πολλοί ξεκινήσανε πιο νωρίς) και ο στόχος είναι το αργότερο μέχρι της 22 Ιουνίου να έχουμε βγάλει όλοι τα λεφτά μας και να έχουμε ενημερώσει και παρακινήσει όλους τους συμπολίτες μας αφού τα ΜΜΕ είναι σίγουρο πως για μια ακόμη φορά θα τηρήσουν σιγή ιχθύος.
Όμως εφόσον πολλοί αναγνώστες και φίλοι θέλουν να δοθεί κάποιος απολογισμός για τα οφέλη που έχουν προκύψει από την κίνηση αυτή (πέραν των προφανών) θεώρησα σκόπιμο να γράψω δύο λόγια σχετικά με το πώς έχω αντιληφθεί εγώ το όλο ζήτημα.
Για μένα προσωπικά δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο το αν θα καταφέρουμε να “τινάξουμε την μπάνκα στον αέρα”, όσο το ότι πολλοί Έλληνες ξυπνάνε και μαθαίνουν να αγωνίζονται.
Εδώ θέλω να τονίσω ότι αυτοί που λυμαίνονται τον κόσμο και τον κυβερνάνε οδηγώντας τον στην καταστροφή, δεν φοβούνται το 95% του κόσμου που ελέγχουν .Αυτό το έλεγχαν πάντα αν το καλοψάξεις. Αυτοί φοβούνται το 5% που δεν ελέγχουν και δεν έλεγχαν ποτέ και αυτό γιατί όλοι αυτοί που κυβερνάνε τον κόσμο αυτό είναι ποντίκια (εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων).
Ότι κίνηση και αν προκύπτει από αυτό το 5% την φοβούνται γιατί δεν την ελέγχουν. Και ότι δεν ελέγχουν τους αρρωσταίνει. Τους κάνει και αναβάλλουν τα σχέδια τους μέχρι να ελέγξουν πιο πολλούς. Να αισθάνονται σίγουροι.
Εδώ θέλω να τονίσω ότι αυτοί που λυμαίνονται τον κόσμο και τον κυβερνάνε οδηγώντας τον στην καταστροφή, δεν φοβούνται το 95% του κόσμου που ελέγχουν .Αυτό το έλεγχαν πάντα αν το καλοψάξεις. Αυτοί φοβούνται το 5% που δεν ελέγχουν και δεν έλεγχαν ποτέ και αυτό γιατί όλοι αυτοί που κυβερνάνε τον κόσμο αυτό είναι ποντίκια (εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων).
Ότι κίνηση και αν προκύπτει από αυτό το 5% την φοβούνται γιατί δεν την ελέγχουν. Και ότι δεν ελέγχουν τους αρρωσταίνει. Τους κάνει και αναβάλλουν τα σχέδια τους μέχρι να ελέγξουν πιο πολλούς. Να αισθάνονται σίγουροι.
Τώρα ίσως κάποιος να ρωτήσει τι κέρδος υπάρχει σε αυτό με το να πείσουμε κάποιους Έλληνες να αντιδράσουν;
Μα το πιο προφανές κέρδος είναι ότι αυξάνουμε το 5% που λέγαμε. Κάνουμε κάποιους συμπολίτες μας να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να αγωνιστούν και ότι το σύστημα δεν είναι αχτύπητο. Ότι η οικονομία είναι μια φούσκα. Ότι η δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα είναι στα χέρια τους. Την μάχη λοιπόν που θέλαμε να κερδίσουμε την κερδίσαμε ήδη. Βάλαμε τον καλό σπόρο. Χιλιάδες Έλληνες ξύπνησαν. Το μεγάλο ζήτημα δεν είναι αν καταφέρουν να ρίξουν το σύστημα αλλά το ότι αυτός ο αγώνας θα τους δώσει ώθηση για νέους αγώνες και τροφή για σκέψη.
Εδώ πρέπει να πω ότι αυτή είναι η αποστολή της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΟΘΙΑΣ. Να ξυπνήσει τον κόσμο με κάθε δυνατό τρόπο και να ενώσει τον πατριωτικό χώρο σε έναν κοινό αγώνα.
Μα το πιο προφανές κέρδος είναι ότι αυξάνουμε το 5% που λέγαμε. Κάνουμε κάποιους συμπολίτες μας να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να αγωνιστούν και ότι το σύστημα δεν είναι αχτύπητο. Ότι η οικονομία είναι μια φούσκα. Ότι η δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα είναι στα χέρια τους. Την μάχη λοιπόν που θέλαμε να κερδίσουμε την κερδίσαμε ήδη. Βάλαμε τον καλό σπόρο. Χιλιάδες Έλληνες ξύπνησαν. Το μεγάλο ζήτημα δεν είναι αν καταφέρουν να ρίξουν το σύστημα αλλά το ότι αυτός ο αγώνας θα τους δώσει ώθηση για νέους αγώνες και τροφή για σκέψη.
Εδώ πρέπει να πω ότι αυτή είναι η αποστολή της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΟΘΙΑΣ. Να ξυπνήσει τον κόσμο με κάθε δυνατό τρόπο και να ενώσει τον πατριωτικό χώρο σε έναν κοινό αγώνα.
Και για να μην σας κουράσω άλλο θα ήθελα να κάνω εδώ ένα ερώτημα. Έχουμε αναρωτηθεί άραγε ποιο είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να συμβεί σε έναν λαό;
Και θα απαντήσω πως για μένα το μεγαλύτερο κακό είναι αυτός ο λαός να σταματήσει να είναι…. λαός!!!
Δηλαδή ομόθρησκος, ομόαιμος, ομόψυχος….
Αν τα συνδυάσουμε αυτά σε μια λέξη θα λέγαμε την λέξη ΑΔΕΛΦΟΜΕΝΟΣ λαός.
Και πράγματι αν δεν είναι ένας λαός αδελφομένος είναι έρμαιο του κάθε ενός. Γιαυτό όλοι οι λαοί που προόδευσαν, αυτό το πέτυχαν μέσω της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ που είχαν μεταξύ τους. Γιαυτό ακριβώς τον λόγο κοιτάζουν πάντα να μας έχουν διχασμένους εμάς τους Έλληνες γιατί αν μονιάσουμε σ’ έναν κοινό αγώνα θα πετύχουμε πολλά.
Την αδελφότητα όμως την καλλιεργείς κυρίως μέσω του κοινού αγώνα και ας έχει κάποιες ατέλειες ο αγώνας αυτός. Έτσι το ένα φέρνει το άλλο: ο κοινός αγώνας την αδελφότητα και η αδελφότητα τον κοινό αγώνα. Αν σε πείσουν να μην αγωνίζεσαι τότε σε έχουν κάνει ανάδελφο και το αντίστροφο! Αν δεν έχεις “αδέρφια” δεν μπορείς να κάνεις έναν τέτοιο αγώνα!
Την αδελφότητα όμως την καλλιεργείς κυρίως μέσω του κοινού αγώνα και ας έχει κάποιες ατέλειες ο αγώνας αυτός. Έτσι το ένα φέρνει το άλλο: ο κοινός αγώνας την αδελφότητα και η αδελφότητα τον κοινό αγώνα. Αν σε πείσουν να μην αγωνίζεσαι τότε σε έχουν κάνει ανάδελφο και το αντίστροφο! Αν δεν έχεις “αδέρφια” δεν μπορείς να κάνεις έναν τέτοιο αγώνα!
Χαθήκαμε και γίναμε ξένοι μεταξύ μας. αδέρφια μου, γιατί δεν πολεμάμε πια μαζί και δεν πολεμάμε πια μαζί γιατί ο καθένας βλέπει τον πόλεμο πλέον με τις δικές του δυνατότητες και πιστεύω. Όμως υπάρχουν ακόμα μάχες που μπορούν να μας ενώσουν και ακόμα και αν κάποιες από αυτές τις χάσουμε, θα μας δώσουν, όμως, αυτό το πολύτιμο αγαθό: Την ενότητα.
Αυτή λοιπόν η επανάσταση μας έδωσε πολλά. Ας το εκμεταλλευτούμε. Ο αγώνας συνεχίζεται
Αυτή λοιπόν η επανάσταση μας έδωσε πολλά. Ας το εκμεταλλευτούμε. Ο αγώνας συνεχίζεται
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου