Αστροναύτες και επιστήμονες προσεπάθουν να προσδιορίσουν την θέση του ηλίου, της σελήνης και των πλανητών εις τον διαστημικό χώρο μετά 100 και 10θ0 έτη από τώρα. Πρέπει να γνωρίζομε την θέση αυτή, ώστε να μη αποστείλομε τεχνητούς δορυφόρους, οι οποίοι θα συγκρουσθούν αργότερα επί τινος άστρου κατά την διάρκεια των περιστροφών του. Οφείλομε να καθορίσομε (προσδιορίσομε) την τροχιά των τεχνητών δορυφόρων, λαμβάνοντας υπ’ όψη την διάρκεια της ζωής των και την προσεχή θέση των πλανητών, ούτως ώστε να μην αποτύχει οριστικώς (will not bog down) η όλη προσπάθεια της αποστολής. Προς τον σκοπό αυτόν ετέθη εις λειτουργία ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος άρχισε να καταμετρά διά μέσου των αιώνων τον χρόνο, προ των ημερών και μετά τας ημέρας μας. (Σ.Μ. Τούτο έπρεπε να γίνει διά να καθορισθούν οι συντεταγμένες των ουρανίων σωμάτων κατά τον ρουν των αιώνων).
Αιφνιδίως όμως ο ηλεκτρονικός υπολογιστής “εμπλοκαρίσθη” (came to a halt).
O υπολογιστής σταμάτησε και έδωσε κόκκινο σήμα, το οποίο σήμαινε, ότι συνέβαινε κάποιο λάθος ή ως προς τας πληροφορίας, πού του έδωσαν, ή ως προς τα αποτελέσματα, τα όποια εξήγοντο, συγκρινόμενα προς τα δεδομένα (standards).
Οι χειριζόμενοι τον ηλεκτρονικό υπολογιστή κάλεσαν τούς τεχνικούς διά να τον ελέγξουν, αυτοί όμως μετά τον έλεγχο βεβαίωσαν: “Είναι τέλειος”.
O επικεφαλής των εργασιών της I .Β .Μ. ρώτησε “τί συμβαίνει; τί δεν πηγαίνει καλά;”
Εις την ερώτηση του οι επιστήμονες του Διαστημικού Κέντρου απήντησαν:
“Λοιπόν, βρήκαμε ότι λείπει μία ημέρα από το διάστημα κατά τούς παρελθόντας αιώνας. (Well, we have found there is a missing in space in elapsed time). Εις την αμηχανία των άρχισαν να ξύνουν νευρικά το κεφάλι των και να τραβούν τα μαλλιά των. Αλλά δεν εύρισκαν απάντηση.
Ένας όμως εκ των μελών τής ομάδας, ο οποίος ήτο πιστός, είπε κάποιαν στιγμή, “ξέρετε, όταν ήμουν μαθητής του Κατηχητικού Σχολείου, μας είχαν ειπεί. ότι ο ήλιος εστάθη ακίνητος εις τον ουρανό”.
Οι συνάδελφοι του δεν τον επίσπευσαν. Αφού όμως δεν είχαν άλλην απάντηση εις το ανεξήγητο αίνιγμα των, του είπαν: “Απόδειξε μας αυτό πού λέγεις”.
Εκείνος πήρε μιαν Αγία Γραφή, ανέτρεξε εις το βιβλίο του Ιησού τού Ναυή, όπου βρήκαν μιαν αρκετά περίεργη έκθεση δι’ οιονδήποτε, ο οποίος διαθέτει κοινό νου. Εκεί, Ιησούς του Ναυή ι 8 -14, βρήκαν ότι ό Κύριος λέγει εις τον Ιησού τού Ναυή: “Μη φοβηθείς αυτούς (τούς εχθρούς σου), εις γάρ τας χείρας σου παραδέδωκα αυτούς• ουχ υπολειφθήσεται εξ αυτών ηδείς ενώπιον ημών” (στίχος 8). Ο Ιησούς του Ναυή ενδιαφέρετο, διότι έπρεπε να τελείωση την καταδίωξη των εχθρών του εν όσο ήτο ημέρα• εάν ήρχετο το σκοτάδι της νυκτός, δεν θα ε-πιτύγχανε η καταδίωξη. Δι’ αυτό ο Ιησούς του Ναυή παρακάλεσε τον Κύριο να κάμει θαύμα, ούτως ώστε ό ήλιος να μείνει ακίνητος. (“Και είπε ό Ιησούς στήτω ο ήλιος κατά Γαβαών, και η σελήνη κατά φάραγγα Αιλών”, στίχ. 12). “Και έστη ο ήλιος και η σελήνη εν στάσει (… ) και έστη ο ήλιος κατά μέσον του ουρανού’ ου προεπορεύετο εις δυσμάς εις τέλος ημέρας μιας• και ουκ εγένετο ημέρα τοιαύτη ουδέ το πρότερον ουδέ το έσχατον” (στίχ. 13-14).
Και πράγματι ο ήλιος εστάθη και η σελήνη έμεινε ακίνητος (…). Ό ήλιος έμεινε ακίνητος εις το μέσον του ουρανού. Δεν προχωρούσε προς την δύση του επί μιαν ολόκληρη ημέρα. Μια τόσον περιφανή ημέρα, ώστε να ακούσει ό Θεός τέτοιαν προσευχή τού ανθρώπου, δεν εφάνει ποτέ ούτε κατά το πρόσφατο παρελθόν.
Κατόπιν τούτου ό διαστημικός επιστήμων είπε: “Ιδού η μία ημέρα, η οποία μας λείπει”. Η πληροφορία αυτή προγραμματίσθηκε εις τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ο οποίος προέβη εις υπολογισμούς περί τον χρόνο, πού ανεφέρετο το περιστατικό. Ο υπολογιστής απήντησε, ότι συνεφώνει, αλλ’ όχι ακριβώς. Ο παρελθών χρόνος, ο οποίος έλειπε κατά την ημέρα, περί τής όποιας ωμίλει το βιβλίο του Ιησού του Ναυή, δεν ήτο μια. πλήρης ημέρα. Ήτον μόνον 23 ώρες και 20 λεπτά. Οι επιστήμονες άνοιξαν και πάλι την Αγία Γραφή και διάβασαν μετά προσοχής το κείμενο. Παρατήρησαν λοιπόν, ότι εις το Εβραϊκό κείμενο “έως μιας ολοκλήρου ημέρας” (Σ .Μ. Δηλαδή o ήλιος εστάθη όχι ολόκληρη, όχι πλήρη ημέρα, αλλά περίπου μιαν ημέρα). Αι μικραί αύται λέξεις της Αγίας Γραφής “έως μιας ολοκλήρου ημέρας” είναι σπουδαίαι.
Εν τούτοις οι επιστήμονες παρέμεναν ακόμα εις απορία, διότι, εάν συνέχιζαν να λείπουν 40 λεπτά, θα αντιμετώπιζαν δυσχέρειες διά τα μελλοντικά 1000 έτη.
Έπρεπε να ευρεθούν τα ελλείποντα 40 λεπτά, διότι ό αριθμός αυτός θα επολλαπλασιάζετο πολλές φορές κατά την τροχιά. Αλλ’ ο πιστός επιστήμων (ο οποίος υπέδειξε το χωρίο από τον Ιησού τού Ναυή) ενεθυμήθη επίσης, ότι κάπου γράφεται εις την Αγία Γραφή, ότι ο ήλιος επέστρεψε εις τα οπίσω. Οι συνάδελφοί του επιστήμονες τον ειρωνεύθηκαν, ότι έχασε το λογικό του. Παρά ταύτα άνοιξαν την Αγία Γραφή και ανέγνωσαν από το 20όν κεφάλαιο του βιβλίου της Δ’ Βασιλειών τους στίχους 9 -11.
Εκεί αναφέρεται, ότι ο ετοιμοθάνατος βασιλεύς Εζεκίας εδέχθη την επίσκεψη τού προφήτου Ησαΐα, ο οποίος τον βεβαίωσε, ότι δεν θα αποθάνει, αλλά θα ζήση. Ο Εζεκίας όμως δεν επίστευσε εις τον λόγο του προφήτου και εζήτησε αποδείξεις. Ποίαν απόδειξη θα έχω, ότι θα με θεραπεύσει ό Κύριος; είπε εις τον Ησαΐα (στίχ. 8). Και ό Ησαΐας του απήντησε: Η σκιά του ηλιακού ωρολογίου θα προχώρηση δέκα βαθμίδας εμπρός ή δέκα βαθμίδας προς τα πίσω. (Σ .Μ. Το ηλιακό ωρολόγιο, περί της σκιάς του οποίου γίνεται λόγος, ήτο μία όρθια στήλη, η οποία ήτο τακτοποιημένη εις σειρά βαθμίδων ούτως ώστε η σκιά της στήλης αυτής να. δεικνύει τας ώρας αναλόγως του πού έπιπτε η σκιά του ηλίου).
Εις την προόραση του Ησαΐα ο Εζεκίας απήντησε: Δεν είναι και τόσον θαυ¬μαστό , εάν ή σκιά του ήλιου προχωρήσει “δέκα βαθμούς” προς τα εμπρός. Θαυμαστό είναι η σκιά να υποχωρήσει “δέκα βαθμούς εις τα πίσω” (στίχ. 10). O προφήτης Ησαΐας .συνεχίζει η Αγία Γραφή, παρακάλεσε τον Κύριο διά το θαύμα τούτο (ώστε να πεισθεί ό βασιλεύς). Και το θαύμα έγινε! “Επέστρεψε η σκιά εν τοις αναβαθμοίς εις τα πίσω δέκα βαθμούς”, δηλ. η σκιά του ηλίου υπεχώρησε εις τα σκαλοπάτια 10 βαθμούς προς τα πίσω (στίχ. 11). Δέκα βαθμοί αντιστοιχούν προς 40 λεπτά ακριβώς. Ώστε 23 ώρες και 20 λεπτά του βιβλίου Ιησού του Ναυή, συν 40 λεπτά του βιβλίου της Δ’ Βασιλειών, συμπληρώνουν τας 24 ώρας, αι οποίαι έλειπαν. Τας ώρας αυτάς έπρεπε οι επιστήμονες να ενσωματώσουν εις τούς υπολογισμούς των (they had to log in the log book), ως την απολεσθείσα ημέρα του σύμπαντος».
Και ο Χάρολτ Χίλλ καταλήγει: «Δεν είναι τούτο καταπληκτικό; Ο Θεός μας προκαλεί σύγχυση εις τούς επιστήμονας, διότι τούς υποχρεώνει να αναγνωρίζουν την αλήθειά Του» (Our God is rubbing their noses in His «truth». That is right).
Διά να πιστεύσωμε εις την αλήθεια των θεόπνευστων λόγων της Αγίας Γραφής δεν έχομε βεβαίως την ανάγκη της επιστήμης. Αλλ’ εν πάση περιπτώσει, όταν η επιστήμη -παρά την θέλησή της ή εντελώς απροόπτως πολλάκις-επιβεβαιώνει την αλήθεια τής Αγίας Γραφής. είναι φυσικό να δίδει αφορμήν μεγαλύτερης δοξολογίας προς τον Θεό
Δια τούτο καταχωρήσαμε την πιστή μετάφραση ενός καταπληκτικού γεγονότος, το οποίο έρχεται -όπως πολλά άλλα – να αποδείξει την ιστορική αλήθεια της Αγίας Γραφής.
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2009
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου