«Η ασφάλεια της Τουρκίας είναι σχεδόν βέβαιο πως κλονίστηκε από αυτές τις διαρροές. Κυρίως σε ό,τι αφορά τις προετοιμασίες των ενόπλων δυνάμεων σε περίπτωση πολέμου»

Του Μανώλη Κυπραίου Οι εισαγγελικές αρχές της Κωνσταντινούπολης άσκησαν τελικά την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011, δίωξη σε 56 υπόπτους με την κατηγορία της κατασκοπίας σε βάρος της Τουρκίας, από τους οποίους οι 40 είναι στρατιωτικοί εν ενεργεία.
Όπως αποκαλύπτει όμως ο τουρκικός τύπος η υπόθεση αποδείχθηκε κατά την πορεία της ανάκρισης πως θέτει σε «απόλυτο κίνδυνο» την ασφάλεια της Τουρκίας, ενώ οι εισαγγελείς ανάμεσα στις κατηγορίες που απάγγειλαν στους κατηγορούμενους ήταν και αυτή της: «συνεργασίας με ξένες χώρες», τις οποίες προς το παρόν δεν κατονόμασαν, γεγονός που κρύβει πολλά ερωτηματικά αναφορικά με το πώς αυτό το στοιχείο θα χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν από την πολιτική ηγεσία της γειτονικής μας χώρας.
Οι αρμόδιοι εισαγγελείς μετά την συγκέντρωση των απαραίτητων στοιχείων για τη στοιχειοθεσία κατηγορητηρίου, τα απέστειλαν προς το Γενικό Επιτελείο της χώρας, ζητώντας την γνωμοδότησή σου για το μέγεθος της ζημιάς που έχει προκαλέσει αυτό το κατασκοπευτικό δίκτυο.
Η επίσημη απάντηση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου περίπου πριν από ένα μήνα δεν άφηνε περιθώρια για το μέγεθος των διαρροών.
«Η ασφάλεια της χώρας είναι σχεδόν βέβαιο πως κλονίστηκε από αυτές τις διαρροές. Κυρίως σε ό,τι αφορά τις προετοιμασίες των ενόπλων δυνάμεων σε περίπτωση πολέμου» αναφέρεται σε μια από τις παραγράφους της απάντησης. Επίσης στην απάντηση του Γενικού Επιτελείου δίνεται ιδιαίτερο βάρος αναφορικά με το σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας και μέσα σε αυτή εκτιμάται επίσης πως: «η κατασκοπευτική ομάδα συγκέντρωνε στοιχεία για τα ραντάρ της χώρας ώστε όταν και αν χρειαζόταν να τα πλήξει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την άμυνα μας».
Και αυτό είναι μόνο το ένα σκέλος. Η ομάδα αυτή, είχε συγκεντρώσει άκρως απόρρητα στοιχεία για τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βιομηχανίες της Τουρκίας και είχε ξεχωριστό φάκελο για… 5.000 υπαλλήλους που εργάζονταν σε θέσεις-κλειδιά σε αυτές τις βιομηχανίες.
Μάλιστα όπως έγινε γνωστό από τα στοιχεία που «διέρρευσαν» στον τουρκικό τύπο, ανακριτές και εισαγγελείς έδωσαν εντολή στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία της τουρκικής αστυνομίας και στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ- Milli İstihbarat Teşkilatı) να προχωρήσει άμεσα στην επανεξέταση τεσσάρων υποθέσεων αυτοκτονίας αρχιμηχανικών της μεγαλύτερης στρατιωτικής βιομηχανίας της Τουρκίας, της ASESLAN, το 2007, λόγω του γεγονότος πως υπάρχουν πλέον στοιχεία πως οι εν λόγω επιστήμονες δεν αυτοκτόνησαν αλλά δολοφονήθηκαν από μέλη της ομάδας που κατηγορείται για κατασκοπία.
Πρόκειται για τους Hüseyin Başbilen, Halim Ünsem Ünal και Evrim Yançeken που εργάστηκαν σε άκρως απόρρητα προγράμματα επικοινωνιών για τις διακλαδικές ανάγκες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, μεταξύ αυτών και του συστήματος μεταφοράς δεδομένων σε «πραγματικό χρόνο» από ξηρά-αέρα και θάλασσα προς το Γενικό Επιτελείο.
Παράλληλα, οι ανακριτές πέρα από τις κατηγορίες που έχουν απαγγείλει στους 56 εμπλεκόμενους, εξετάζουν άλλους 60 υπόπτους για συμμετοχή τους στο δίκτυο κατασκοπίας, ενώ όπως έγινε γνωστό η δίκη θα ξεκινήσει στις 20 Απριλίου σε κακουργιοδικείο της Κωνσταντινούπολης. Τριάντα έξι αξιωματικοί του στρατού ξηράς, 30 από τους βρίσκονταν σε ενεργό υπηρεσία, και τέσσερις ειδικοί κρυπτολόγοι της υπηρεσίας Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TUBITAK/Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu) είναι μεταξύ των 56 κατηγορουμένων.
Πως έγινε η ανακάλυψη του δικτύου
Όλα ξεκίνησαν από μια τυπική επιχείρηση της τουρκικής αστυνομίας, η οποία κατέληξε σε κατασκοπευτικό σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Συγκεκριμένα, πριν από ένα χρόνο, η διεύθυνση εσωτερικής ασφάλειας της τουρκικής αστυνομίας, σε συνεργασία με το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, ξεκίνησε έρευνα η οποία αφορούσε τον εκβιασμό από ομάδα του υποκόσμου αξιωματικών του τουρκικού ναυτικού, οι οποίοι κατά καιρούς είχαν δεχθεί τις «περιποιήσεις» γυναικών-συνοδών.
Όμως ξαφνικά αυτή η έρευνα άρχισε σιγά-σιγά να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με τις διωκτικές αρχές να ανακαλύπτουν πως μόλις είχαν ανακαλύψει ένα από τα μεγαλύτερα κατασκοπευτικά σκάνδαλα στην ιστορία της Τουρκίας, με τη διαρροή 16.000 εγγράφων υψίστης ασφαλείας, παρακολουθήσεις, στρατηγικές στοχεύσεις, δολοφονίες και γνώση των κωδικών επικοινωνιών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.